Perde

Romantik...

Evet, biz geldik!

Farah, Özlem, Gencay ve Alp'in ağzından dinleyeceğiz bu bölümü❤️

Yorumlarda buluşalım ;)

İyi okumalar :)

-

-Farah-

"Kaçak gelin var!"

Özlem ile birbirimize bakıp kıkırdadık. Gencay sıkılgan hâlde söyleniyordu kapı ardında. Ve Alp...

"Ulan bir şey oldu sanacaklar. Lan ben karımı istiyorum!"

Güldüm. Ulan yerim seni.

Şu an ne mi yapıyoruz? Hiçbir şey.

Şaka şaka.

Kız evi naz evi canım!

"Farah hadi açalım ya. Yeter bence bu kadar. Davetliler de gelmiştir."

Öpücük atıp gülümsedim. Güldü.

Beyaz gelinliğin içinde kıvırcık kıvırcık çok şeker bir şey oldu ya!

Bu kızın tatlılığıyla şeker komasına girmemek elde değil. Hafif pembiş makyajıyla tam şeker kız olmuş. Yerim yerim.

Kapının önüne gelip kolunu kavradım. Sırıtıyorum!

"Sessiz olur musunuz ya! Bir şey oldu sanacaklar." deyip gülmemek için dudaklarımı bastırdım.

"Ulan yenge, kocana bu kadar benzeme!"

Ne?

Özlem'in gülmesiyle birlikte Gencay'ın gülüşünü duydum. Aman be.

"Lan tabii bana benzeyecek. Hadi yavrum aç kapıyı."

Güldüm. Kınada bu kadar eğlenmedim ben ya!

Özlem'e geri durması için işaret verdim. Tatlı tatlı gelinliğinin eteğini kaldırıp geri geri gitti. Tatliş eltişko.

"Turtam yaşlandım ben. Daha çocuğum olmadan torun sahibi olacak yaşa geldim lan."

Güldük. Ulan Gencay.

Kapının kolunu indirip geri geri giderken önemli bir ayrıntıyı kaçırdım. Sanırım derin bir uykuya dalacağım. Benim daha düğünüm vardı.

"Farah!"

Yumuşacık yer gibisi yok. Yumuşak?

Burnuma dolan kokuyla gözlerimi araladım. Sımsıkı sarılıyordu bana. Kalbim deli gibi atıyor. Ayayay ben daha utanacaktım ama çok hızlı oldu bu.

"Lan düşeceksin diye çok korktum." deyip başını kaldırdığında göz göze geldik. Belime sardığı kolları gevşerken yüzündeki o tatlı şaşkınlık utanmama sebep olmuştu. Gülümsemeye çabaladım.

"Teşekkür ederim."

Sesimin titremesine engel olamazken kısa nefes çektim içime. Gözlerini benden bir an olsun çekmiyordu. Utandım ama ben.

"Alp... Konuşmayacak mısın?"

Sımsıcak yanaklarımla gözlerimi kaçırdım. Titreyen ellerim omuzlarına tutunurken kısık sesini duydum.

"Ne yapmalıyım, Farah? Bilmiyorum ben."

Gözlerimi gözlerine çevirdim. Hayran bakışları kalp atışlarımı alt üst ediyordu. Allahım yaşamak istiyorum.

"Çok... Çok güzelsin. Heyecanlanıyorum ben. Sana yakın olmak... Rüyada değiliz değil mi?"

Sözleri üzerine ağzımdan bir kıkırtı çıktı. Şaşkın şaşkın ona bakarken dudaklarında gülümseme belirdi. Yutkundum.