Perde

Dörtlü...

Bu bölümü cikolatlikedipatisi 'ne ithaf ediyorum :)

-Alp-

Yanağımda hissettiğim baskıyla gözlerimi aralamaya başladım. Şaşkın gözlerle bana bakıyordu. Yanağımdaki eli saçıma uzanırken tatlı bir gülümseme yerleştirdi dudaklarına. Tepeden topuz yaptığı saçını fark ettiğimde kocaman gülümsedim. Yanımda olması öyle huzur veriyordu ki bana şükrediyordum Rabbime.

"Uykun çok hafif, seni ilk öpüşümde uyanıverdin." dedi tatlı tatlı. Yerinde doğrulurken kolumu beline sarıp sıkıca sarıldım ona. Kıkırdadı. Kokusunu içime çektim.

"Alp... Alışıyorum bak. Ulan ben sana sarılmadan nasıl duracağım dışarda?"

Güldüm. Başımı kaldırdığımda yüz yüze bakıyorduk. Başını yastığa koymuş, gülümsüyordu. Alnına yaklaşıp uzunca öptüm. Ondan ayrıldığımda gözlerini aralamıştı. Elini yanağıma getirip okşamaya başladı.

"Bugün şirkete gideceğiz değil mi?" dedim gülerek. Tatlı sesler çıkartarak onayladı beni. Gözlerimi ondan ayıramazken yanağıma öpücük bırakıp kıkırdadı. Yerinde kıpırdanırken tek hamlede yerimde doğrulup sırıttım. Başını yastığa gömüp gözleri kapalı gülmeye başladı. Çok tatlı lan.

"Kural2: Son uyanan iki kere öper."

Şaşkın gözlerle bana bakıyordu. Sonra güldü. Yerim lan.

"Afedersiniz Alp Bey. Beni mazur görün lütfen, Kural1 neydi?"

Güldüm. Ulan.

"Bilmiyorum."

Güldü. Uzun uzun izledim onu. Öyle tatlı ve güzeldi ki. Canım karım benim.

"Öpücüklerini bekliyorum." dedi gülerek. Yanaklarından öptüm uzunca. Ondan ayrıldığımda güzel gülümsemesi ile bana bakıyordu. Yanağımı okşayıp gözlerimi izledi uzun uzun. Yine yerinde durmuyordu kalbim.

"İyi ki hayatımdasın."

Elini yanağıma getirip okşadı. Kollarımın arasına alıp sarıldım ona. Hemen sarılmıştı bana. Şükürler olsun.

"İyi ki..."

...

Mutfağa girdiğimde burnuma dolan kokularla adımlarım yavaşladı. Ulan bu kokular ne?

Gözlerim masaya gitti. Bi kuş sütü eksikti. Kakaolu kek mi?

"Saat daha erken. Rahat rahat kahvaltımızı yaparız, canım sırığım!"

Başımı çevirdiğimde beklentiye bana bakıyordu. Gözleriyle oturmam için sandalyeye işaret ettiğinde gülerek konuştum. Ulan annemin dediği gibi kimseyi aç bırakmaz benim karım.

"Yavrum sen neler yaptın böyle?"

Şaşkın gözlerle yanıma gelip başını masaya çevirdi.

"Ne yapmışım, Alp?"

Kolumu beline sarıp başından öptüm.

"Kilo alacağım senin yüzünden." deyip sırıttım. Güzel yüzünü bana dönüp şirince gülümsedi.

"Ben de yiyeceğim ama. Hepsini sen yemiyeceksin ki."

Beklentiyle gözlerime bakıyordu. Güldüm. Ulan.

"Birlikte kilo alırız o zaman." dedim gülerek. Güldü.

"Şey ben işe gideceğiz ya ondan karnımızı doyuralım iyice diye yaptım bir de. Hem ben senin karınım ulan, bi zahmet yapıyım!"