Chapter 19

1.5K 278 6
                                    

ကုယောင်ယန်သည် နောက်ဆုံးတစ်ခေါက်ရောက်ခဲ့စဉ်ကလို အိမ်အပေါ်ဘက်အားကျော်မတက်နိုင်ဘဲ အိမ်အပြင်ဘက်၌ရပ်နေရသဖြင့် လင်းယွီရန်ကအဝတ်အစားလဲကာဆင်းသွားခဲ့လေသည်။အန်တီကအိပ်ပျော်နေပြီ ဖြစ်ပြီး သူ၏ညနက်မှရောက်လာသော ဧည့်သည့်အကြောင်း သူမအားပြောရန်မလိုအပ်ပေ။

လင်းယွီရန်၏အသံသည် နှာသံဖြစ်နေပြီးအနည်းငယ်လေးပင်နေဆဲဖြစ်သော်လည်း သူ့မျက်ရည်များကတော့ ရပ်တန့်နေလေပြီ။နားမလည်နိုင်သောခံစားချက်က ယခုသူ့အားပိုစိတ်ရှုပ်ထွေးနေစေ၏။ကုယောင်ယန်ရှေ့၌ရပ်လိုက်ရင်း သူအနည်းငယ် ရှက်လာတော့သည်။

သူကတစ်ဖက်လူဘေးရှိ ခရီးဆောင်အိတ်ကိုတစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး မေးလိုက်လေသည်။

"ဘယ်သွားမလို့လဲ?"

ကုယောင်ယန်က သူ့အားတိုတိုတုတ်တုတ်သာပြန်ဖြေလာ၏။

"နိုင်ငံခြား"

လင်းယွီရန်က အံ့ဩသင့်စွာပင်မေးလိုက်လေသည်။

"မင်းခရီးထွက်မလို့လား?"

ကုယောင်ယန်က မဟုတ်ဘူးဟုပြန်ဖြေလာ၏။

လင်းယွီရန်ကခဏမျှတွေးတောပြီးနောက် မျက်လုံးများပြူးကျယ်လာကာ ပြောလာ၏။

"မင်း...."

ကုယောင်ယန်က မေးလိုက်၏။

"ဘာလဲ?"

"မင်းကပရော်ဖက်ရှင်နယ်ပြိုင်ပွဲတွေ သွားတက်တော့မှာပဲ!"

ကုယောင်ယန်ကသူ့မှန်းဆချက်ကိုအံ့ဩသင့်နေပြီး မေးလာ၏။

"မင်းဘယ်လိုခန့်မှန်းလိုက်တာလဲ?"

လင်းယွီရန်ကအနည်းငယ်ဂုဏ်ယူသည်ဟု ခံစားသွားရပြီး မျက်လုံးထောင့်လေးများအားပွတ်လိုက်ကာ ပြောလာ၏။

"မမလင်းပြောတာ"

ကုယောင်ယန်က သူ၏နီရဲနေသောနှာဖျားလေးကိုညှစ်လိုက်ပြီး ပြောလာတော့သည်။

"မင်းခိုးနားထောင်ဖို့ ဘယ်လောက်တောင်လုပ်ခဲ့တာလဲ?"

လင်းယွီရန်ကလျင်မြန်စွာပင်သူ့နှာခေါင်းကိုပြန်ဆွဲကာ ဒေါသတကြီးပြောလာတော့သည်။

Heart Like Brilliant Words || ဘာသာပြန် 《Completed》 Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt