Heart Like Brilliant Words || ဘာသာပြန် 《Completed》

Chapter 33

သို့သော်တစ်ခါတစ်ရံတွင် ပို၍အရေးတကြီးဖြစ်နေလေလေ ပို၍ကြန့်ကြာလေလေပင်။

လင်းယွီရန်သည် လေ့ကျင့်ရေးအတွက်ငှါးရမ်းထားသည့်သုံးထပ်အဆောက်အဦးသို့ အသဲအသန်ပြေးသွားခဲ့သော်လည်း တံခါးမှာပိတ်ထားခဲ့လေသည်။

လေ့ကျင့်ရေးပြုလုပ်နေစဉ်အတွင်း မည်သူမျှ အဆောက်အဦးထဲသို့ ဝင်ထွက်နိုင်ခြင်းမရှိသောကြောင့် အထဲသို့ဝင်ရန်အတွက်ညနေရှစ်နာရီအထိစောင့်ရန်ပြောလာခဲ့လေသည်။

လင်းယွီရန်မှာ စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြင့်ကမ်းခြေဆီသို့ပြန်ပြေးလာခဲ့ရလေသည်။သူသည် ဆယ်ကီလိုမီတာနီးပါးအသွားအပြန်ပြေးလာခဲ့ရပြီး ယခုအခါတွင်တော့သူ၏ခြေထောက်များမှာ မောပန်းနေပြီဖြစ်ကာ မြေပြင်ပေါ်သို့တိုက်ရိုက်ပင်လဲကျသွားခဲ့လေတော့သည်။

သို့သော်ဝမ်းနည်းစရာအကောင်းဆုံးကိစ္စက ရောက်မလာသေးပေ။မစ္စတာကျန့်က သူ၏စာရွက်ပေါ်တွင်တောက်ပသောအနီရောင်ကြက်ခြေခတ်ကြီးကိုရွေးဆွဲလာပြီး 'လူပုံမဟုတ်ဘဲ ရှုခင်းပုံကို ပန်းချီဆွဲသင့်တာ' ဟူသောမှတ်ချက်ကိုပြောလာ၏။

လင်းယွီရန်ကသူ့မျက်နှာကိုအုပ်ကာ ပြောလာ၏။

"အိုး!"

ထို့နောက်ထကာ စာရွက်အသစ်ပြောင်းလိုက်လေသည်။ကမ်းခြေကိုမျက်နှာမူရင်း ရှုခင်းပုံကိုစတင်ရေးဆွဲလေတော့သည်။

သူ့စိတ်ထဲ၌တစ်ခုခုရှိနေသည့်အခါ အချိန်များကအလွန်နှေးကွေးနေသည်ဟုသာ ခံစားရလေသည်။သူကပုံဆွဲခြင်းလုပ်ငန်းစဉ်၌ နှစ်မြှုပ်နေရန်ကြိုးစားခဲ့သော်လည်း မစ္စတာကျန့်ကသူသေသေချာချာမှတ်မိနေသည့်အချက်အချို့ကိုထောက်ပြလာခဲ့ပြီး အားလပ်ချိန်ရှိသရွေ့ သူကအချိန်ကိုစစ်ဆေးနေမိကာ အချိန်များကရှေ့သို့ရွေ့သွားသည်နှင့်သူ့နှလုံးခုန်နှုန်းများကလည်း တဖြည်းဖြည်းမြန်လာသည်ကို ခံစားရလေသည်။

"ငါတို့ညစာအတူတူစားဖြစ်မယ်ထင်တယ်"

"ဟင်?"

မစ္စတာကျန့်က ရှင်းပြလာ၏။

"ယောင်ယန်ပြန်ရောက်လာပြီးရင် ငါတို့အတူတူ ညစာစားသင့်တယ် သူကအဲဒီကောင်လေးတွေနဲ့ အလုပ်ကြိုးစားနေခဲ့တာ ဒါကြောင့်သူတို့ကိုအပန်းပြေအောင် ပွဲလေးတစ်ခုကျင်းပပေးသင့်တယ်လေ"