A Mother's Love

Chapter 111

IRENE

"Sobra po syang nalasing maam, di kinaya ng katawan nya kaya nahimatay sya" Doc said

"Eh bakit hindi pa din sya nagigising?" Tanong ko

"Yun po ang hindi namin alam" tugon ni doc

"Maiwan ko na po kayo" dagdag ni Doc

"Anak im sorry" Greggy said while holdings Gracie's hand

"Greggy wala ka namang kaslanan eh" pag hawak ko sa balikat ni Greggy

"Pero mahak tama naman sya eh, hindi man lang gumawa ng paraan para makita kayo, hindi man lang ako gumawa para masundan at mag kaayos tayo" Tugon ni Greggy

"A-alam ko namang hindi mo din ginusto yun, pinili kong mag kalayo tayo kaya wag mong sisihin ang sarili mo" sambit ko

"Anong nang yare?" Tanong ni Manang

"Nawalan lang sya ng malay manang" tugon ko

Naipasok na kami sa Private room at inaantay na lang naming magising si Gracie.

~~

Lumipas ang mga araw at nagising na si Gracie.

"What happen?" Tanong ni Gracie

"You've been fall asleep for 3 days honey" tugon ni Manang na katabi ni Gracie

"Anak?" Tawag ko kay Gracie

"Iwan ko muna kayo, tawagin ko lang din si Greggy" tugon ni Manang

Tumalikod si Gracie ng umupo ako sa may gilid nya. Agad ko syang niyakap at hinalikan sa pisnge.

"Anak im really really sorry for what i did" sambit ko habang nakayakap sa kanya

"Irene?" Tawag ni Greggy

Umupo naman sya sa may paanan ni Gracie.

"Anak sorry na please, hindi ko alam ang gagawin ki kung mauulit to, pano kung may iba pang nang yare anak" sambit ko

"Please baby im really really sorry" pag mamakaawa ko kay Gracie

Alam kong hindi naging madali ang pinag daanan nya. Alam kong hindi naging masaya ang naging taon nya kasama kami pero babawi naman ako, babawi kami bilang magulang nya.

"You know how much i suffer from pain right? You know how much happiness i sacrifice just to see you happy mom" tugon nya

"I always consider your happiness as mine, kaya kahit masakit saken ginagawa ko maging masaya ka lang, maging masaya lang kayo nina kuya"

"I am turning 18 in 5months pero feeling ko mag 25 na ako sa mga pinag daanan ko, being your daughter is not easy you know?" Tanong nya

"Anak?" Sambit ni Greggy habang nakahawak sa kamay ni Gracie

"And i know being my parents is harder than you thought, i know that you just want me to be happy, pero yung mga bagay na ginagawa nyo hindi naman po ako nagiging masaya, nasasaktan lang ako"

"But its okay" tugon nya, umupo sa kama and still nakayakap pa din ako sa kanya

"Okay lang na ako yung masaktan basta masaya ka Mommy"

"Dad, You're the first man who broke my heart, at dahil don hindi ko kayang mag mahal, kasi iniisip ko na iiwan lang din nila ako"

"And you mom, you were supposed to be my pahinga, my kanlungan at my kumpas, but im sorry nakakapagod na din po maging anak mo"

"I am trying to be happy and i am trying to accept the fact na hindi na mababalik yung pamilyang meron ako when i was 13" sambit ni Gracie habang umiiyak

"Dapat nag eenjoy ako sa buhay ko, kasi bata pa ako, pero hindi, mas pinili kong alagaan at intindihin kayo bago yung sarili ko and it's okay" sambit nya

"Anak, alam ko lahat ng pinag daanan mo, alam ko lahat ng nararamdaman mo, and im sorry, im really really sorry anak" pag punas ko ng luha nya

"Alam kong nasasaktan kana sa nang yayare, pero tinatago mo, alam kong nahihirapan kana pero tinitiis mo, anak im sorry" dagdag ko

"Wala naman na saken mommy yun eh, ang mahalaga masaya kayo kahit nasasaktan ako" tugon ni Gracie

Niyakap ko sya ng mahigpit at ganon din sya saken. Pinunasan ni Greggy ang mga luha ni Gracie at saka nya niyakap. Hindi ko alam kung dahil ba sa pang yayareng to eh mag kakasundo na sila at magiging ayos na ang pamilya namin

(Author: #pamilyamarupok)