Nakauwe na kami galing hospital. Hinahanap ko si Gracie at nakita ko syang nakaupo sa couch sa may veranda habang nanonood ng sunset.
"Anak?" Tawag ko
"Hi mom?" Tugon nya
"Can i join you?" Tanong ko
"Need someone to talk?" Tanong nya
"Maybe?" Tugon ko
Pag kaupo na pag kaupo ko ay agad syang sumandal sa balikat ko. Tinaas din nya ang mga paa nya and she's start to play with my hand.
"What is it mom?" Tanong nya
"You're still mad at me? Aren't you?" Tanong ko
"I am not mad mom, i am just upset" tawa nya
"Should i tell you this story?" Hawak ko sa kamay nya
"What is it mom?" Tanong nya
"You know, bago kami pag hiwalayin ng daddy mo, may mga away na kami but we choosed to stay with each other"
"I remember what he said, MAG HIWALAY NA MUNA TAYO" tingin ko sa anak ko
"Bakit ka pumayag?" Tanong nya
"Your dad, wants to protect us back then, hindi na kasi maganda ang takbo ng kumpanya ng lolo mo noon, may mga bagay na kinuha sa kanya na hindi naman dapat"
"Yung mga mga board of directors pinatalsik ang lolo mo sa sarili nyang kumpanya, a few months after your grandfather died, walang nag take ng risk na pumalit sa lolo mo"
"That time, nag karom din ng problema sa side ng daddy mo, their blaming your grandfather that's why we are always fighting" kwento ko
"Pero wala naman pong kasalanan si Lolo diba? Bakit sya po ang sinisisi?" Tanong ni Gracie
"Kagaya mo kasi sya anak, he always think about the others and not his self, mas uunahin nya yung mga tauhan nya at mga kaibigan nya kesa sa sarili nya just like you, mas valid sayo yunh nararamdaman ng iba kesa sa feelings mo" paliwanag ko
"Ano na po nang yare after" tanong ulit ni Gracie
"After non? Binatikos na kami ng maraming tao, until now, we're taking the blame kahit wala naman talagang kaslanan yunh pamilya natin, kasi right after na mapatalsik ang lolo mo sa sarili nyang kumpanya yunh mga board ang sabi lahat ng funds na para sa mga empleyado ninakaw ng lolo at lola mo eh"
"Tas yung iba daw namamatay or pinapapatay ng lolo mo"
"And with that, ayokong madamay sina kuya mo kaya pumayag akong makipag hiwalay temporarily sa Daddy mo"
*18 years ago*
"Greggy, alam ko naman na mas makakabuti na mag hiwalay muna tayo pansamantala" sambit ko
"Oh ano pang ginagawa nyo dito? Sumunod na kayo sa Ilocos mas makakabuting umalis kayo dito" tugon ni Greggy
"Hi-hindi mo kami ihahatid? Pipiliin mo ba talaga ang linisin ang iyong pangalan kesa sa wagas ng ating pag mamahalan?" Tanong ko
"Ayokong madamay kayo ng mga bata sa kung anong pwedeng mang yari, pangako ko, pag natapos to pag naayos ko lahat, babalikan ko kayo, kukunin ko ulit kayo nina Alfonso at luis"
"Hindi ko pinipiling hiwalayan ka dahil sa nang yayare, Irene ito ang dapat para maprotektahan kayo, parehas tayong may mahirap na pinagdadaanan ngayon, ayokong madamay ka at ang mga anak natin"
"Pipiliin kong linisin ang pangalan ko, kung ganong paraan ay magiging payapa tayo sa hinaharap"
"Sobra kitang mahal, hindi ko kayang madamay kayo, kaya sige na Irene, umalis na kayo" sambit ni Greggy habang nakahawak sa muka ko
"Hindi kita kayang iwan" tugon ko
"Palihim kitang tatagpuin sa Ilocos, sa dating tagpuan" sambit nya kasabay ng pagbitaw sa pag kakahawak sa muka ko
Unti unti syang umatras at naramdaman ko ang mahigpit na hawak mula sa braso ko.
*Present time*
"Pinili ng daddy mo na mag kalayo kami para lang maging ligtas" kwento ko kay Gracie
"Nung nasa new York na kami, hindi ko alam na buntis na ako non, hindi kami nag uusap ng daddy mo" sambit ko
"Pano mo po nalaman na buntis ka?" Tanong ni Gracie
"Nasa trabaho ako anak, tas nahimatay ako, don ko nalaman" tugon ko
"Tas umuwe ka po ng Pilipinas?" Tanong nya
"Umuwe ako non pero ganon pa din ang nang yayare, akala ko kasi pag naipanganak kita handa na akong iharap ka sa kanila eh, pero hindi ko nagawa"
"Pinili kong ipaampon ka sa pag aakalang pag dating ng araw eh mababalikan pa kita" tugon ko
"Pinag sisihan mo po?" Tanong nya
"Kung alam mo lang anak, yung guilty sa loob ko namimiss kita parati"
"Gusto kitang balikan pero di ko alam kung saan" tugon ko
"Masaya ka naman po ba nung nag sama na tayo?" Tanong nya
Umayos ako ng tayo at hinawakan ang muka nya. "Hindi mo alam kung gano ako kasaya na kasama ka, kunh kaya kong patigilin ang mundo gagawin ko makasama ka lang habang buhay anak"
"Hindi ako ang perpektong nanay meron ka pero sana sapat na pag mamahal at pag aaruga ang naiibigay ko"
"I love you more than my life" halik ko sa noo nya
"Im sorry" pag kagat nya sa ibabang labi nya na parang nag pipigil ng iyak
"Wala kang kasalanan anak, you dont need to say sorry at all" tugon ko
"Can i cry?" Tanong nya
"Yes, you can always cry on mommy's shoulder ha" tugon ko
Niyakap nya ako bago humagulhol ng iyak.
"Im sorry for not being a good daughter to you, im sorry for always arguing with you, for not making you happy" sambit nya habang umiiyak
"Anak, you always making me happy" i said
"I love you mommy, i love you always" sambit nya bago kumalas sa pag kakayakap
Pinunasan ko ang mga luha nya gamit ang mga daliri ko.
"You always making me happy, you make my life perfect anak" halik ko sa noo nya bago ulit sya yakapin.
"We should start planning your debut na, mabilis na ang mga araw baby" sambit ko...
Hindi na sya sumagot at niyakap na lang ako at pinanood ang araw na unti unting lumulubog.
Hindi ako ang perpektong nanay na meron ka, pero lagi akong nandito sa tabi mo para alalayan at gabayan ka palagi.
BINABASA MO ANG
A Mother's Love
Ciencia FicciónA mother who's trying to have a bond with her daughter.
