A Mother's Love

Chapter 179

"alagaan mong mabuti si Ate Alex ha, wag mong pababayaan, kung hindi malilintikan ka saken" sambit ko

"Opo maam" sambit ni Kuya Luis

"Wag mong pababayaan..." Sambit ko

"Pati company... Wag mong pabayaan" sambit ko

"Oo naman..." Sambit ni kuya Luis

"Ikaw kuya Alfonso? Wala ka bang ipapakilala samen?" Tanong ko

"Wala!... Focus na lang ako kay Andy at sayo.... Sainyo" sambit ni Kuya

"Saken?" Tanong ko

"Oo sayo, kung hindi dahil sayo, wala kami ngayon.... Baka di kami mag kaayos ni Luis, sumuko na si daddy noon, at nag hihirap na kami ni Andy" sambit ni Kuya Alfonso

"Pinag buklod kami ng pag mamahal mo, hindi hinayaang mawala samen ang pagmamahal na binigay ng Mommy samen" sambit ni Kuya Alfonso

"You deserve to be happy" sambit ni Kuya Luis

"Awwwww, ang sweet nyo naman..." Sambit ko

"Totoo naman kasi yun Gracie... Hindi mabibigyang linaw ang lahat kung hindi dahil sayo..." Sambit ni Daddy

Agad akong tumayo at lumapit kay daddy para yumakap, tumayo din naman sina kuya at niyakap kami ni Daddy.

Hindi man perpekto ang pamilyang meron ako, ang mahalaga hindi nawawala ang pag papahalaga at pag mamahal namin sa isa't isa.....

~~~~~

"Gatas mo" sambit ni Kuya

"Oh? Bat inakyat mo na, bababa pa naman ako eh" sambit ko

"Idadaan ko din to, naiwan mo sa Office eh" sambit ni Kuya

"Oh? Really, thank youu" sambit ko

"IVA? Sinong IVA yan?" Tanong ni Kuya Alfonso

"I don't know... Babasahin ko palang sya sana eh, kaso dumating si Kuya Luis" sambit ko

"Okay, basahin mo na muna, if may problema nasa Veranda lang kami ni Daddy" sambit ni Kuya Alfonso

"Okayy" sambit ko

Dear Gracie,

         Hi, maybe nag tataka ka kung bakit IVA ang nilagay ko sa sobre. This is Mommy, i remember everything, pero di ko alam kung paano ako babalik sa pamilya natin, been 4years since i left and you're fully a grown up woman. A very strong, lovable, gorgeous, intelligent woman.

I miss you baby, hindi ako nakaattend ng Graduation mo, but, look at you now, a businesswoman. Sobra akong natuwa nung mag oopen ka ng bagong business. Anak, pag butihan mo lahat ng ginagawa mo dahil proud na proud ako sayo.

Nung araw na pumasok ako sa opisina bilang Veronica, may mga bagay akong naaalala na hindi mabigyang linaw ng kahit na sino. Tanging pag mamahal mo ang nag paalala. Kamusta kana? Kamusta na kayong apat? Masaya ka naman ba? Nasasaktan ka padin ba?

Makakabalik pa ba ako sa pamilyang minsan ko nang sinaktan?....

Mahal na mahal kita anak ko, gusto na kitang mayakap pero hindi ko alam kung paano. Im really really sorry...

Kahit hindi ko naririnig, pwede mo bang kantahin ang paborito nating kanta....

Love,
                   IVA

(Hindi ko alam kung meron ng gumawa nito, i just revise the lyrics of slipping through my fingers to DAUGHTER VERSION comment nyo kung okay naman?)

"Mommy ko..." Pag tulo ng mga luha ko

"School bag in hand..."

"I leave home, early in the morning...."

"Waving goodbye, with an absent minded smile..."

"She watch me go, with a surge of that well-known sadness...."

"And i have to sit down for a while"

Tears keep on rolling down to my cheeks. Nag lakad ako palabas ng kwarto at patungo sa kwarto nina Daddy. I get one of her clothes and look at the portrait na malapit sa pinto ng veranda.

"The feeling that she might lose me forever..."

"And without really entering my world..."

"She's glad whenever she can share my laughter..."

"A funny little girl..."

"Anak?" Sambit ni Daddy

"Slipping through her fingers all the time... She tries to capture every minute.... The feelings in it"

"Slipping through her fingers all the time... Do she really see what's in my mind... Each time she thinks im close to knowing... i keep on growing, slipping through her fingers all the time" pag kanta ko sa harap ng portrait ni Mommy habang yakap ang damit nya

Kuya pulled the letter and read it. "Nakakaalala na sya" sambit ni kuya

"A-anak" sambit ni daddy

I run towards him and hugged him. "Daddy hanapin natin sya" sambit ko

"We will..." Sambit ni Daddy