Nights of August (Sequel # 5)

Chapter 4

Escuel

Matapos kong sabihin na ayos lang ako ay nawala kaagad ang tingin ni Senyorito August sa akin. Ibinigay niya ang buong atensyon niya kay Vera.

"Ayos ka lang ba?" paulit-ulit na tanong niya dito.

Na para bang kung sakaling sinaktan din ni Miss Nova si Vera ay 'yon na ang katapusan ng pagpipigil niya.

"I'm fine lang," sagot ni Vera bago siya tumingin sa akin.

"Siya yung hinila ni Miss chips...she's pilay pa naman," sabi niya kay August kaya naman tumingin muli ito sa akin.

"A-ayos lang po talaga ako," sabi ko ulit.

Bigla akong nahiya na maka-abala pa ako sa kanila.

"Pasencya ka na kay Miss Nova, Vesper. Wag kang mag-alala, hindi na ma-uulit 'to. Makakarating kay Mommy ang nangyari," paninigurado ni Senyorito August sa akin.

Tumango na lang ako. Wala naman akong magagawa kundi ang sumangayon sa kanila. Sila ang amo ko, kaya naman kung anong magiging desisyon nila ay dapat Oo lang ang sagot ko.

Imbes na magtagal pa ako sa harapan nilang dalawa ay nagpaalam na lang ako. Mabigat nanaman ang dibdib ko sa hindi ko malamang dahilan. Isang beses kong nilingon ang pinaggalingan ko. Nandoon pa din silang dalawa at halos hindi na maalis ang atensyon ni Senyorito August kay Vera.

Dumiretso ako papunta sa kwarto naming ni Nanay. Hindi ko alam kung bakit may nagbabadyang luha mula sa gilid ng mga mata ko. Baka ay dahil masyado ng grabe si Ms. Nova sa akin. Pansin ko kasi ay ma-init ang dugo niya sa akin kahit wala naman akong ginagawang masama sa kanya.

Masyadong ma-init ang dugo niya sa amin ni Nanay.

Ilang minuto pa lang akong nagkulong sa kwarto naming ni Nanay ay kaagad na siyang pumasok.

"Ayos ka lang ba?" tanong niya kaagad sa akin.

Kita ko ang pag-aalala ni Nanay sa amin. Narinig daw niya ang nagyari at ang ginawa ni Ms. Nova sa akin.

"Sinaktan ka ba?" tanong niya. Marahan ang pagkakatanong ni Nanay pero para bang sa oras na um-oo ako ay magagalit na siya.

Marahan akong umiling. "Pinagalitan lang po," sabi ko.

Nanatili ang pagkakayuko ko. Hindi ko magawang tumingin kay Nanay. Pakiramdam ko kasi ay mas lalo lang akong ma-iiyak sa oras na makita ko ang pagkahabag niya sa akin. Mas lalo lang bibigat ang dibdib ko sa oras na makita kong nasasaktan si Nanay para sa akin.

Marahan niyang hinaplos ang ulo ko. Halos magsitayuan ang balahibo ko dahil sa paghawak ni Nanay sa akin.

"Bakit po ganoon, Nay? Bakit ang lupit ni Ms. Nova sa atin? Wala naman po tayong ginagawang masama sa kanya..." garalgal na sumbong ko kay Nanay.

Hindi ako na-aawa para sa aking sarili. Na-iiyak ako dahil nasasaktan si Nanay dahil nasasaktan ako.

"Hindi ko din alam, Vesper..." marahang sabi niya sa akin.

Halos yakapin ako nang mahigpit ni Nanay lalo nan ang lumabas na ang mga hikbi ko. Hindi na nagsalita pa si Nanay, niyakap niya lang ako nang mahigpit hanggang sa tumahan na ako.

Lumabas lang kami ng kinailangan ng maghanda para sa hapunan ng mga Escuel.

"Ayos ka na ba, Vesper? Maldita talaga yang si Ms. Nova...kung maka-asta dito akala mo panganay na anak ni Madam Alexandra," sabi nila matapos ay nagtawanan din.

Hindi na alng din umimik si Nanay at ngumingiti na lang pag may sinasabi ang iba naming kasama tungkol kay Ms. Nova. Ayaw na din kasing magbigay ni Nanay ng komento tungkol dito. Ang sabi niya ay umiwas na lang daw kami.