Nights of August (Sequel # 5)

Chapter 32

Wedding

Imbes na alalahanin pa ang mga bagay na wala naman akong control ay hinayaan ko na lang. Bakit ko naman papagurin ang sarili ko kakaisip sa mga pangyayaring wala naman akong laban. Inabala ko ang sarili ko sa trabaho, samantalang ang iba kong mga kasama kabilang na si Melanie ay hindi pa din tapos sa pag-uusap tungkol sa family portrait at sa bagong mamamalakad sa companya.

"Dati walang interest yung bunso sa negosyo...nagbago siguro isip nung nagkaroon ng pamilya," rinig kong pag-uusap nila.

Hindi ko man gustong makisali sa topic na 'yon ay wala naman akong magagawa. Paanong hindi ko maririnig ang pinag-uusapan nila, e nasa iisang kwarto lang kaming lahat.

Nang makaramdam ng pangangalay ang likuran ko dahil sa halos ilang oras na pag-upo sa harapan ng computer ay sandali akong nagpahinga. Inabot ko ang notebook ko na pinagsusulatan ko ng mga gastos, mga bills na kailangang bayaran.

Inilipat ko sa pahina kung saan isinulat ko ang lahat ng kakailanganin para sa first birthday ni Verity. Hindi naman ganoon ka bongga ang birthday na kailangan. Ang mahalaga ay ma-celebrate namin ang pag-iisang taon ng baby ko.

Mas special lang ngayon dahil madami na kaming magce-celebrate para sa kanya. Nandito na sina Ruth at Jade kasama ang mga asawa nila, makikilala na din ni Verity ang anak nina Ruth, magkakaroon na din siya ng kaibigan.

Tumatayo lang ako para kumuha ng kape pag nakakaramdam ako ng antok. Matapos 'yon ay babalik din kaagad ako sa lamesa para tapusin ang mga report.

"Vesper, ayos lang ba na mauna ka na? May kailangan pa kasi kaming tapusin," sabi sa akin ni Melanie.

Kaagad akong tumango. "Inuna mo pa kasi ang daldal kanina," biro ko sa kanya kaya naman tumulis ang nguso niya.

"Sorry, Mama Vesper," balik niya sa akin kaya naman pinanlakihan ko siya ng mata at pabirong hinampas sa braso.

"May makarinig sa 'yo," suway ko.

Mas nauna akong umalis sa office kesa kay Melanie. Kailangan ko din kasing dumaan sa grocery para bumili ng gatas at ilang kailangan ni Verity. Hindi ko alam kung bakit nag-eenjoy akong bumili ng mga baby wipes, diapers, maging yung mga sabon panligo. Nag-eenjoy ako sa pagpili na akala mo ako ang gagamit kahit hindi naman.

Palabas ako ng office ng sandali akong huminto para mag-focus sa pagtitipa ko ng message para sa taga bantay ni Verity. Nasa ganoon akong position ng mapansin ko ang paghinto ng pamilyar na sasakyan sa labas ng main entrance, mula doon ay lumabas ang nakaputing lalaki.

Sinundan ko ng tingin ang lakad niya hanggang sa makita ko kung sino ang nilapitan niya. Kinausap niya ang kalalabas lang na si August, nagulat pa ako dahil nandito pa pala siya sa office. Ang buong akala ko ay umalis na siya kanina matapos niya akong irapan.

Kumunot sandali ang noo niya habang nakikinig sa sinasabi ng kausap, habang ginagawa niya 'yon ay hindi sinasadyang gumala ang tingin niya sa palagid, hanggang sa magtama nanaman ang tingin naming dalawa.

Nakakunot ang noo niya, kumunot din ang noo ko. Pamilyar talaga ang sasakyan na 'yon. Parang nakita ko na, hindi ko lang ma-alala.

Matapos kong i-send ang message ay umalis na din ako doon. Hindi ko na nasundan kung umalis na din ba siya o nananitili pa doon. Walking distance lang naman ang grocery na pupuntahan ko doon kaya naman naglakad na ako.

Habang naglalakad ay hindi ko ma-iwasang hindi isipin kung saan ko talaga nakita ang sasakyan na 'yon.

Naka-budget ang mga bibilhin ko ngayon. Hindi naman problema ang bills dahil hati kami ni Melanie. May pamilyang sinusuportahan si Melanie sa probinsya kaya naman kailangan din niyang magtipid.