GÖRÜNMEZ KIZ

OYUNCU

Melis'ten

Nasıl ödetecekti ki?

Gitmeyecektim. Okuduğum kitaplarda bedel dedikleri şey çok güzel bir şey değildi . Berbat bir pişmanlıktı. Ve bana bağıran onca okuyucuyu dinlemeliyim.

Gitmeyeceğim ama çok daha kötü şeyler olur dedi.

Küçük kurbağa geç kalacaksın daha evden çıkmadın.

Tanımadığım bir numaraydı;fakat kurbağa kelimesi de anahtar kelimeydi.

Nasıl yani bizim evi mi gözetletiyordu? Bu kadarı da fazla ama ...

"Semih Abi... "

Cevap yok.

" Evde bir Allah'ın kulu var mı? "

Cevap yok.

Bir kıza yakışmayacak bir şekilde küfür ettim. Saate baktığımda geç kalmıştım. Oraya gitmem en az yarım saati alırdı.
Koşacaktım.

***

Nefes nefese bardan bozma kafenin içine girip girmemek konusunda tereddüt ettim .

İçeride duman sisinden başka bir şey göremedim .

Kapıdan girdiğimde görüşüm biraz daha netleşmişti.

Öksürürken onun sesini duydum. O ürkütücü ... Soğuk... Sesini...

"Bana bak güzel kız benden sana yar olmaz hadi git ve pembe dizilerini izle haa bir şey daha bu dünyada oo Wattpad'deki kötü çocuklar yok. Var da o okudukların gibisi yok. " sağındaki masada beyaz elbiseli sarışın saçları omuzlarında güzel mi güzel bir peri kızı vardı ve biraz önce duyduğum konuşmanın sahibi - Çağatay 'dı

Kız hüzünle masadan kalkıp çıkışa yürüdü.

Yanımdan geçerken göz göze geldik ve bana kıskanç gözlerle baktı.

***

"Bir kalpsizsin. O kıza... "

_" Kes sesini oyuncu " hah bir de şu vardı.

Kurbağa ,oyuncu eee sıradaki takma adımız ne olacak?

" Hadi bedel neyse ödeyim gideceğim fazla vaktim yok. "

_" Ocakta yemeğin mi var yoksa?"

Ha-ha çok komik. Yüzümü ekşitip baktım.

_" Bedelin beni öpmek bakalım prenses olacak mısın? "

" Tüm masalı yanlış biliyorsun, nee? Seni öpmem. "

Yüzündeki bir anlık hüznü gördüm ama hemen kayboldu.

_'' Ben masal bilmem işte böyle, " deyip oturduğum sandalyeden beni yukarı çekti. Yüzlerimiz birbirine değerden nefes almadığımı fark ettim.

"Seni öpmeyeceğim " Tek nefeste söyledim. Yakından çok daha yakışıklıydı. Serseri bir gülüş sonrası dudakları dudaklarımda...

***

Evden girerken parmak ucunda yürüyordum. Zira biraz önce yaşadıklarımı Semih Abi öğrenirse ikimizi de vururdu. Bunu istemeyiz değil mi? Tamam tamam sizle iletişime geçende kabahat.

Neyse ki kimseye görünmeden odama çıktım.

***
Sabah uyandığımda iki kişinin hararetli kavga ettiğini duydum.
Merdivenlere geldiğimde Semih ve Pınar'ın seslerini duydum.

"Bir de kızı savunma Pınar bu yaptığının açıklaması yok. "

" Semih gördüğünün yarısına duyduğunun hiçbirine inanma diye bir söz duymadın mı allasen ? "

Pınar 'ın baygın ve uykulu sesi Semih' in öpücüğüyle son buldu.

Bu tatlı ikili sanırım benden bahsediyordu. Eyvah! ben bittim.

Hemen kaçıp saklansam öpüşürlerken bunu başarabilirdim. Fakat merdivenlerin tam önündeler...

Kapı yumruklanınca küçük bir çığlık attım. Beklemiyordum bir kez daha eyvah bu gelen Batuhan ...

Gözlerinden alev mi çıkıyor onun?

Ve son eyvahım beni fark etti.

"Buraya gel! " Semih Abi sakin bir sesle beni salona davet etti. Ayaklarım yine itaat etmiyordu. Yavaş yavaş merdivenlerden indim.

Salonun ortasında geldiğimde suçlu gibi başımı öne eğdim. Aldırma gönül aldırma

" Biliyorum suçluyum isterseniz giderim hiçbir açıklamam da yok. "

"...."

Kimseden ses gelmeyince yine ben konuştum.

"Ben çantamı toplayayım zaten çok eşyamda yok. "

Batuhan burnundan soluyordu.

" Hiçbir yere gidemezsin. Önce anlat ne oldu? "

***

Anlattığımda ikisininde gözlerinde öfke parıltıları vardı.

" Tamam biz hallederiz. Sen bundan sonra ne olursa bana söyleyeceksin. " Semih 'in güven veren sesi karşısında başımı salladım.

" Batuhan  sen de yolcusun biz seni böyle konularla yormayalım. Gizem 'i de getir bir yerlere gidip eğlenelim. "

Nee? Nereye gidiyordu?

Soramadım. Gitti. Gizem'ini getirmeye gitti.

" Akşama hazır olun ikinizde " Pınar gözlerini kısıp Semih' e bakınca Semih de sırıttı. Bu ikisini salonda bırakıp odama gittim. Sanal dünyama, sanal kitaplarıma, sanal arkadaşlarıma...