GÖRÜNMEZ KIZ

DİPTEN GELEN DALGANIN GETİRDİKLERİ

Emre'den

Yerde acılar içinde kıvranırken Melek'i gördüm. Beyaz bir elbise giymişti. Dikkat ederek yanıma oturdu .

Bir an hayal olup olmadığını düşündüm. Elini yanağıma götürüp başını sol omzuna eğip korkuyla beni izledi.

Bir süre sessiz kaldıktan sonra
" Ne oldu?" diye endişeli bir sesle sordu. Cevap vermek yerine doğrulmaya çalıştım.

Omuzlarımdan bastırıp başımın altına bir yastık koydu. Bir dakika sonra elinde ilk yardım malzemeleriyle geldi.

Yüzümü kurumuş kandan temizliyordu. Canımı yakmadan yaralarımı onarıyordu.

"Seni çok seviyorum," fısıltı gibi çıkan sesimle konuşmuştum. Güçsüz elimi kaldırıp yanağını okşadım. Gülümsedi ve "bende" dedi. Melek, liseden arkadaşımdı. Lisedeyken benden hoşlandığını herkes biliyordu.

Güzel kızdı ve çoğu erkek de onun peşindeydi. Onun kalbini kırmamak adına hep yanında oldum. Onu hiçbir zaman reddetmedim. Ama kalbim bir türlü bu meleğe aşık olmuyordu. Antalya 'da hastanede kaldığım zaman onunla tekrar karşılaştık ve aklımda Gizem, yanımda Melek vardı.

Hemşirelik okuyordu ve hastanede staj yapıyordu. Şansıma benim hemşirem olmuştu. Bu zorlu süreçte birlikteydik. Hala bana aşık, gözleri bunun en büyük kanıtıydı. Ben de aptal gibi ona Gizem'i anlatmıştım.

Şu an o kadar pişmanım ki... Yavaş yavaş kalbim ona aşık oluyordu. Gizem' e verdiğim sevgiyi bu kıza verseydim. Dillere destan bir aşk yaşardık. Bunu yeni yeni anlıyorum.

"Meleğim, hiç gitme olur mu? " ne kadar çaresiz bir ses çıkarmıştım. Meleğim incecik kollarını boynuma sardı.

Gizem'den

Her şeyin üzerinden bir hafta geçmişti. Batuhan'la konuşamıyordum. Öfkesinden kimseyi gözü görmüyordu. Okula pek uğradığı söylenemezdi. Telefonuma gelen mesaj ile düşüncelerimden sıyrıldım.

Kimden: Arda Bey
Saat 22.00 DA BARDA OL!

Gözlerimi devirip dolabımın kapağını açtım. Siyah bir elbise siyah bir topuklu ayakkabı işte bu kadar, bir de boynuma bant şeklinde bir kolye takmıştım.

Evden çıkarken kimseyi umursamadım. Kimse de beni umursamıyordu.

Evin önünde siyah bir araba vardı. Şoför tarafından takım elbiseli bir adam indi.

"Görünmez Kız buyrun" deyip arabanın arka kapısını açtı. Sorgusuz sualsiz bindim. Demek Naber Bar'ın böyle güzel jestleri vardı.

Pınar da bu gece barda çıkacağımı bilmeyenler listesindeydi. Kimselere söyleyememiştim.
Bar eve çok fazla uzak değildi.

Sahneyi özlemiştim. Yarım saat sonra benim sıramdı.

Batuhan' dan ( Pınar Günlü 'nün yoğun isteği üzerine)

Bu kız beni delirtecek ne yapmaya çalışıyor yine.Hayır hiç haber de vermiyor. Acaba biz neyiz? Ben de Batuhan isem bu oyunu bozarım.

Barın girişinden hızlı adımlarla yürürken o ses beni büyüledi. Yelkenleri suya indirdim. Ve uzaktan öylece bu güzelliği izledim. Ne kadar güzel söylüyordu.

Şarkı bitince büyü de bozuldu. Fonda başka bir şarkı çalarken bizimki kısa bir konuşma yaptı.
Güzel bir konuşmaydı. Sanırım millet etkilendi ve bir alkış tufanı koptu. Ellerim kendiliğinden birbirine vurmaya başladı.