GÖRÜNMEZ KIZ

BÖYLE BİTMEDİ ! BİTEMEZ !

Bölüm ithafı :GulsenMozak

PINAR'DAN

"ne demek tek başına hiç bir yere gidemem? "

Semih sabır dilenirmiş gibi  yukarı baktı.

" gidemezsin demek bunun neresini anlamadın? "

Benim gibi uçuk kaçık bir insanı kimse bağlayamazdı. Ama Semih  bunu yapmaya çalışıyordu. Yapacaktı.

" Okulda ne olacak? " diye sordum. Orada da mı korumaya çalışacaktı.         

    " Batuhan 'ın yanından ayrılmayacaksın " sıkıntıyla başımı salladım. Çünkü karşımdaki adam sinirliydi. Sinirli kelimesi aslında bunu anlatmak için hafif kalır.  Onunla kavga etmek en son isteyeceğim şeydi.  Çağatay denen şerefsizin yaptığı iğne yüzünden kolum mosmordu.

Parmaklarımı kolumun üstündeki morluğa götürdüm. Dokundukça ağrı artıyordu. 

"Onu öldüreceğim" dedi. Sesi soğuk ve nefret dolu çıkmıştı. Gerçekten yapar mıydı?  Bilemiyorum.  Kremin soğukluğu ürpermeme sebep oldu. Başımı kaldırdığımda onun gözleriyle karşılaştım.  Öfkeli gözleriyle bana bakmasından nefret ettim.

"Üzülme " dedi.  Sanki üzenin kendisi olduğunu bilmiyordu.

" Sen de bana böyle öfkeli bakma o zaman  "  deyip gözlerimi kaçırdım. Böyle konuşmalardan oldum olası utanmışımdır.  Gözlerindeki ifade değişmemişti. Kremin kapağını takıp bir çekmeceye koydu.  Semih bana bakmamak için başka şeylerle meşgul olmaya başlamıştı.

Mesela yine kafasını telefonuna gömmüştü.  Ben Gizem 'e bakmak için merdivenlere yöneldiğinde "nereye?"  sorusunu cevapsız bırakıp merdivenlerden hızla çıktım. 

Son basamakta tökezlesem de kimse görmemiş ve dengemi korumuştum.  Kapı aralıktı. Dedektifçilik oynamayalı çok olmuştu .  Şimdi tam sırası diye düşündüm. Kapı dinleyeceğim . Ne kadar kötü bir şey olduğunu elbette biliyorum. Ama bu ikisinin arasında bir şey var. Daha çözemediğim. İkiside konuşmuyordu. Aralık kapıdan bakınca Gizem'in Batuhan'ın omzuna uyduğunu gördüm.

Batuhan onun saçlarını parmaklarıyla tarıyordu. Çok tatlı ve romantik bir andı. Filmde genelde bu sahnelerde hep iç çekerim. Şuan yaptığım gibi...

Batuhan, "Bundan sonra ikimizin bir şansı olmayacak değil mi? " diye sordu.

Gizem 'in cevabını ben de merak ediyordum. Bir süre sessizlik oldu. Sanki düşünüyordu.  Hayır demesini tahmin ediyordum .
Ama o cevap vermedi.

"  ne yapıyorsun sen? " Semih' in fısıltıyla çıkan sesiyle  ödüm koptu. Nefes nefese kalmıştım. Kalbim daha hızlı çarpıyordu.

  " Korktun mu?"  dedi.  Yüzündeki gülümsemeyi görünce suratım asıldı. He korktum da sen ne diye sırıtıyorsun bir de gamzelerini gözüme soka soka...

"Şşş sessiz ol!"  dedim.  Emir vermiştim. Kaşının bir tekini kaldırdığında gülümsedim ve

" yani sessiz olur musun? " kaşı inmişti. Ama Yüzündeki ifadede en ufak bir değişim olmadı.  "Hayır bu onların özeli"  deyip kolumdan tutup beni sürükledi. Sanırım yaptığım şeyden dolayı utandım. 

Emre 'den

" beceriksiz herif nasıl kızları elinden kaçırırsın lan? " diye bağırırken hırsımdan ölecektim. İki adam onca adamı nasıl atlatır. Hala şoktayım. Yanlış adamları seçmiştim. Köpek gibi pişmanım. Nasıl sessiz sedasız bitmişti. Bu iş?
Alkolün etkisiyle başım dönüyordu.