Sinirle arabaya yürürken Berk kapıyı açmış tam iniyordu ki izin vermeden kapıyı kapadım . Hızla yan tarafa geçip arabaya bindim .
Aybike " Sen ne yaptığını sanıyorsun be manyak. Eve kadar takip etmek ne ? Ya bir gören olduysa ."
Berk "Bana manyak diyene bak . Yavrum yalnız sen daha bu gün beni haşladın hatırlatırım ."
Aybike "Hakketmeseydin haşlamazdım ."
Gülümsedi . Offf gülme işte öyle . Ne diyorum ya ben ?
Berk "Harbi kızsın ama bana bulaşmıycaktın be tatlım "
Aybike "Hadi ya ... Bizi ezikliyceksiniz , hepiniz küçümseyerek bakıcaksınız , biz de oturucaz . Oldu paşam başka ? Sen alışmışsın öylelerine belli ama sana kötü bi haberim var ne ben ne de kuzenlerim o alıştığın tiplerden değiliz ."
Berk "Bu mahalleye ve bu eve göre fazla büyük lafların var bebeğim . Dikkat et o lafların altında kalma ."
Aybike "Beninle zırt pırt öyle bebeğimli tatlımlı konuşma deli oluyorum , hatta sen direk benimle konuşma en iyisi . "
Berk " Bana deli olduğunu biliyordum . Hem ne bu , sert yapayım bana aşık olur taktiği mi ? Yavrum sen çok klişesin ama . Çok mu türk dizisi izliyorsun . Hayır umutlanma diye söylüyorum hiç şansın yok ."
Aybike "Ay Berk deme öyle bak eve gidip ağlarım sonra . " Tam arabadan inecekken kolumdan tutup kendine çekti . Burun burunaydık .
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
O da bu kadar yakın olmamızı bekliyordu belli ki . Kendini toplayıp konuşmaya başladı
Berk " Beni tahrik etme Aybike . Beni tanımıyorsun . İstediğimde çok kalp kırıcı olabilirim ."
Aybike " Elinden geleni ardında koyma Berk "
Kendimi kurtarıp eve girdim . Ömer beni görünce bir tuhaflık olduğunu anlayıp sormuştu . Bir şey anlatmadan odama geçtim .
Akşam olunca ben de tek başıma bahçede oturdum ve bu gün olanları düşündüm . Çok yakındık , fazla yakın . Ömer geldi ve yanıma oturdu beni kendine çekip sarıldı . Ben de başımı omzuna koydum .
Ömer "Zor bir gündü ."
Aybike "Zor bir sene olucak ."
Ömer "Ama kolay olsa sıkılırdık ha ne dersin ? ."
Güldüm.
Ömer "Ne oldu Aybike ?"
Birden ciddileşti. Beni yavaşça kendinden uzaklaştırıp gözümün içine baktı . Sanki ne olduğunu orda görmeye çalışır gibi .
Aybike "Yürüyüşe gitmedim ." Tek kaşını kaldırıp bakmaya devam etti ama bir şey söylemedi . Başını devam et der gibi salladı .Evde annem de babam da yoktu . İki günlüğüne bir işe gitmişlerdi . Kadir abimde bütün gece çalışacaktı . Bunu fırsat bilip tekrar konuşmaya başladım.
