Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🧡🧡🧡🧡🧡🧡🧡🧡🧡🧡🧡🧡🧡🧡🧡🧡
Dün akşamdan beri Berk ve Melisi birbirinden ayıramıyorduk. Kendi aralarında öyle bir frekansa girmişlerdi ki üçüncü bir kişi dahil olamıyordu.
Birkaç gündür Berk biraz daha az vakit geçirebiliyordu Melisle. Bu yüzden de özlemişlerdi ikisi de.
Otel işinde çalışırken sürekli Melisle de birlikteydik mecburen de olsa. İstanbuldayken öyle bir imkanımız yoktu.
Melisin de bizden ayrılmakta zorlandığını biliyordum. Kendimi kötü hissediyordum ve defalarca da dile getirmiştim.
Evet ben çok hırslı bir insan olabilirim. Hatta çoğu zaman işkolik olduğum da söylenir. Kabul de ediyorum ama ipin diğer ucunda da kızım vardı.
Bu dünyadaki her şey ve herkesten daha önemli olan bir tanecik kızım. Benim kariyerimden daha önemliydi.
Daha çok küçüktü ve bana ihtiyacı vardı. Bu konuda bencil davrandığımı düşünüyordum. Tabi Berke bu şekilde dile getirmiyorum. O asla kabul etmezdi.
Çocuk sahibi olmayı en çok o istediği için üstünde büyük bir sorumluluk hissediyordu çünkü benim mimarlıkla ilgili kurduğum tüm hayallere de Berk şahit olmuştu.
Lise yıllarında hatta onu tanımadan önceden beri başlayan bir süreçti. Benim bu daldaki çalışmalarım Ayla annemin şirketinde işe başlamadan önce başlamıştı.
Bir sürü iş dergileri, projeler incelerdim. Hevesim hayallerimi, hayallerim hevesimi besledi.
Ben Berkin aile ve çocuk hayalini gerçekleştirmişken Berk de benim hayallerime sahip çıkmaya çalışıyordu işte. Ne kadar devam eder bilmiyorum tabi.
İkisinin top havuzundaki kahkahaları iyice artınca onlara döndüm. Elimi çeneme koyup gülerek izlemeye başladım. Gülmek için kendimi zorlamama gerek yoktu. Bu görüntüye karşı otomatik olarak gülümsüyorsun zaten.
Berk "Ooo ne kadar uzağa attıııı..."
Melis "Hihihihihihihihi..."
Berk "Gül tabi aşkım gül... ne kadar güzel gülüyorsun bebeğim sen ya?"
Aybike "Sana karşı ayrı bir güzel gülüyor sanki."
Berk onları izlediğimi fark etmemişti. Ben konuşunca başını bana çevirdi.
Berk "Öyle mi diyorsun? Farklı mı gülüyor bana?"
Aybike "Kesinlikle farklı..."
Berk "Çok güzel gülüyor ama..."
Aybike "Bir insan karşısında sen varken çirkin gülemez zaten."
Berk "Yavrum?"
Koltuktan kalkıp ben de yanlarına gittim. Top havuzuna oturdum. Berke daha yakındım yanağından öptüm. O da benim dudaklarıma küçük bir öpücük bıraktı.
