Yakamoz Güzeli | AyBer

143.bölüm: Uzat elini, aşka uzan Yüreğini sarsın duygular

🧡

Melisi Berke bırakıp odadan çıktım. Kontrol etmem gereken birkaç mekan vardı. Dün Asiye ve Doruk için düzenlediğimiz parti sebebiyle hiç iş yapmamıştık.

Neyse ki tüm her şey olması gerektiği gibi ilerliyordu. Resepsiyon bölümünü de kontrol ettikten sonra oradan da çıktım.

Berk, Melisle birlikte çardakların olduğu yere gidebileceğini söylemişti. Bu yüzden oraya doğru yürümeye başladım.

Yürürken Ayla annemin bana doğru yürüdüğünü gördüm. İkimiz de birbirimize gülümsedik.

Ayla
"Günaydın Aybikeciğim, nerden böyle?"

Aybike
"Birkaç kontrol işim vardı. Hemen sabahtan halledeyim dedim."

Ayla
"Her zamanki gibi çalışkanlığın üstünde."

Aybike
"Huylu huyundan vazgeçmiyor."
"Hayırdır siz nerden böyle?"

Ayla
"Resul işle ilgili birkaç görüşme yapıyordu ben de sabah yürüyüşümü yapayım dedim."

Aybike
"Oteli nasıl buldunuz? Yeniliklerle tabi..."

Ayla
"Berk babasına danışmak için otel işi geldiğinde dosyayı getirmişti. Eski halini biliyorum yani... Baya çağ atlatmışsınız."

Aybike
"Çok çalıştık."

Ayla
"Peyzaj işi yeni yeni başlamış sanırım. Simyayla da biraz önce karşılaştık."

Aybike
"Hmm..."

Ayla annemden gözlerimi kaçırdım. Kızın ismi bile huzurumu kaçırıyor bir şekilde. Tekrar baktığımda kaşlarını çatmış merakla bana bakıyordu.

Ayla
"Aybike...biraz vaktin var mı?"

Aybike
"Tabii...bir şey mi oldu?"

Ayla
"Yo...uzun zamandır sohbet edemiyoruz. Kafede bi kahve içelim."

Aybike
"Olur tabi ben de sizinle sohbet etmeyi çok özledim."

Ayla
"Hadi gidelim o zaman."

Birlikte kafeye girip kahvelerimizi aldık. Cam kenarında bir yere geçtik ve karşılıklı oturduk.

Ayla
"Canım ben yekten konuya girmek istiyorum."

Aybike
"Tabi anne buyur."

Ayla
"Sen bu Simya hanımdan rahatsız mı oluyorsun?"

Aybike
"Yok anne ne rahatsız olucam, çalışıyoruz birlikte."

Ayla
"Dün de geldiğinde gerildiğini gördüm. Bu gün de ismini geçirdiğimde rahatsız oldun sanki."

Aybike
"..."

Başımı önüme eğip kahvemle ufak çaplı bir bakışma yaşadık. Ben kahveyle bakışmaktan aramızdaki samimiyeli ilerletmişken Ayla annemin elini elimde hissettim.

Hiç istemesem de başımı biraz kaldırdım. Mahçup olmuştum. Yaptığım bir şey olmasa da bu, kocamın annesiyle konuşmak istediğim bir konu değildi.

Ama tabi bizim Ayla annemle aramızda normal ve alışılmış bir kayınvalide gelin ilişkisi de yoktu.

Aybike
"E-evet..."

Ayla
"Neden?"

Aybike
"Yani nasıl söylesem bilemiyorum şimdi. Bunu söylemenin kolay ya da mantıklı bir yolu yok çünkü hiç sağlıklı bir durum değil."

Ayla
"Bak şimdi iyice meraklandım."

Ayla annem gerçekten meraklanmıştı, oturduğu yerde omuzlarını dikleştirdi ve tüm odağını bana verdi.