Artık tatilin son günleriydi. Asiyenin doğumu da yaklaşmıştı. Güzel bir yaz tatili geçirmiştik. Alışık olduğumuzun aksi sakindi. Bizim hayatımızda sakinliğe yer olmadığı için alışık olduğumuzun aksi diyorum.
Melisle ilk tatilimizdi ve ben çok daha fazla yorucağını düşünmüştüm. Kendisi çok da uslu bir çocuk değildi ne de olsa.
Belki de benim yorulmama sebebim Berkin çok ilgili bir baba olmasıydı. Melisin yükü bir tek benim üstümde değildi. Hatta daha çok Berkin üstündeydi bile diyebilirim.
Kahvaltıdan sonra herkes bir yere dağılmışken ben de odaya gideceğimizi düşünüyordum. Ben Melisle oynarken Berk de tuttuğu elimi sıktı. Bu sebeple ben de durdum.
Aybike
"Hı?"
Berk
"Nereye gidiyorsun bebeğim?"
Aybike
"E odaya... yavaş yavaş toparlanalım."
Berk
"Birlikte toparlarız çabucak. Şunun şurasında yılda bir tatile geliyoruz."
Aybike
"Hayatım nerdeyse iki iki buçuk aydır tatildeyiz."
Berk
"O kadar işkoliksin ki o yoğun tempoya bu tatil az. Ayrıca çok zorlu bir sene geçirdik. Bence hakkettik."
Berkin söylediği şeyler aklıma ilk gelen değişimi söyledim.
Aybike
"Anne oldum resmeeen..."
Berk
"Çok da güzel bir kızın çok güzel annesi oldun."
Berk dayanamayıp Melisi öptü.
Aybike
"Sen de eşsiz bir baba oldun ama... hem yakışıklı hem ilgili..."
Berk bu sefer de benim elimin üstünü öptü.
Berk
"Ayrıcaaa... Bir sürü büyük proje de yaptık bu arada. Her yere tek tek yetiştin."
Tüm kış yaşadıklarımızı düşününce yine bir aydınlanma geldi. Ben her yere yetişmiş olabilirim ama bana bu imkanı sağlayan Berkti. O olmasaydı mümkün değildi bu söylediği.
Aybike
"Berk... sen olmasan bunları yapamazdım."
Berk
"Yapardın yavrum niye yapmayasın."
Ya yicem hala beni övüyor ama gerçekçi olalım arkadaşlar. Çocuk ve kariyer aynı anda yapabilmek için kocamızın desteği çok önemli bir etkendir.
Aybike
"Benim hayatımı kolaylaştıran sensin. Hep öyleydin ama baba olduktan sonra daha da arttı."
Melis
"Ani ani bat..."
Aybike
"Bi dakika kızım."
Melisi hoplatıp konuşmama devam ettim. Durmaktan sıkılmıştı tabii prenses. Hep hareket edelim istiyordu.
Aybike
"Doğum yaptığımdan beri hep yanımda oldun. Sürekli destekledin. Ne yapsam işimi kolaylaştırdın. Bir an bile benim isteklerime kulaklarını kapatmadın."
Berk
"Karıcığım inan içimden geliyor. Özel bir çabam yok."
Ona ne şüphe zaten. Bunu hiç isteksiz yapmadı. Bir kez bile şikayet etmedi. Bu öyle sadece kelimelerle yapabileceği bir şey de değildi. Surat da asabilirdi ama hiç yapmadı.
Berkin tanıştığımız zamanlarda ailesiyle ilgili şeyleri bana anlatmadığını hatırladım. Uzun bir süre gerçeği anlatmamıştı. Daha doğrusu anlatamamıştı. Dili gitmemişti yaşadıklarını söylemeye. Ta ki bir güne kadar...
Aybike
"Annenle barıştığım günü hatırlıyor musun?"
Berk
"Anneannemin bir lafı vardı, başım yastığa gelse unutmam diye. Tam olarak bu laf işte. Başım yastığa gelse o günü ve yaşadığım şokları unutmam. Hem sizin barışmanız hem annemin alkolü tamamen hayatından çıkarması hem de babamdan boşanmak istemesi."
