Selam, hadi başlayalım.
🧡🧡🧡🧡🧡🧡🧡🧡🧡🧡🧡🧡🧡🧡🧡🧡
Berkin anlatımı:
Dün gece doktordan çıktıktan sonra Aybike daha fazla yorulmasın ve Melis yolda harap olmasın di-... Tamam tamam, ikisiyle de alakası yok. Bu tamamen benimle ilgiliydi.
Amcamın yanından çıktıktan sonra Aybike iyi olmadığımı fark edip o gece yola çıkmamı istemedi. Haksız da sayılmaz tabii ki. Maalesef tarih tekerrür ediyordu ve bu sefer her şey çok daha zordu.
Amcam bu sefer bazı ilaç takviyesini yapamayacağını söylediğinde başımdan aşağıya kaynar sular döküldü. Bunu daha önce de yaşamıştık ve çok zorlu bir süreçti. Benim için özellikle de. Aybike dirayetli, güçlüdür. O çok da zorlanmamıştı ya da bana hissettirmemişti, bilmiyorum.
Aslında bakarsanız ben de çelik gibi sinirleri olan biriyim. Böyle durumlarda çok güçlü durmayı bilirim ... yani bilirdim. Tam yirmi beş Eylül iki bin yirmiden sonra bu özelliğimi yitirdim. Söz konusu Aybike ve onu kaybetme ihtimalim olunca sağlıklı ya da mantıklı düşünemiyorum.
Ve benim cehennemim yine başladı. O iki aylık süreç ve aldığım her nefes bana zehir ...
Sabah çok erken saatte kalktık ... tamam ben zaten uyumadım ama Aybike de erken uyandı. Evde hiçbir şey olmadığı için küçük bir alışveriş yaptım. Tüm dikkatimle ona kahvaltı hazırladım. Bende iştah kalmamıştı zaten Aybikeye de o uyanmadan yediğimi söyledim.
Erken uyanmanın etkisiyle otele de çabuk döndük. Aybikenin inadına rağmen uyuması için ikna ettim. Zaten nasıl görünüyorsam artık bana bakışı endişeyle doluydu ve beni kırmak istemiyordu. Melisi de uyutup annesinin yanına yatırdım ve hava almak için dışarıya çıktım .
Etrafta gezerken hala dünün etkisi üstümdeydi . Bacaklarım titreye titreye yürüyordum . Dışarı çıkmamın tek nedeni elbette ki hava almak değildi .
Otele geldiğim gibi mesaj atmıştım ve ben de bazı işlerimi yaptıktan sonra yanına geçeceğimi söylemiştim, beni bekliyordu . Ona doğru yürüyüp bankta yanına oturdum .
Ali
"Hayırdır Berk ..."
Berk
"Oğulcan konuşmuş hepinizle , durumu biliyorsun değil mi ?"
Ali
"Evet, iyi mi şimdi? Nasıl çıktın sen?"
Berk
"Uyuyor ."
Ali
"Ciddi bir şey mi? Ben hiç anlamıyorum böyle şeylerden."
Ali gerçekten çok endişeli görünüyordu. Kırgınlığını unutmuş gibiydi. Aybike daha önceden de bir konuşmalarından bahsetmişti zaten. Oğulcan ve Aybikeye bir şey olmasından çok korktuğunu söylemişti.
Ali
"Berk ?"
"Bir şey sordum ."
Berk
"Hı ?"
"Haa ... evet ciddi. En ufak mikrop ... söyletme işte."
Ali
"Hassiktir ya ..."
Berk
"Çabuk yoruluyor. Stresten uzak olması lazım ... düzenli yemek yemeli."
Ali
"Ne gerekiyse yapacağız? Daha ciddi bir şey de olabilirdi."
Berk
"Ali o grip olsa benim dünyam başıma yıkılır. Ayrıca bu çok ciddi. Biz bunu daha önce de yaşadık."
Ali
"Ne zaman?"
Berk
"Lisede 12.sınıfta... "
Ali
"Bir kere yenmişsiniz bu sefer de başarırız."
