Sunset of Times

Kabanata 33

Ilang araw pa ang nag daan, kung hindi sa bahay nina Calie, sa bahay naman kami ni Colleen nakatambay. If Calie's house is full of beautiful flowers, may isang malaking punong mangga naman ang kay Colleen. Kwento niya pa ay mahilig siyang umakyat doon nung bata pa raw siya.

"Oo! Unggoy ka kase!" Giit sakanya ni Archie kaya natawa si Enzo at Cole.

Sumeryoso naman si Colleen at naghabulan sila ni Archie dito sa labas ng bahay nila. Minutes after, gumawa pa sila ng bet na kung sino ang pinaka madaming mangga ang makukuha, may karapatan siyang mag bigay ng dare sa kung sino naman ang pinaka konti naman na manggang nakuha.

Enzo got three, nag reklamo pa siya dahil wala daw mangga ang puno ni Colleen pero ang totoo, sumuko lang agad siya he even screamed when Colleen trued to scared him. Archie got five, Cole got four, pito naman ang kay Colleen. Ngumisi siya habang nakatingin kay Enzo. Halata na alam na kung sino ang panalo at kung sino ang talo.

"Luke, Axel? Ayaw niyo bang subukan? Isa ka pa Matt." Hamon ni Enzo, binalewala ang mukha ni Colleen na nananakot.

"No thank you... I don't think I can climb," Mahinahong sabi ni Axel. Nagkibit balikat lang si Matt at Luke

"Ikaw Andrei? Akyatin mo na! Malay mo, mas madami ang makuha mo kaisa saakin." Ngisi ni Colleen.

Natahimik ako roon. Napalunok ako at napatingala sa puno saka awkward na ngumiti sakanila. Halata sa ngiti ko ang pilit pero bahala na. By just looking at the tree from here, alam kong mataas iyon. And I'm afraid of heights... I'm embarrassed that I might cry in fear incase they force me to climb up.

"Tama na iyan. Ang dami nang mangga oh... Panalo ka na, Colleen." Biglang sabi ni Calie

Tumawa ng demonyo si Colleen saka ngumisi kay Enzo na ngumuso lang. The others teased Enzo, si Archie naman ay nag s-suggest na sa kung ano ang pwedeng idare kay Enzo.

I look at Calie who laughed with them but when she looked at me, ngumiti siya saakin kaya ngumiti na rin ako. She saved me from climbing up that tree kahit hindi niya alam...

Sumapit ang hapon, nag jamming lang kami dito sa bahay ni Calie. We were at Colleen's house earlier this morning pero ngayon umuwi na kami. Colleen doesn't have the idea of coming back here again, sabi niya ay mananatili muna siya sa bahay nila. She can let Cholo live there again if she decides to sleep here at Calie's house like the usual.

Surprisingly, the guitar was Colleen's property. May mga designs pa iyon but the design is not too girly and too manly too. Unang gumamit ay si Enzo, masaya naman ang siraulo at kinantahan kaming lahat. Akala ko tapos na pero pinasa saakin ni Enzo ang gitara kaya agad akong tumanggi sakanya.

"Sigi na! Kantahan mo kami, Rei!" Pagpumulit ni Archie kaya wala akong nagawa kundi abutin ang gitara ni Colleen. Nag strum muna ako ng isang beses saka nag isip muna ng kanta. And then seconds later, nagsimula na akong mag strum habang sila ay nakinig saakin.

"♪I have loved you only in my mind, But I know that there will come a time, You feel this feeling I have inside...♪" I started singing,

"♪"You're a hopeless romantic" is what they say, Falling in and out of love just like a play. Memorizing each line, I still don't know what to say... What to say....♪" Sakto naman umangat ang tingin ko kay Calie na nakatingin lang saakin, when she saw me looking at her, umakto siyang nakatingin sa ibang gawi na dahilan kung bakit pasimple akong ngumiti,

"♪Don't know what to do whenever you are near, Don't know what to say, my heart is floating in tears... When you pass by, I could fly.... Every minute, every second of the day, I dream of you in the most special way, You're beside me all the time.... all the time♪"