ÇÖL ATEŞİ (ESMER SERİSİ-1)

Bölüm 23

Çölden çıkan arabalar Rabat'a geldiğinde Bade çığlık çığlığa bağırıyordu. Hastanenin acil kapısından içeriye girdiklerinde yüzleri peçeli birkaç hemşire ile doktor koşarak yanlarına geldi ve Bade'nin yanında durmakta olanlara bakarak arapça birşeyler söylediler. Emine hanım hızlı hızlı anlatarak Bade'nin odaya alınmasını izlerken hemşireler "siz burada kalın."dediler. Demir "hayır!"diye inlediğinde Bade hem hıçkırıyor hem de deli gibi bağırıyordu. Emine hanım,yanına gelen arkadaşına bakarak "Bahadır,bir bak yardımcı ol."dedi ve Demire dönerek "Sakin ol."dedi. Bade'yi odaya aldıklarında yüz üstü sedyeye yatıran hemşireler tenine yapışan bez parçalarını çıkarmak için ellerinden geleni yaptılar. Bahadır bey önlüğünü üzerine geçirip içeriye girdiğinde kadınlar bir şey dedi ama o onları dinlemeyerek genç kıza baktı. Gözlerini kontrol ettikten sonra sıkıntı ile "Bilincini kaybetmek üzere!"diye bağıran Bahadır bey eline aldığı makas ile kızın bedenine ve pıhtılaşan yaralarına yapışan elbiseyi keserken "geçecek biraz canın yanacak."dediğinde Bade elleri ile ona engel olmaya çalışıyordu. Kızın ellerinden iki yanına bağladıklarında kollarını temizlemeye başladılar. Bir kolundan tansiyonuna bakıldığında "çok yüksek!"diye bağırdılar. Bahadır bey, onlara serum hazırlamalarını rahatlaması için ilaç yapmalarını söylediğinde kızın yarasına yapışan bez parçasına baktı ve "Sık dişini!"diyerek tek hamlede Badenin bedenine yapışan bez parçasından kurtuldu. Bade acı ile bağırdığında Demir "ben içeri gireceğim."dedi ve odaya daldı. Badenin başına gittiğinde genç kız başını sabit tutamıyor ve kendi dilinde bir şeyler söylüyordu. Emine hanım kızın sırtını gördüğünde "aman allahım."diyerek eliyle ağzını kapatmış ve güçlükle göz yaşlarına engel olmuştu. 

Bahadır "yaraların hepsi iltihaplanmış olabilir. Ameliyat edilmesi gerekiyor."dediğinde Demir şok içinde "Onu bulduğumuzda ağzının içinden akrep çıktı"dedi. Bahadır bey şoka girer gibi demire bakarak "Ne?"dedi. Hemşireler kızın ateşine baktığında "çok yüksek."dediler. Bahadır ,Bade'den tepki alamadığını fark ettiğinde kızın gözlerine odaklandı ve "Beni duyuyor musun? Adın ne ? "diye bağırdığında Bade titreyerek boşluğa bakıyordu. Başı kriz geçirir gibi sallanırken küçük bedeni kıvranıyordu.

 Bahadır "bu yaraların hepsini kesip içindeki zehri dışarı akıtmalıyız"dedi.

Emine Hanım "İşe yarayacak mı?"

"Yaramak zorunda elimizdeki tüm imkanları kullanacağız." diyen adamın ümitsiz çıkan sesiyle Emine Hanım derin bir nefes aldı. Bahadır Bey, Demir'e bakarak "Dışarı çık."dedi. Demir yüzünü buruşturduğunda arkasını döndü. Bade "Gitme!"diye bağırıp elinden tuttuğunda ona döndü ve dudaklarını büzerek dolan gözleri ile Bahadır'a baktı. Bahadır bey başını sallayarak yanında kalabileceğini söylediğinde ameliyata başladılar. Bade,sımsıkı elini tuttuğu Demir'e baktığında "Abi..."diye fısıldadı. Demir,dizlerinin üzerine çökerek Bade'nin elini sımsıkı tuttuğunda Bade gülümsedi ve "Abi.."dedi yeniden. Demir,yutkunarak ona baktığında bir damla yaş süzüldü gözlerinden "Abin nerede Bade?"diye sorduğunda Bade durdu ve "burada..."dedi. Demir ben abin değilim demek istedi ama yapamadı. Bade kendisinde değildi çünkü... Gerçeklikten çok uzak bir dünyada ailesi ile beraberdi şu an. Kendi kendisine bir şeyler fısıldıyor ve ailesinin isimlerini sıralıyordu. Anif dediğini duydu bir ara... Anif ağladı... 

Bade "Ağlamasın Anif...dediğinde Demir kızaran gözleri ile Bahadır'a baktı ve "Daha hızlı olamaz mısın? Kendini kaybetmek üzere..."dediğinde genzinden bir hıçkırık sesi geldi. Bade,canının yanması ile çığlık atmaya başladığında Demir "şişşşş,ben buradayım. Sakin ol."dediğinde Bade "abimi istiyorum ben. Sahra'yı istiyorum."dedi.