ÇÖL ATEŞİ (ESMER SERİSİ-1)

14. Bölüm

-14.BÖLÜM

Adam "Sen Melikshah olmalısın."dediğinde genç adam başını dikleştirdi. Kara gözlerinden hiddet ve ölüm okunuyordu şimdi. "Sen kimsin?"diye tısladığındaysa adam gülümseyerek sırtını dikleştirdi ve ona doğru bir adım atarak "Ben Volga! Volga Pehlivan..."diyerek gözlerinin içine baktı... Shah ona doğru bir adım attığında adının Volga olduğunu söyleyen adamın korumaları bir adım ileri gelerek Shah'ı ve Volga'yı çember içine aldılar. Faisal ve Recep,Badeyi aralarına aldığında Anif soğukkanlı bir halde Volga'nın adamlarından birinin boynunu kırıverdi. Bunun üzerine bağıran Shah "Anif!"dediğinde genç adam ona kayıtsız gözlerle baktı. Ve omuzlarını silkerek yeşil gözlerini Volga'ya dikti. "Zaten öldüreceğiz neden şimdi olmasın?"dediğinde gözleri kendisine dehşetle bakan Badeye kaydı.


Genç kız korkmuş ve gözleri sulanmıştı. Anif,yüzünü buruşturduğunda Shah arkasına döndü ve "İçeri girin."dedi. Bade sesini çıkarmadan arkasını döndüğünde Volga Pehlivan "Hayır,burada kalsın! Ona bakmak istiyorum!"dedi. Shah ona bakarak "Bu kadarı fazla!"diyerek Volga Pehlivan ile burun buruna geldi. Volga,"Aynı babana benziyorsun."dediğinde birden tüm bakışlar dondu,birbirlerine baktıklarında Shah "babama mı?"dedi. Volga Pehlivan elini Shah'a uzatarak "Ben düşmanın değiim ama düşmanlarının düşmanıyıım evlat"dediğinde Shah ona bakakaldı. Bade koşarak içeri girdiğinde Sahra da peşinden gitti. Şimdi avluda sadece Shah ve Volga ve adamları kalmıştı. Genç adam "anlat!"dediğinde Volga başını kaldırarak köşkün duvarlarına baktı ve Shaha bakarak "Baban benden seni korumamı istediğinde nedenini sormamıştım çünkü biz can yoldaşıydık ama işler kötüye gidince ve annen öldürülünce,ondan bana herşeyi anlatmasını istedim. Daha çok gençtin ve elinde daha bir yaşında bile olmayan bir bebekle oradan oraya savrulman,bu mümkün değildi. Hele ki ait olduğun yerden kaçıyorsan... Seni izledim.. Çölün ortasında oturmalarını,kendi kendine konuşup ağlamalarını,dövüşürken ki halini,dedim ki benim bu adama yapabileceğim tek yardım maddi yönden olur,işte o zaman sana bir fırsat sundum.."dedi. Shah "Altın madenleri.."dediğinde Volga başını salladı. "Seni izledim evlat. Hala da izliyorum."dediğinde Anif "Belli. Baksana arkadaşımızı öldürerek..."dediğinde Volga "Bu durum bize ait değil. Azrek'i kurtaramadık ama Ahmet'i ellerinden almayı başardık."dediğinde Shah "Buradalar"dedi. Volga "elbette buradalar. Onlar heryerdeler evlat. Kızı güvenli bir yerde tuttuğunu sanabilirsin ama kimseye güvenmemelisin."dediğinde Shah "neredeler?"diye sordu. Volga Bey baışını sallyarak gülümsediğinde "Hala toysun. Sakin ol. Buraya girmek isteselerdi girerlerdi ama bunu yapamayacak kadar güçsüzler."diye söylendi. Anif ,merdivenlere oturarak cebinden çıkardığı çakısı ile oynarken Shaha baktı ve "Senden kızı ona vermeni istiyor. Öyle değil mi?"diyerek bakışlarını adama çevirdi. Volga Bey başını sallayarak "Onu güvende olacağı bir yere göndereceğim. Kimse ona dokunamaz. En az onun kadar özel olan çocuklarım var."dediğinde Shah "olmaz"dedi. Volga "Onun için.. Yaşamasını istemiyor musun?"dediğinde Badenin sesi geldi arkadan. Konuşulanların hemen hemen hepsini duymuş ağlıyordu. "Ben burada kalacağım beni anladınız mı? Abimle kalacağım? Beni almak isteyenlere gelince..."abisine baktı ve yutkunarak "Bana savaşmayı ve hayatta kalmayı öğret."dedi. Shah'ın elleri kızın yanaklarını okşadığında Volga ona doğru eğildi ve "tüm bunlar senin iyiliğin için."dedi. Bade ona kızgınlıkla bakarak "Benim iyiliğimi istiyorsanız eğer buradan gidersiniz beni anladınız mı?! Benim yerim abimin yanı! Beni ondan almaya çalışacak olursanız..."dedi ve Anife baktı. Birilerinin birşey demesini bekliyordu inançla. Anif içini çekerek "Kafalarını kesmekten büyük onur duyarım prenses."diyerek başını eğdi saygıyla. Bade,Volgaya baktığında "gördünüz mü?"dedi. Volga ,gülümseyerek Shaha baktı ve "Çok cesur."dedi. Shah "Öyle"dedi ve sustu. Volga Pehlivan Shah'ı kolundan tutup kendisine çektiğinde "kalan zamanınızın tadını çıkarın oğlum. Çünkü yaklaşıyorlar ve ne kadar güçsüz olurlarsa olsunlar..."badeye baktı ve tekrardan bakışlarını Shaha çevirerek "Onu katledecekler. Gözlerinin önünde ona işkence yapacaklar. Ona karşı duyulan öfke çok büyük."dediğinde Shah yutkundu ve "Badeyi sadece miras için istiyorlar."dedi. Volga Bey,"Biliyorum evlat."dedi. Shah o anda aklına gelen düşünce ile birlikte Badeye baktı ve ona doğru ilerledi. Yaralı olan Ahmet,oturmakta olan Anif aynı anda "Shah sakın yapma bunu!"diye bağırdıklarında genç adam kızın boynundaki kolyeyi aldı ve Volgaya doğru fırlattı. Adam havada yakaladığı kolyeye bakarak Shaha döndüğünde genç adam "Bunu sakla. Çünkü zamanı geldiğinde Bade onun olanları almaya gelecek."dedi. Bade,boynunu eliyle tuttuğunda üzerinden kalkan ağırlığın altında yok olduğunu hissetti birden. Gözleri dolarak dişlerini sıktığında Anif oturduğu yerden kalkarak yanına geldi ve çenesinden tutup kendisine bakmasını sağlayarak "Hey."dedi. Bade dudaklarını büzmüş dolu dolu olan gözleri ile Anife baktığında genç adam onu kendisine çekti ve büyük kolları ile sarıp hıçkırarak ağlamasına izin verdi. Kızı kucağına alarak adamlara döndüğünde "Ne yapıyorsunuz bilmiyorum ama bu şey hiç iyi değil. O daha küçük ve aklını karıştırmaktan başka birşey yapmıyorsunuz."diyerek hıçkırarak ağlayan kızı odasına götürmek için içeri girdi. Volga Bey,ise tam ağzını açmış birşey diyecekken kulağına doğru eğilen adamının sesi ile durdu ve "tamam"diyerek Shah'a döndü. Elini uzatarak "Yanındayım evlat. Tamam mı?"diyerek Shah ile el sıkıştı ve köşkten dışarı çıkıp arabasına doğru yürümeye başladı. Yanındaki adama baktığında "İzlemeye devam edin,aksi birşey olduğunda da müdahale edin ve onları koruyun."dedi ve kendisine bağıran yeğenine bakarak gülümsedi. Volga "uyanmışsın."dediğinde genç çocuk ona kızgın bir bakış attı ve "beni uyutup kaçmak mı? allah aşkına neyim ben bebek mi?"dediğinde Volga güldü ve "sen kime çektin ya?"diyerek saçlarını karıştırdı. Genç çocuk ,amcasının elindeki kolyeyi gördüğünde "bbu ne?"dedi. Volga ona bakarak gülümsedi ve aklına gelen düşünceyi uygulamaya sokarak kolyeyi çocuğun avuçlarının içine koydu. Genç çocuk "bu ne?"dediğinde Volga ona baktı ve "kalbinin anahtarı"diyerek gülümsedi. "Amca?!"dediğinde bakışlarını dikleştirdi ve arkasındaki eve bakarak "Orada ne yaptın? Hem bunu ne yapayım ya?"dedi mızmız bir ifade ile. Volga arabaya doğru yürüdüklerinde "baban seni ona geri göndermezsem beni öldüreceğini söylüyor."dedi. arabaya bindiklerinde ise genç çocuk elindeki kolyeye bakarak gülümsedi ve "Bunu Nefese vereyim de o taksın."diyerek amcasına baktı. Volga bey "bana bak çocuk..." "Çocuk? benim bir adım var amca! unutursan hata yaparsın."dedi meydan okuyarak. Volga Pehlivan kızıl köşkün sınırından uzaklaşırken gülümseyerek yeğenine baktı ve "unutur muyum? Sen Doruk'sun... Doruk Pehlivan..."diyerek onu kendisine çekti... 

Savaş başlıyor...