ÇÖL ATEŞİ (ESMER SERİSİ-1)

Bölüm 27

Erdem,Bade'yi kolundan tutarak evin içerisine soktuğunda sinirle söylenmeye devam ediyordu. Gözlerini iri iri açan genç çocuk genç kıza dönerek "Şu halime bak! Yağmur suyu yediğim yetmiyormuş gibi bir de senin sümüklerinle uğraşıyorum!"diye bağırdı. Mutfaktan çıkan kalfa ile merdivenlerin başında beliren Emine hanım "Aman Allah'ım çocuklar ne oldu size böyle?"diye sordular hep bir ağızdan. 

Erdem saçlarını yolar gibi yaparak "ahhh,bana sormayın!"dedi ve Badeye bakarak "Bana bak çöl faresi uzak dur benden beni anladın mı?"diye bağırdı ve söylenerek odasına giden merdivenleri çıkmaya başladı. Bade hem hıçkırıp hem de hapşururken Emine hanım,koşarak yanına geldi ve "ah,tatlım. Sana ne oldu?"dediğinde genç kız "ben o okula gitmek istemiyorum."dedi içini çekerek ve ardından hapşurdu. 

Emine hanım "tamam bunu sonra konuşuruz önce seni bu ıslak giysilerden kurtaralım olur mu?"dedi ve Bade'yi kucağına alarak odasına doğru yürümeye başladı. Banyoya geldiklerinde genç kızı klozetin üzerine oturttu ve küvetin musluğunu açarak içine sıcak su doldurmaya başladı. Badeye bakarak "kaldır kollarını anneciğim."dedi ve kızın üzerinden elbiseyi tek seferde çekip aldı. Bade,burnunu çekip önüne baktığında hızlı hızlı nefes alıp veriyordu. Kilotlu çorabını bacaklarından sıyırıp kenara attığında genç kadın ayağa kalktı ve kapıyı açarak " Bade için bir sıcak süt kaynat kalfa!"diye bağırdı. Bade,Emine hanım yanına gelmeden üzerinde kalan diğer çamaşırlarından da kurtulduğunda ellerini çıplak teninin üzerinde birleştirdi. Balık sırtı örülen saçları yağmur suyunda yapış yapış olduğunda onlara dokunmak midesini bulandırmaya başlıyordu. Emine hanım,banyodan içeriye girdiğinde badeyi çıplak bir halde bulduğunda bir an şaşırdı sonrasında ise onun yanına giderek önünde eğildi ve "boyu manken gibi uzun olan bu kızı ben nasıl oluyor da kucağıma alabildim acaba?"dedi düşünür gibi. Bade'nin dikkati dağılıp Emine hanıma baktığında gözlerini kırpıştırdı ve bağırarak "ben bu saçları istemiyorum. Okulda ki..kimse beni sevmedi."dedi ağlayarak. Emine hanım,badeyi kolundan tutup yavaşça ayağa kaldırdı ve "hadi suya gir güzelim."diyerek onu yönlendirdi. Bade,usul usul suyun içine oturduğun boş gözlerle suya bakıyordu şimdi. Emine hanım onu yıkarken eli bir anlığına sırtında durdu. Bade,onun durduğunu hissettiğinde konuşmasını düzeltti ve "Oradaki insanlar benim yüzümü ve kokumu beğenmedi. Bir de sırtımı görseler ne düşünürler?"dedi düz bir sesle. 

Emine hanım,suyu kızın saçlarından aşağı boşalttığında anaç bir ifade ile "kimse seni yargılayamaz ve sorgulayamaz tamam mı? eğer o okula gitmek istemiyorsan gitmezsin. Rahat olmadığın bir yere gitmeni istemem çünkü."diyerek genç kızın şakaklarına birer öpücük bıraktı. Bade ona dönüp "Demir Abi çok şanslı"dedi. Erdem ise o sırada koridora çıkmış aşağı inmek için yürüyordu. Badenin odasının kapısını açık gördüğünde yüzünü buruşturdu ve açık olan kapıdan içeri girerek seslerin olduğu yere doğru yürümeye başladı. Banyonun kapısının önüne geldiğinde onu küvetin içinde köpüklere bulanmış bir halde buldu. Ama gülümsemesinden çok ağlayan yüzü ile duruyordu karşısında. 

Emine hanım "Sen de şanslısın?"dediğinde Bade "Ben ne olduğumu,kim olduğumu bilmiyorum ki."dedi başını önüne eğip,gözlerini sulara dikerek. 

Bade "Erdem abim çöl faresi olduğumu söylüyor sanırım beni açıklayan ve tanımlayan en doğru söz bu"dediğinde Erdem kaşlarını çattı. Bunu söylerken aslında onu üzmek için söylemediğini biliyordu ancak Bade bunu yanlış anlamıştı. Ellerini yumruk yapıp yanağına bir tane vurdu ve kaldığı yerden devam etti dinlemeye konuşulanları. 

Emine hanım "tatlım..." 

Bade başını kaldırıp dolan gözlerini etrafına savurarak "bir annem var mı? yada anne demek nasıl bir şey bilmiyorum. Kendimi güvende hissetmek istiyorum ben."dedi. Emine hanım "bana anne diyebilirsin."dediğinde gülümsüyordu. Bade "biliyorum ama..." Erdem yutkunarak başını dikleştirdi. Emine hanım ise "ama..." dedi.