~Ταλαντούχα~

256 28 13
                                    

ΑΧΧ ΣΥΓΓΝΩΜΗ!ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΓΙΝΕ ΚΑΠΟΙΟ ΛΑΘΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΕΒΑΣΑ ΚΑΤΑΛΑΘΩΣ!ΟΡΙΣΤΕ ΤΟ ΚΑΝΟΝΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟ ΟΛΚΛΗΡΩΜΕΝΟ!!!(ΣΤΗΝ ΦΩΤΟ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ!)

Το μονο που ακουγεται ειναι τα μαυρα μου δερματινα τακουνια στο καλογυαλισμενο πατωμα της εταιριας.Νευρικη πια,πιανω την τσαντα μου λιγο πιο σφιχτα απο τι θα επρεπε.Ποση ωρα πια,πρεπει να περπατισει κανεις για να φτασει στην ηλιθια υποδοχη 6 !!!
-Καλησπερα ειμαι η κα.Αλικη Παπασταυροπουλου και ηρθα-
-Καλησπερα σας,περαστε στο γραφειο 3.Καλη επιτυχια.
Γιατι?Γιατι αυτη η ευχη!?Γαμωτο,τωρα εχω αγχωθει τελειως.Μεχρι και το σουτιεν μου με σφιγγει!
Διστακτικα χτυπαω την πορτα,του γραφειου 3.
-Περαστε.
Ακουγεται,προφανως η φωνη του κου.Μητροπουλου.Ανοιγω και τον βλεπω να καθεται στην καρεκλα του γραφειου του,παιζοντας με το κομπολοι του.
'Τι βλακας θεε μου!' σκεφτομαι καθως τον καλησπεριζω και εκεινος μου δειχνει το καθισμα μπροστα του.
-Λοιπον κα.Παπασταυροπουλου?
Η φωνη του βραχνη.Ειναι περιπου 25 χρονων,κοντα στην ηλικια μου και τοσο απεριγραπτα εκνευριστικος.
-Λοιπον κ.Μητροπουλε?
Θελω να βγαλω μια τσιριδα,αλλα νομιζω ειπαμε τους λογους,που δεν το κανω.Που βρηκα το θαρρος αυτο?Εκεινος γελαει και με κοιταει μεσα στα ματια.Τα δικα του καταπρασινα.Εχει φακιδες και τα μαλλια του ανακατα.Καστανα.
-Πειτε μου,γιατι θελετε αυτην την θεση?
Τον κοιταω εκπληκτη.Νομιζω το ειχα αναφερει στην αιτηση μου.
-Εμ..Βασικα αν κοιταξατε την αιτηση μου,θα το ειχατε δει.
Η αληθεια ειναι πως το ειχα ψιλοξεχασει...
-Διακρινω ειρωνεια Αλικη?
Το ονομα μου να το πει,ξερει,να κοιταξει και κανα χαρτι,δεν ξερει...
-Σας παρακαλω να διατηρησουμε τον πληθυντικο αριθμο.Και οχι,δεν μιλησα ειρωνικα.
-Καλως.Λοιπον,θελΕΤΕ να μου πΕΙΤΕ?
Τονιζει τον πληθυντικο,και αυτο ειναι που με εξαγριωνει.Διατηρω ομως την ψυχραιμια μου καθως απανταω:
-Ε λοιπον,να σας πω.Απο μικρη μου αρεσε η δημοσιογραφια και αυτο με ωθησε στην εταιρια σας,καθως εχω ακουσει πως ειστε μια απο τις καλυτερες στον κοσμο.
Εκεινος κανει πισω στην καρεκλα του και γυρναει απο την αλλη,κοιτωντας εξω απο την τζαμαρια.Μου φαινεται πολυ γυμνασμενος και ετσι.
-Ελατε εδώ κα.Παπασταυροπουλου.
Πλησιαζω.
-Βλεπετε εκεινη την παραγκουπολη?
-Ναι.
-Εαν δεν θελετε να ξεκινησετε να μενετε εκει,σας παρακαλω πολυ μην με ξαναειρωνευτητε.
'Ανωμαλε!' Σκεφτομαι καθως εχω μεινει με ανοιχτο το στομα,κοιτωντας τον.
-Μα δεν σας καταλ-
-Μπορειτε να φυγετε.Ρωτηστε στην Υποδοχη 6 που ειναι το γραφειο σας.Ξεκινατε απο αυριο.
Τον κοιταω με ανοιχτο το στομα.Δεν καταλαβενω.Τι γινεται?
-Μα-
-ΕΙΠΑ ΚΑΤΙ.
Λεει σε εντονο τονο καθως χτυπαει το χερι του στο γραφειο.Το κουστουμι του τσιτωνει με αυτην την κινηση.Φενονται απο μεσα τα μπρατσα του.'Μαναροσ' σκεφτομαι με ενα γελακι.
-Σας ευχαριστω κ.Μητροπουλε.
Εκεινος γνεφει και γυρναει απο την αλλη.
Βγαινω εξω και τρισευτυχισμενη περνω τηλεφωνο την Ελλη,αφου ξερω πως η μαμα μου θα ειναι στην δικια της κολλητ τωρα.Εχουν παει θεατρο.Εγω το προτεινα.Ηξερα πως δεν θα με εβγαζε απο το μυαλο της,μα δεν ηθελα να βασανιζεται ετσι.
-ΛΕΓΕ!
Ακουω την φωνη της Ελλης απο την αλλη πλευρα του κινητου.
-ΠΗΡΑ ΤΗΝ ΘΕΣΗ!!
Σχεδον ουρλιαζω στο καημενο το κινητο.Σιωπη απο την αλλη πλευρα.
-Εεεε,Ελλη?
Παλι σιωπη.
-Ελλη εισαι καλα?
Το ιδιο.
-Ελλη γαμωτο ΜΙΛΑ!
Αρχιζω να ανυσηχω στα αληθεια.
Ξαφνικα ακουω εναν λυγμο.Αναστεναζω και σκουπιζω το κινητο στο φορεμα μου πριν της μιλησω.
-Έλλη μου,μην κλαις.Το ξερω πως χαιρεσαι.
-Μα το ξε-ερω πο-οσο σημαντικο ειναι αυτο για σενα!!
Στην αρχη πιο αργα,αλλα μετα συνεχομενα και γρηγορα απαντησε η Ελλη,μεσα απο τα δακρυα της.
-Ελλη μου σαγαπω καρδουλα μου.
-Και γω σαγαπω κουκλα μου.
Επιτελους σταματησε να κλαιει,μα ειμαι τοσο πολυ σιγουρη πως τα κραταει μεσα της.
-Τι λες για ενα ποτο το βραδυ?
-Δεν γινεται,ρε.
-Γιατι?
-Εχω να βγω με τον Τασό.Αλ-
-Μην τολμησεις και το ακυρωσεις!
Την προλαβενω και εκεινη γελαει.
-Το ξερεις πως εισαι η καλυτερη ετσι?
-Παντα ημουν,γλυκια μου.Πρεπει να κλεισω τωρα ομως,λεπτομερειες αυριο,φιλια.
-Να προσεχεις.
Πριν προλαβω να αντιδρασω το κλεινει και τρομαζω,αληθεια.Γιατι 'να προσεχω' ? ΤΙ ακριβως πρεπει να προσεχω?
-Γεια σας ξανα,μηπως ξερετε που ειναι το γραφειο μου?
-Α!
Η κοπελια στο γραφειο βγαζει ενα επιφωνημα και καλυπτει το στομα της με την παλαμη της αμεσως μετα.Εγω την κοιταω χαμογελωντας καπως.
-Γιατι κανετε ετσι καλε?
-Πε-περασατε?
Την κοιταω χαμογελωντας της γλυκα.
-Ναι.
Εκεινη κουναει καπως το κεφαλι της και με κοιταει με τα ματια γουρλωμενα.
-Μπραβο...
-Ευχαριστω.Μπορειτε να με εξυπηρετησετε τωρα?
-Ναι ακολουθηστε με.
Σηκωνετε και αμεσως καταλαβενω ποια ειναι.
-Κωσταντινα??
Εκεινη γυρναει αποτομα.Με κοιταει απορημενη.
-Εγω ειμαι η Αλικη!Ειμασταν μαζι στο δημοτικο,στην ιδια ταξη,δεν θυμασαι?Ημουν το αγοροκοριτσο!
Εκεινη γυρναει καπως καλυτερα το σωμα της και με κοιταει.Ανοιγει το στομα της αργα και κουναει το κεφαλι της αρνητικα.
-Δυστυχως δεν σε θυμαμαι.Παντως αν ισχυει...Συμπτωσεις ε?
Με κοιταει καπως επιφυλακτικα και εγω την κοιταω με μια μεγαλη απορια.
-Ακολουθησε με απλως.
Ξεφυσαει και συνεχιζει το βημα της.Μα ειναι τοσο προφανες!Αυτες οι καμπυλες,αυτα τα ιδια μακρια καστανοξανθα μαλλια,τα ιδια μεγαλα μαγουλα...Αδυνατον..Αποκλειεται να μην με θυμαται!Καναμε "σχετικα" καλη παρεα...Παρ'ολ'αυτα την ακολουθω ακομα,το μυαλο μου γεματο με σκεψεις.Το βημα της αρκετα γρηγορο,οπως και τοτε.Τα μαλλια της κλασικη πλεξουδα,οπως τοτε.
Σταματαει μπροστα σε ενα γραφειο τεραστιο.Γυαλινη πορτα,και μεσα ενα τεραστιο γραφειο με υπολογιστη Mac και ολα τα καλουδια που ονειρευεται κανεις οταν δουλευει σε εταιρια,εχει ακομα και χρωματιστες μολυβοθηκες!
-Μετα απο την συγκαταθεση του κ.Μητροπουλου,το γραφειο 13 ειναι και επισημως δικο σας.
Η "μη Κωνσταντινα" με κοιταει με το ιδιο επιφυλακτικο βλεμμα.
-Ε-ευχαριστω...Γιατι να εχω εγω αυτο το γραφειο?Αυτο ειναι για υψηλοβαθμους...
-Μην ρωτατε εμενα.Παντως μου ειπε να σας πω πως ο αριθμος του αρεσε πολυ...
Φευγει.Μου αφηνει τα κλειδια και φευγει.Φευγει αφηνοντας με εκει περα.Φευγει.Εγω με τις σκεψεις μου.Ποιος ειναι ο Μητροπουλος?

--------------------

ΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΑΚΟΜΑ ΕΙΝΑΙ ΣΧΕΔΟΝ ΑΔΙΑΒΑΣΤΟ.ΟΜΩΣ ΕΤΣΙ ΞΕΚΙΝΑΝ ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΩΣΤΑ?ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΒΑΖΩ ΤΟΝΟΥΣ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΕ ΒΟΛΕΥΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ!ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΑΡΑ ΜΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΠΑΤΗΣΤΕ ΤΟ ΓΛΥΚΟ ΜΙΚΡΟ ΜΑΣ ΑΣΤΕΡΑΚΙ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΟΤΙ ΜΑ ΟΤΙ,ΘΕΛΕΤΕ!Η ΑΠΟΨΗ ΣΑΣ ΘΑ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕΙ!
♥️♥️♥️
-Caramelta 🍬

Μονάχα τώρα...!Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt