Μονάχα τώρα...!

~Αδύναμη~

Το πρωι ερχεται ανυσηχο και πολυ γρηγορα.Με ξυπνανε οι φουριοζες ηλιαχτιδες που τρεχουν πανω στα ματια μου.Ακουω εναν πολυ αχνο ηχο απο το κινητο μου.'Παραισθησεις' σκεφτομαι καθως μπαινω στο μπανιο.Τοτε ακουω το χαρακτηριστικο κουδουνισμα στο κινητο μου.
ΠΑΥΛΟΣ:Σε εχω καλεσει απειρες φορες!?Γιατι δεν απαντας?Ειμαι στο meeting και σκυλοβαριεμαι!Εχει αρχισει να μιλαει η Κωσταντινα και δεν σταματαει.Ελα!
ΩΧ ΑΜΑΝ!Τι ωρα ειναι ρε παιδια?10:30!?!?!ΟΧΙ ΡΕ!Βγαινω γρηγορα απο το μπανιο και πληκτρολογω αυτο στον Παυλο:
ΑΛΙΚΗ:Με πλακωσε το παπλωμα!Ερχομαι αμεσως!
Οσο ντυνομαι ακουω την απαντηση του.
ΠΑΥΛΟΣ: :D Ελεοοος!
Καποιες φορες ακομα και τα βλαμμενα εχουν πλακα!Φοραω τα παπουτσια μου και κατεβαινω κατω αρπαζοντας μια μπανανα απο την φρουτιερα.Καλημεριζω βιαστικα την μαμα μου και εκεινη μουρμουριζει κατι μεσα στα γελια της.
-Ει τι εγινε?
-Για δες λιγο την τσαντα σου!
Βλεπω την τσαντα μου καθως εκεινη κουνιεται.
-Τι στο-
Ξαφνικα πεταγεται απο μεσα ενα παλιοςκυλο!Αρχιζω να τρεχω πανω κατω και να χτυπαω την τσαντα μου σαν μανιακο πανω στον παγκο.Η μαμα μου εχει λιωσει στα γελια και εγω εχω πεταξει πλεον την τσαντα κατω φρικαρισμενη.
-ΤΙ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΖΩΟ ΣΤΗΝ ΤΣΑΝΤΑ ΜΟΥ?
Λεω προσπαθωντας να μην γελασω.Η μαμα μου δυσκολευεται να απαντησει,αφου κοντευει να πνιγει απο τα γελια.
-Ει-ειναι δωρο του φιλου σου το Πετρου!
-Ε?
-Μου ειπε να στο δωσω.Ειχε και κατι κρεμασμενο στο λουρακι του...
Λεει ψαχνωντας το σκυλι.
-Καλα εγω φευγω,θα ειμαι εδω κατα τις 4-5.Φιλια!
Λεω ακομα καπως σοκαρισμενη και μπαινω στο αμαξι της μαμας μου.Ξερω να οδηγω απλα δεν ειμαι και...πολυ καλη!Γονιδια παιδι μου...Βαζω το bluetooth στο αυτι μου και περνω τον Πετρο.
-Νομιζα πως θα σε ειχε ΕΙΔΗ φαει ζωντανη!Και του ειπα του τυπα στο pet shop να μου δωσει οτι πιο φονικο υπαρχει!
Λεει ο Πετρος και ακουγεται πολυ χαλαρος και αυτο με τρελενει.Σκαω στα γελια και παραλιγω να πατησω ενα καημενο γατακι.
- Ναι ναι!Παραλιγο να σκοτωσει την Armani τσαντα μου βασικα!
Λεω χαμογελωντας.
-Ωπα ρε πλουσια προσεχε!
Λεει και εγω γελαω.Μαιμου Armani ειναι αλλα τελος παντων!
-Λοιπον τι λες?Ερχεσαι το απογευμα σπιτι μου για ταινια?
Συνεχιζει αυτος και εγω σκεφτομαι πως θα ηταν να ειμασταν μαζι αγγαλια στον καναπε.
-Δεν το νομιζω,bro-που δεν θα επρεπε να σε λεω ετσι αλλα τελος παντων!-,σημερα με πλακωσε το παπλωμα και δεν θελω να κανω κακη εντυπωση στον Παυ-Μητροπουλο.
-Ελα ρε!!Σε παρακαλω...sis?
Προσθετει χαριτωμενα και δεν μπορω παρα να χαμογελασω μαζι του.
-Αντε ενταξει.Οχι κανα θριλερ και δεν κοιμαμαι βραδιατικα!
-Αμα δεν κοιμασαι,μπορουμε να κανουμε κιαλλα πραγματα!
Λεει προσπαθωντας να κρυψει τα γελια του.
-Ανωμαλε!
Εχουμε και οι δυο σκασει στα γελια και εγω εχω φτασει στην εταιρια.Ανεβαινω απο το παρκινγκ στον εκτο,κατευθειαν.
-Πρεπει να σε κλεισω τωρα,ομως ενταξει?Εφτασα ειμαι στο ασανσερ.
-Εγινε.Θα σου στειλω μυνημα για το ποτε θα σε παρω.
-Ενταξει,φιλια.
-Φιλακια sis.
Λεει κοροιδευτικα και εγω του το κλεινω.Ανοιγω την Αιθουσα Συνεδριασεων 6.Βλεπω εναν Παυλο να παιζει fruit ninja στο κινητο του και μια Κωσταντινα ορθια,εξαλλη.Μολις καλημεριζω τους συνεργατες μου-που δεν εχω ιδεα πως τους λενε-βλεπω τον Παυλο να με κοιταει.Προχοραω προς την θεση απεναντι του.Εκεινος με εχει καρφωσει με το βλεμμα του.'Να τα μασσς!' λεω καθως θυμαμαι τα χθεσινοβραδινα
ΠΑΥΛΟΣ:Τα εννουσα.
Τον κοιταω και εκεινος δεν δειχνει να μου δινει σημασια.
ΑΛΙΚΗ:Ποιος νορμαλ ανθρωπος βαζει την "αγαπημενη" του σε οργανωση?ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ!?!?
Προσπαθω να προσεξω την Κωσταντινα,ομως ειναι αδυνατον.
ΠΑΥΛΟΣ:Δεν ειμαι νορμαλ και απλα δεν θελω να σε χασω..Ειναι ο μονος τροπος για να εισαι μαζι μου.Ανοητη.
ΑΛΙΚΗ:Δεν θελω να ειμαι μαζι σου με αυτον τον τροπο!
ΠΑΥΛΟΣ:Τοτε πηγαινε στον Σταυρο.ΕΛΕΥΘΕΡΑ. ;)
Το ξερω οτι θελει να προκαλεσει το αντιθετο.
ΑΛΙΚΗ:Δεν θα μου προκαλεσεις τυψεις που αγαπησα καποιον.
ΠΑΥΛΟΣ:Εισαι σιγουρη πως τον αγαπησες?
Ε?Τι ειναι αυτο?Πολεμος νευρων?
ΑΛΙΚΗ:Ναι.
ΠΑΥΛΟΣ:Οκ.
ΟΚ?ΟΚ?ΤΙ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΠΑΕΙ ΣΤΡΑΒΑ ΜΕ ΑΥΤΟΝ?Του λεω ξεκαθρα πως γουσταρω τον ξαδερφο του και αυτος...ΑΡΓΚΧ!
ΑΛΙΚΗ:Οκ?ΟΚ??
ΠΑΥΛΟΣ:Τιποτα δεν ειναι οκει απο την μερα που σε γνωρισα.Αλλα δεν ειναι αυτο το θεμα μας!
ΑΛΙΚΗ:Εγω τι να πω.?
ΠΑΥΛΟΣ:Αυτο που θελω να πεις δεν μπορεις.
ΑΛΙΚΗ:Σαν?
ΠΑΥΛΟΣ:Το σαγαπω.
ΑΛΙΚΗ:Δεν ΜΠΟΡΩ να σε αγαπω?Τι δεν καταλαβαινεις?
Εκεινος σηκωνεται μεσα στα νευρα και με φωναζει να παω εξω μαζι του.Ελεος κοπελα μου,σε κατι τετοιες φασεις,δεν ΠΑΣ,ΠΕΤΑΣ!
-Πως τολμας?
Φωναζει καθως κλεινει την πορτα του γραφειου του με δυναμη.
-Ε-εγω..
-ΕΣΥ!ΕΣΥ ΦΤΑΙΣ ΓΙΑ ΟΛΑ!ΕΣΥ ΦΤΑΙΣ!
Λεει φωναζωντας τραβωντας τα μαλλια του.
-ΕΣΥ ΜΕ ΕΧΕΙΣ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ!ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ? ΣΕ ΘΕΛΩ!
Ερχεται και με κολλαει στον τοιχο με γρηγορο βημα.Τα χερια του πιανουν το προσωπο μου και το φερνουν στο δικο του.Τα χειλη του χιμουν στα δικα μου τοσο γρηγορα και δεν μπορω να κανω τιποτα αλλο απτο να αναστεναξω.Ανοιγω για λιγο τα ματια μου και βλεπω τα δικα του εντελως κλειστα,αλλα κλειστα απο την ενταση.Νιωθω τα χερια του να χαλαρωνουν το κρατημα τους και το κεφαλι του να απομακρυνεται.Εχω μεινει στηλη αλατος και εκεινος απλα με κοιταζει,γλειφοντας τα χειλια του.
-Οκ,αβολο.
Λεω καταστρεφοντας την στιγμη.Ποτε δεν το ειχα με το στυλακι της γκομενιτσας.
-Καθολου.Αυτα τα χειλη γαμωτο μου επρεπε να τα αγγιξω!
Λεει κοπανωντας το χερι του στο γραφειο.Βγαζει το σακακι του και λασκαρει λιγο την γραβατα του.Φτιαχνει τα μαλλια του.
-Και απλα...σε θελω τοσο απιστευτα πολυ.
Πλησιαζει και τα χερια του πιανουν την μεση μου και την κολλανε παλι πισω στον τοιχο.Ερχεται σε αποσταση αναπνοης και με κοιταει.
-Θα θελατε ενα φιλι απο το αγορι σας κα.Παπασταυροπουλου?
Γνεφω θετικα και γρηγορα,αν και ξερω πως κατι τετοιο,θα με οδηγησει σε μπελαδες.
-Πρωτα δουλεια.λεει παιχνιδιαρικα και απο απο απομακρυνεται.
-ΤΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΕ ΜΟΥ!?
Τον αρπαζω απο τον καρπο και τον φερνω κοντα μου ξανα.
-Τωρα δεν γινεται να σου κανω τα πραγματα που σκοπευω.
Λεει εκεινος με ενα πονηρο χαμογελο.Οχι καλε μου!
-Αν θες κολπακια και τςαχπινιες να πας να πηδηξεις την γραμματεα σου.
Γυρναω το κεφαλι μου στο πλαι.Θυμαμαι ξαφνικα.
Θελω να σε φιλησω τοσο γαμημενα πολυ! τα λογια του.Η ανασα του.Αλλα δεν μπορω.ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ!Απλα δεν..δεν μπορω Αλικη.Ανοιξε την πορτα.Εφυγε.
-Δεν θα σε αφησω,οπως εκεινος.
Ακουω την φωνη του Παυλου.
-Δεν θα σε αφησω να με αφησεις.
Του λεω καθως τον αγγαλιαζω και εκεινος ταραζεται.Με αγγαλιαζει και εκεινος.
-Σαγαπαω.
Λεει εκεινος με την βραχνη φωνη του.
-Και γω.
Λεω ψιθυριστα,μην θελωντας να το ακουσει κανενας αλλος παρα ο εγωισμος μου.
----------------------------------
Ψηφίστε και σχολιάστε παρακαλώ!Ευχαριστώ σε όσους με διαβάζουν!!Υπέροχοιι!♥️♥️♥️
-Caramelta 🍬