Μονάχα τώρα...!

~Αλήθειες και ψέματα~

-Ελευθερια?
Ρωταω επιφυλακτικα,κοιτωντας το χαμενο βλεμμα της.
-Αλικη?
"Απανταει" εκεινη,λες και δεν μου εχει αποκαλυψει μολις ΠΩΣ ΕΙΜΑΙ ΒΟΥΤΗΓΜΕΝΗ ΣΤΟ ΨΕΜΑ.
-ΤΙ ΣΤΟ ΚΑΛΟ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΠΩ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΓΙΑΤΙ ΔΟΝΕΙΤΑΙ Ο ΠΙΣΙΝΟΣ ΜΟΥ?
Τσιριζω εκτος εαυτου και σηκωνομαι ορθια με ενα σαλτο.Τρεχω πανω κατω,προσπαθωντας να καταλαβω γιατι νιωθω πως ο ποπος μου εχει γινει σεισμογενης περιοχη.Ακουω τρανταχτα γελια και αναμεσα τους λογια.
-ΤΙ ΛΕΣ???
Φωναζω,εξαλλη.
-Το κινητο...το κινητο σου...στην κωλοτσεπη!!
Προσπαθει να πει η Ελευθερια μεσα στα γελια της.
Το βγαζω με γρηγορες κινησεις και το πεταω απαλα πανω της.Τρεχω και το ξαναπιανω,αφου πηρα δυο βαθιες ανασες.Το ξεκλειδωνω.
2 νεα μυνηματα.
Ανοιγω γρηγορα τα μυνηματα και κοιταω αυτο που εχω απο την Ελλη.
ΕΛΛΗ:Ωχ θεε μου,ελα αμεσως σπιτι μου!!!
Πληκτρολογω λοιπον εγω:
ΑΛΙΚΗ:Γιατι τι εγινε?
Αμεσως ερχεται η απαντηση,λες και ηταν ηδη ετοιμη:
ΕΛΛΗ:ΓΙΑΤΙ ΡΩΤΑΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ!?!ΑΠΛΑ ΕΛΑ ΓΡΗΓΟΡΑ!!!
Κουναω το κεφαλι μου,μην κατανοωντας τι εχει πιασει την φιλεναδα μου και αποφασιζω να ανοιξω το αλλο μυνημα.Ω σωστα!Πετρος!
ΠΕΤΡΟΣ:Γειαα!
ΑΛΙΚΗ:Γεια σου.
ΠΕΤΡΟΣ:Νευρα?
ΑΛΙΚΗ:Εσυ να μου πεις.
Η Ελευθερια περιεργαζεται τον χωρο και που και που μου ριχνει λοξες ματιες.
ΠΕΤΡΟΣ:Τεσπα,που εισαι? ;)
Το ματακι μας μαρανε.
ΑΛΙΚΗ:Με μια πολυ καλη μου φιλη,την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. ;)
ΠΕΤΡΟΣ:Α,μαλιστα.
ΑΛΙΚΗ:Τιποτα αλλο?
ΠΕΤΡΟΣ:Μπορω να ερθω?Θελω να μιλησουμε Αλικη.
ΑΛΙΚΗ:Δεν εχω να πω μαζι σου τιποτα αλλο.
ΠΕΤΡΟΣ:Μιλησες με την Ελευθερια...Για μενα?Για μας?
ΑΛΙΚΗ:Δεν ηξερα πως εχεις κολλητηλικια με τον Κωστα.
ΠΕΤΡΟΣ:Δεν εχω.
ΑΛΙΚΗ:Με την Ειρηνη ισως?
ΠΕΤΡΟΣ:Ποια Ειρηνη?
ΑΛΙΚΗ:Μια δεν την ξερεις..ΤΗΝ ΓΝΩΣΤΗ ΑΓΟΡΑΚΙ ΜΟΥ.
Η Ελευθερια καθεται ξανα στο πατωμα και ξυνει τα σημαδια στα ποδια της.
ΠΕΤΡΟΣ:Μιλησατε ετσι?
ΑΛΙΚΗ:Ναι.
1 νεο μυνημα.
ΠΑΥΛΟΣ:Σε θελω στο σπιτι μου σε μιση ωρα.
Ωπα!
ΑΛΙΚΗ: ✋🏻 Ηρεμα φιλε!
ΠΑΥΛΟΣ:Ανωμαλη!!Απλα θελω να μιλησουμε.
ΑΛΙΚΗ:Δεν μπορω.Πρεπει να παω σε μια φιλη μου.
ΠΑΥΛΟΣ:Την Ελλη?
ΑΛΙΚΗ:Ναι..
ΠΑΥΛΟΣ:Δεν χρειαζεται να πας στο σπιτι ΤΗΣ.Ειναι ηδη εδω.
ΑΛΙΚΗ:Ουτε οικογενειακη συγκεντρωση να καναμε! ;)
ΠΑΥΛΟΣ:Σας περιμενω. Xx
-Μου εστειλαν και μενα μυνηματα.
-Ποιοι?
-Η Ειρηνη,ο Πετρος και το αγορι σου.
Λεει ειρωνικα και της χωνω μια μπουνια στο μπρατσο.Το ξερω πως φερομαι πολυ ψυχραιμα για την ολη φαση,αλλα δεν εχει τελειωσει προφανως.
-Ηθελες να πεις κατι αλλο?
Την ρωταω ευγενικα και ξανακαθομαι κατω.
-Βασικα,ηθελα να δου πω γιατι σε εφερα εδω.Προφανως καταλαβες οσα σου ειπα,αλλα δεν καταλαβαινεις γιατι ειμαστε εδω,σωστα?
Το μυαλο μου διαβασε?
-Ναι.
-Λοιπον,ακου:
Αυτο που ηθελαν εκεινοι απο εμενα,ηταν πληροφοριες.Θυμασαι ποση παρεα καναμε σωστα?Σωστα.Ηθελαν να μαθουν για σενα.Με χρησιμοποιησαν.Για τα επομενα 8 χρονια βασικα,αλλα θα καταληξω εκει μετα.Συνεχισε Ελευθερια.Φυσικα δεν τους ειπα τιποτα εκεινο το βραδυ.Ομως..δεν θα με αφηναν ετσι.Χρειαζοντουσαν να μαθουν για σενα.Γιατι για εμενα?Ω σωστα,ο Παυλος.Ακριβως.Τους ησουν χρησιμη.Απο τοτε ηθελαν να σε μπλεξουν.Δεν θα τους αφηνα Αλικη.Δεν επρεπε να τους αφησω.Προσπαθησα.Εκεινο το βραδυ,αργα πια,μετα απο την συναντηση μας,σε καλεσα στο σπιτι,να δουμε ταινια.Θα σου μιλουσα αληθεια.Ομως θυμασαι οταν βγηκα εξω?Ναι,και εγω σου φωναζα να μπεις μεσα,μην πουντιασεις.Ναι,τοτε.Στο μπαλκονι βρισκοταν ενα σημειωμα.Μα δεν ελιωσε με την καταιγιδα?Ηταν μαρκαδορος πανω σε αλουμινοχαρτο. Α...Οποτε ελεγε το εξης:
Θα αυτοκτονησεις,μικρη,ή θα το κανουμε εμεις για εσενα.Απο δω και περα θα εισαι μια τρελη,για ολους.Η οικογενεια σου,σε τρελανε..
Καταλαβενεις πως επρεπε να υπακουσω.Με ειχαν στριμωξει.Απο τοτε αλλαξαν ολα.Μετα απο την "αυτοκτονια" μου,με πηγαν στο τμημα.Εστειλαν την Ειρηνη να μου εξηγησει,πως στο εξης,θα μαθω να μην υπακουω σε εντολες.Μα δεν φταις εσυ,που σε εσωσε η πυροσβεστικη!Το ξερω και το ξερουν.Ομως δεν επρεπε να μιλησω σε κανεναν για αυτο.Εστειλαν την Ειρηνη,και ειπε στους αστυνομικους,πως ειναι διευθυντρια μια ψυχιατρικης κλινικης στο εξωτερικο.Ο φιλαρακος σου,ο Κωσταντινος,ειναι περιφημος πλαστογραφος,ξερεις.Εφτιαξε,οτι χαρτια χρειαζοταν και της τα εδωσε.Θεε μου... Και ερχομαι λοιπον στον χωρο αυτο.Θαυμασε την ψυχιατρικη κλινικη!Μα...Το κλουβι? Χα!Εξαιρετικη ερωτηση!Τα βλεπεις αυτα τα σημαδια?Εδω,στους αστραγαλους μου? Ναι φυσικα. Ειναι εγκαυματα.Το σχοινι που με ειχαν κρεμασμενη απο αυτο ταβανι,μεσα σε αυτο το κλουβι,αφησε μακροχρονια σημαδια.Ξερω μια πολυ κακη δερματολογο,αν θε- Αλικη! Εσκασα. Με βασανιζαν,Αλικη.Με μαστιγωναν,τσεκαρε την ουλη μου.Οσο και make up να βαλω,ακομα φενεται.Να δες.Απο μαστιγιο ειναι αυτο? Δυνατο χερι ο Πετρος,οσο να πεις..! Καθε φορα,που δεν μιλαγα,με αφηναν χωρις νερο,φαγητο,βεβαια ειχα φαει αρκετο ξυλο,ειχα "χορτασει".. Ωσπου...τα τελευταια χρονια,πραγματικα τρελαθηκα.Και τα ξερασα ολα.Σε βρηκαν.Σημερα ξερω τι μας θελει ο Παυλος.Μου το εχει υποσχεθει βλεπεις..Θα σκοτωσουν καποιον απο την οργανωση.Τι σε ενδιαφερει?Δεν εισαι εσυ μπλεγμενη!Γιατι με κοιτας ετσι?Ω Θεε μου,εισαι μπεγμενη? Χα,εσυ τι λες,να με αφηναν να φυγω,μετα απο οσα ξερω?Εδω μου δινουν ενεση για να ξεχναω..8 χρονια δεν ξεχνιουνται αγαπη μου.Θελεις να πηγαινουμε σιγα σιγα? Ναι,ναι,μην αργησουμε.Συγγνωμη αλλα θα σκοτωσει καποιον μεσα στο σπιτι του? Δεν ξερω,παμε να δουμε.
Σηκωνομαι πανω,και λεω στην Ελευθερια να οδηγησει.
-Αληθεια,εισαι καπως ετσι?
Με ρωταει καθως κλειδωνει πισω της αυτο το δωματιο και αφηνει το κλειδι μεσα σε μια μαραμενη γλαστρα.
-Ναι.
Απαντω ειλικρινα και κοιταω τα παπουτσια μου.Λες να γεμισουν με αιμα? Αν σκοτωσει εμενα,οχι,αφου θα ξαπλωσω.Αμαν ρε παιδι μου,ολα με την λογικη!!Δεν μπορω να το παιξω και εγω δραματικη!?
Ανοιγω την πορτα του συνοδηγου και επικεντρωνομαι στο κινητο μου.Αποφασιζω να μιλησω με τον κατοχο των ματιων που ερωτευτηκα.
ΑΛΙΚΗ:Γεια.
ΠΑΥΛΟΣ:Γεια.
ΑΛΙΚΗ:Θυμωμενος?
ΠΑΥΛΟΣ:Απλα κουρασμενος.
ΠΑΥΛΟΣ:Εσυ?
ΑΛΙΚΗ:Οχι κοιμηθηκα λιγο το μεσημερι.
ΠΑΥΛΟΣ:Ωχ Θεε μου εισαι εντελως στοκος.Εισαι νευριασμενη?
ΑΛΙΚΗ:Λιγο,ισως,ΔΕΝ ΞΕΡΩ.
ΠΑΥΛΟΣ:Κοιτα δεν θελω να χαλασουν τα πραγματα μεταξυ μας..Λες και δεν ξερεις πως σκοτωνω!!
ΑΛΙΚΗ:ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ΠΩΣ ΣΚΟΤΩΝΕΙΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΣΟΥ!
ΠΑΥΛΟΣ:Δεν ειναι φιλοι μου.
ΑΛΙΚΗ:Θα την σκοτωσεις ετσι?
ΠΑΥΛΟΣ:Αλλα νεα?
ΑΛΙΚΗ:Τι θα γινει με εμας?
Κοιταω εξω απο το παραθυρο και παρατηρω πως βρισκομαστε σε ενα κεντρικο δρομο.Δεν εχω παει ποτε σπιτι του.
ΠΑΥΛΟΣ:Δεν καταλαβαινω ποιο ειναι το προβλημα σου,γιατι να αλλαξει κατι?
ΑΛΙΚΗ:ΘΑ ΣΚΟΤΩΣΕΙΣ ΤΗΝ ΦΙΛΗ ΜΟΥ!
ΠΑΥΛΟΣ:Δεν ξερεις τι θα γινει Αλικη!
ΑΛΙΚΗ:ΣΚΑΣΕ!
ΠΑΥΛΟΣ:Γιατι τσακωνομαστε παντα?!
ΑΛΙΚΗ:Δεν ξερω!
ΠΑΥΛΟΣ:Αφου με θέλεις.
Τι?!
ΑΛΙΚΗ:Ε?Ε?ΤΙ?
ΠΑΥΛΟΣ:Νομιζεις πως δεν σε ακουσα τοτε στο γραφειο?
Ουπς.
ΑΛΙΚΗ:Ε?
Κανω για λιγο τον κινεζο.
ΠΑΥΛΟΣ:Ξερεις πολυ καλα για ποιο πραγμα μιλαω!! :/
Γελαω λιγο με την φατσουλα.
ΑΛΙΚΗ:Λογια,πριν γνωρισω,ποιος ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ εισαι.
-Εεε ρε τυχη σημερα!
Σηκωνω το κεφαλι μου και βλεπω την Ελευθερια να μουρμουραει και να κοπαναει το τιμονι με δυναμη.
-Σιγα καλε!Τι εγινε?
-Τι τι εγινε?Εχουν κλεισει το δρομο!Τελος παντων,μιλας με τον Παυλο?
-Ναι.
-Ενταξει.
-Θα με σκοτωσει ετσι?
Συνεχιζει.
-Δεν μου λεει.
-Καλα.
ΠΑΥΛΟΣ:Δεν αλλαζουν τα αισθηματα μου για μενα,εξυπνακια.
ΠΑΥΛΟΣ:Και δεν θα κραταω εγω το οπλο.
ΠΑΥΛΟΣ: ;)
ΑΛΙΚΗ:Τι σημασια εχει?Εσυ εχεις την ευθυνη!!ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΠΑΥΛΟ!!
ΠΑΥΛΟΣ:Σας περιμενω,μην αργειτε.
ΑΛΙΚΗ:Ευχομαι να με σκοτωσεις.
ΠΑΥΛΟΣ:Και γω.
-----------------------
Vote KAI comment!!!
Lusm ❤️
-Caramelta