Κοιταζω τα περιστερια που πετουν τρομαγμενα,καθως το λεωφορειο προσπαθει να περασει απο διπλα τους.Ελεινο,αληθεια.Τοσο φοβουνται πια?Ο φοβος,ειναι πολυ υπουλος ξερεις.Δεν μας αγαπαει.Ενω εμεις,οι ανθρωποι,τον λατρευουμε.Γιατι να βλεπαμε τα θριλερ,αλλωστε?Εγω παντα τα μισουσα.Παντα σιχαινομουν τον φοβο.Παντα φοβομουν την απορριψη.Παντα φοβουμουν.
Κατεβαινω και μπαινω σπιτι.
-Γυρισαααα!
Ψυχη.
-Μαμααα?Μπαμπααα?
Τιποτα.Η ωρα ειναι ειδη 3.Α,ξεχασα ειναι στης νονας μου.Θα πηγαιναν για μεσημεριανο.Μαλιστα επιτελους μονη..
-Ενταξει Αλικη!Ηρθε η ωρα να λαμψεις!
Ναι,αυτη ημουν εγω που φωναξα..Στον ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ.
Αρχιζω να χορευω σαν μανιακο μεσα στο σπιτι.Αρχιζω να γδυνομαι σταδιακα,θελω να μπω στο μπανιο.Σταματαω να παρω μια ανασα.Και ξαπλωνω για λιγο στον καναπε.Ακουω βηματα.'Βγαλε το σκασμο και παρε το τηγανι!' σκεφτομαι καθως ανοιγω αθορυβα το ντουλαπι.Βγαζω το αντικολλητικο τηγανι και το κραταω πανω απο τον ωμο μου σε φαση:Ειμαι ετοιμη υπουλε κλεφτη!
Προχοραω,μονο με τα εσωρουχα μου, στο δωματιο μου.Ανοιγω αποτομα την πορτα,με μια δυνατη κλοτσια και τι να δω?
-Παυλο?
Εκεινος φοραει ενα κοντομανικο V και απο πανω μια ζακετα Abercrombie.Απο κατω ενα χαμηλοκαβαλο τζιν και Vans.'Τι μοδατο αφεντικο'.
-Σε περιμενα πολυ ωρα.λεει και με κοιταει απο πανω μεχρι κατω.Ναι ναι.ΜΟΝΟ με τα εσωρουχα.
-Γιατι εισαι εδω?
-Ηθελα να μιλησουμε.
Σηκωνεται και με πλησιαζει.Περνει το τηγανι και μουρμουριζει κατι καθως το αφηνει στο κρεβατι.
-Θα μπορουσες να περιμενεις,να με παρεις κανα τηλεφωνο,κατι!Αλλα βεβαια,κοντζαμ Μητροπουλος εισαι εσυ!
Λεω παιζοντας με τα ματια μου και φοραω μια μακρυα μπλουζα,που καλυπτει και τον ποπουδακο μου.
-Τι θελεις επιτελους?
Γυρναω και τον βλεπω που με χαζευει.'Και μετα λενε τις γυναικες λυσσαρες'.
-Ηθελα απλα να σου πω,πως εισαι..Τελεια.
-Το ξερω αυτο.Κατι αλλο?
Τον κοιταω καθως καθομαι στον καναπε μου.
-Συγγνωμη αν σου φερομαι περιεργα.
Τι στο διαολο?Αυτος ειναι κλωνος σιγουρα!
-Συγγνωμη?
-Με ακουσες,Αλικη.
-Σε ακουσα....Παυλουκο.
Μην με βρισεις.
-Μαρεσει να μου μιλας ετσι...
Πλησιαζει και μου πιανει το χερι.Κομπλαρωωω!
-Εμενα παλι-
-Αν δεν σαρεσει,τοτε γιατι το ειπες?
-Ειμαι μαζ-
-Δεν το νομιζω.
Λεει καθως ειναι ετοιμος να με φιλησει.Ναι καλα!
Σηκωνομαι και ανοιγω την πορτα.
-Περαστε.
Του δειχνω τον διαδρομο και αυτος ερχεται και με κολλαει στην πορτα.
-Ακου 'δω.Εισαι δικια μου καταλαβες?
Η ανασα του γινεται κοφτη και γρηγορη,σαν να ετρεχε,και με κοιταει στα ματια.
-Λυπαμαι,αλλα δεν βλεπω το ονομα σας πανω μου.
Του λεω ειρωνικα και γυρναω το κεφαλι μου στο πλαι.Εκεινος απομακρυνεται και καθεται στον καναπε.Αμην!
-Θελετε να συζητησουμε κατι?...Γιατι εχω και δουλειες?
Εκεινος σκεφτεται και βγαζει εξω το κινητο του.'Ωραια ωρα,ρε φιλε μπραβο!' σκεφτομαι καθως μου κανεξ νοημα να πλησιασω.Στην οθονη βλεπω τον Κωσταντινο.Ειναι μια φωτογραφια του με εμενα,που ανεβασε στο Instagram.
-Πως-
-Με πιστευεις,πως εισαι δικια μου?
-Οχι,ειπαμε.
Εκεινος πληκτρολογει κατι και ακουω την φωνη του Κωστα.
-Παρακαλω?
-Ακου δω να δεις,φλωρε.Ετσι και αθετησεις την συμφωνια μας,θα εχεις κακα ξεμπερδεματα.
-Παυλο,αι γαμησου.
'Παλιοκουβεντες..'
-Ετσι εισαι ρε?
Κλεινει την κληση και τον παιρνει στο Facetime.Με αρπαζει και με αγγαλιαζει.Εγω προσπαθω να αντισταθω με εκεινος με σφιγγει περισσοτερο.
Ο Κωστας το σηκωνει και εγω τον κοιταω με γουρλωμενα ματια.Απο χτες το βραδυ εχω να τον δω,και ειδη εχει μια μελανια στο κουτελο του και ενα σκισιμο στα χειλια του.Μιλαει ο Παυλος.
-Θελεις να ξαναπεις αυτο που ειπες πριν?
Τον κοιταει προκλητικα και ο Κωστας ουρλιαζει:
-ΜΗΝ ΤΗΣ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΚΟ,ΑΝΩΜΑΛΕ!
Ο Παυλος γελαει και με κοιταει.
-Τι εχεις να πεις?
Κοιταω τον Κωσταντινο και ξανα τον Παυλο.
-Οτι..-γυρναω στον Κωστα-Θελω να με προστατεψεις.
Εκεινος βαζει το προσωπο του στις χουφτες του.
-Δεν μπορω πια...Σου ειπα κατι..Δεν με ακουσες..Λυπαμαι που-
Ο Παυλος κλεινει το κινητο και η φωνη του σωτηρα μου κοβεται.
ΑΛΙΚΗ ΞΥΠΝΑ!!!
Η μαμα μου στεκεται απο πανω μου και με ταρακουναει.Ηταν ενα ονειρο?ΕΝΑ ΓΑΜΗΜΕΝΟ ΟΝΕΙΡΟ???
-Μαμακα μου,μαμακα μου!
Λεω και την παιρνω μια μεγαλη αγγαλια.
-Γιατι κοιμασαι στον καναπε,βρε χαζο?
-Θα με πηρε ο υπνος...Ειμαι πολυ κουρασμενη.Τελος παντων,φευγω εγω,μην με περιμενεις.λεω και σηκωνω τα ρουχα μου απτα πατωματα και τα φοραω.Μην με πεις βρομιαρα!Απλα βιαζομαι!
Κοιταω το κινητο μου και βλεπω ενα μυνημα.
ΚΩΣΤΑΣ:Ελα γρηγορα στο σπιτι λειπει η Αλεξια και θελω να μιλησουμε.
Μου ξεφευγει ενα γελακι.
ΑΛΙΚΗ:Ελπιζω να μιλησουμε.ΜΟΝΟ.
ΚΩΣΤΑΣ:Διεστραμενη.
Βγαινω και αρχιζω να τρεχω σαν παλαβη στον δρομο.Σε μονο 5 λεπτα φευγει το λεωφορειο και εχω αργησει!!!
Φτανω στην σταση και μπαινω λιγο πριν κλεισουν οι πορτες.Σε μια σταση κατεβαινω,οποτε ειναι ενταξει.
Και μαντεψτε.Ποιος δεν φορεσε καλτσες?Εγω!Αφου ειμαι χαζη!!Μουτζωνω λιγο τον εαυτο μου και στηριζομαι στην πορτα.
-Αλικη!
Ακουω την φωνη του Πετρου και γυρναω αποτομα.Μου ειχε λειψει λιγο!Με παιρνει αγγαλια και εγω σηκωνομαι στις μυτες και τον φιλαω σταυρωτα.
-Σε πηρα τηλεφωνο,αλλα δεν ησουν σπιτι.
-Α αληθεια?Θα ημουν στην δουλεια.
-Ναι..Λοιπον?Παμε για καμια πιτσα αποψε?
-Ναι αμε!Που?Δεν ξερω καμια καλη πιτσαρια!
-Ξερω εγω μια στην Κηφισσια.
-Μια χαρα.
-Θα ερθω να σε παρω κατα τις 9.Ειναι ενταξει?
-Απολυτως!λεω και κρυφοκοιταω το ρολοι μου.5 ειναι ακομα,κομπλε.
-Μονο που τωρα κατεβαινω!του λεω και με φιλαει στο μαγουλο.
-Γεια σου,ομορφη!
Κατεβαινω και σκεφτομαι πως δεν τον βλεπω καπως τον Πετρο.Απλα με κανει και ξεχνιεμαι.Και πιστεψε με θελω να ξεχασω αυτο το ονειρο,τα λογια του Μητροπουλου.Μετα απο την ολη φαση στο γραφειο,εκεινος εφυγε και εκλεισε δυνατα την πορτα πισω του.Προχοραω και μπαινω στην πολυκατοικια της Αλεξιας.
Βγαζω το αντεικλειδι,και ανοιγω την πορτα του διαμερισματος.
-Στο σαλονι!Ακουω την φωνουλα του.
Κατευθυνομαι προς τα εκει.Χτυπαει το κινητο μου ως ενδειξη κλησης?Φτανω στο σαλονι και εκεινος μου κανει νοημα να το σηκωσω.
-Ναι?
-Σου ειπα να μην τον ξαναδεις.
ΤΩΡΑ ΕΧΕΙ ΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΜΟΥ?
-Συγγνωμη αλλα-
-Φυγε ειπα.
-Οχι!
Λεω θυμωμενα.
-Τοτε σε περιμενω απεξω.Εχουμε να πουμε καποια πραγματα.
-Δεν εχουμε να πουμε τιποτα!
-Καλα Παπασταυροπουλου.
Ακουω ενα χρατσα χρουτσα και ξαφνικα τον ακουω.
-Αλικη..
Λεει ξεψυχησμενα.
-ΣΤΑΥΡΟ!
---------------------
ΝΑ ΤΟ ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ!!!ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΣΗΜΕΡΑ ΟΠΟΤΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΕΒΑΣΩ ΚΙΑΛΛΟ ΜΕΤΑ,ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟ!ΧΜΜΜΜ...ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ Κ.ΠΑΥΛΟ ΜΑΣ?ΤΙ ΚΡΥΒΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ?Η ΑΛΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΑΘΩΑ?Ή ΜΗΠΩΣ ΕΧΕΙ ΛΕΡΩΜΕΝΗ ΤΗΝ ΦΩΛΙΑ ΤΗΣ?ΔΕΙΤΕ ΣΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ..
-Caramelta 🍬
ESTÁS LEYENDO
Μονάχα τώρα...!
HumorΤι γίνεται όταν η ζωή έχει γυρίσματα;Πέφτουμε;Μένουμε όρθιοι;Αλήθεια,τι μας επιφυλάσσει το μέλλον;Τι και αν το παρελθόν μας,δεν είναι τόσο...αθώο όσο νομίζουμε;Ποιός μπορεί να μας βγάλει από το σκοτάδι;Ένας έρωτας; Χαχαχαχα,ΔΕΝ το νομίζω... Coverart...