JUNGKOOK'S DIARY

1

HELLOOOOO

Boyz with fun yeni bölüm atamayınca özür babında yeni ficle geldim:)

Ben yazarken çok keyif aldım. ilk kez bu tarz yazıyorum umarım beğenirsiniz.

İyi okumalaarrrr. <3

"Oğlum kalkıyor musun yoksa seni döve döve mi kaldırayım?"

Başucumda duran ve çığır çığır bağıran, bir yandan odamdaki dağınıklığı toparlayan babama baktım, takım elbisesini üstüne geçirmiş saçlarını yapmıştı. Her sabah aynı enerji ile bana saldırmaktan bıkmıyor muydu?

Tekrardan gözlerimi kapadım. Uykum vardı, hem de çok fazla.

"Beş dakika daha n'olur?"

"Jungkook, senin şu tembelliğin. Aşkım, canım benim, salak oğlum kalk hadi okula bırakacağım seni daha. Hadi yavrum uğraştırma babanı. Bak çıkıyorum odandan, geri gelince kalkmış ol. Yemin ederim elimde kalırsın oğlum"

Umursamadan kıçımı döndüm ve uykuma devam ettim. Ne kadar böyle konuşursa konuşsun babam bugüne kadar bir fiske bile vurmamıştı bana ve asla da vurmazdı.

"JUNGKOOK, SİNİR HASTASI OLUYORUM SABAHLARI SENİ KALDIRIRKEN JUNGKOOK!"

Tabii arada götüme bir tane yapıştırıyordu. Şimdi olduğu gibi.

E ben de bu kadarını hakkediyorum canım.

***

Babamın yaptığı tostu kemirirken bir yandan kemerimi bağlamaya çalışıyordum. Gördüğünüz üzere Kimlerin evinde geçen bir gün tam olarak böyle oluyor.

Önce canım yakışıklı müthiş babam kalkıp bize yemeklik bir şeyler hazırlıyor, ardından giyinip beni uyandırma girişimlerine başlıyordu. On sekiz yıldır bu adam beni uyandırmaya çalıştığı için bir kez bile kahvaltı tostundaki kaşar peynirini sıcak sıcak yiyemedi.

Affet beni baba.

"Yetişebiliriz umarım Jungkook. Oğlum, anlamıyorum erken uyuyan bir çocuksun da nasıl kalkamıyorsun, nasıl bu kadar uyku aşığısın?"

"Baba, uykuya aşık olmak tercih değil yönelim."

Babam yarım ağız dediğime güldü. Çalan telefonunu arabanın hoparlörüne yönlendirdi.

"Günaydın Bay Kim, Amerikalı iş ortaklarımız geldiler. Siz ne zaman gelirsiniz şirkete?"

"Günaydın Hyuna, oğlumu okula bırakmam lazım, yarım saate şirkette olurum o süre içerisinde Bay Cha ile birlikte biraz ortakları oyalayın lütfen."

"Peki efendim."

Telefon kapandığında babam derin bir nefes aldı.

"Özür dilerim baba. Yemin ederim artık daha fazla efor sarf edeceğim uyanabilmek için."

Babam bir eli ile direksiyona hakim olurken diğer eliyle saçlarımı okşadı.

"Sorun değil Jungoo alışma sürecindesin yine de sözünü tutarsan çok sevinirim."

Sessiz geçen bir altı dakikanın ardından okulumun önüne gelmiştik. Her zaman ki gibi Jimin kapıda beni bekliyordu. Hızla koşarak kapımı açtı ve babamla konuşmaya başladı.

"Günaydın Namjoon Hyung, yine Jungoo geç kalktığı için geç kalmak üzereyiz. Akşama proje ödevimiz için size geçeceğiz. Eve geç gelirseniz de pizza söyleriz ki ev yanmasın. Hadi görüşürüz. Jungkook hızlı hareket etsene, Bayan Park derse almayacak bizi."