ANONİM BEYCİĞİM | YarıTexting

29.Bölüm

Hellooo. Nasılsınız bakalım? Ben yorgunumm. Okul işleriyle uğraştım. Okulumu değiştirdim. Bölümlere yetişmeye çalışıyorum.

Medyadaki şarkı benden hediye olsun.

Bol bol yorum yapınn. Bölüme oy vermeyi de unutmayınnn <3 Okunmalar yükseliyor ama oy sayısı az. Oy vermek zor değil. Destek veren herkese teşekkür ederim.

~~

Şuan ne mi yapıyorduk? Ani bir kararla tatile çıkma kararı aldık. Hemde Bursa Uludağ'a. Malum İstanbul' a pek kar yağmadığı için bizde Uludağ' a gidelim dedik. 2 günlüğüne gidiceğiz. Hemde yarın 24 Mart Barkın'ın doğum gününü kutlayacağız. Sabahın 4.30 'unda yola çıktık. Biraz hatta baya erken ama vakit kaybetmeyelim dedik.

Valla okuldan zor izin aldık. Daha doğrusu kaçtık bile denebilir.

Araba mı kiralasak diye düşündük. Sonra vazgeçtik. Buğlem babasından iş arabasını rica etti. Sağolsun Hakan amca da bizi kırmayıp verdi.

Canım sevgilim şoför koltuğunda yanında Ateş var. Arkada ben, Buğlem, eniştem, abim, Kayra ve Asel varız. Sabahın köründe abimde Barlas eniştem de uyukladığı için araba sürme işi sevgilime kaldı. Buğlem enişteme doğru yaslanmış, uyuyor. Eniştemde aynı şekilde. Abim ve Asel de uyuyor. Bir Kayra ile ben uyumuyoruz. Buraya uyumaya mı geldik.

Hemen hemen 5 saatlik yolumuz var sanırım. Şuan arabalı vapura yaklaşmış sayılırız. Yalova'ya geçeceğiz. Ordan da Bursa'ya geçeceğiz. Vapura gelmemizle Barkın arabayı park etti.

Kayra ile uyuyanları dürttük. Ee yeter ama dimi uyudukları.

"Kalkın ya artık. Hiç mi uyumadınız kardeşim"

Buğlem" Evet başka soru?"

Aras" Ne bağırıyorsunuz be"

Kayra" Artık uyanın diyoruz"

Arabadan indim. Barkın'ın yanına yaklaştım. Kolunu omzuma atıp saçlarımın üzerine bir öpücük kondurdu. Ardından yukarı kata doğru çıkmaya başladık. Acıktım ben gene. Evden çıkarken birşeyler yiyememiştim. Ama şimdi yiyebilirim. Sanırım açken ben ben değilim.
Hepimizin tek tek içeri girmesiyle yer seçip oturduk. Barkın yerinden kalkacakken geri oturttum.

Kulağına doğru yaklaşıp " Sen otur abim alsın. O kadar uyudular. İşleri ne" diye fısıldadım.

Tamam anlamında göz kırptı.

"Abiciğim büfe seni bekliyor."

"Ne yersiniz?"

"Bana ve Buğlem' e 2 tost iki ayran"

Ateş" Bana simit ve çay"

Kayra" 1 tane tost ve ayran"

Asel" Bana da simit ve çay olsun"

Barkın" Sadece çay kardeşim"

Barlas" Bende sadece çay"

Aras" Tamamdır"

10 dakikaya yiyeceklerimiz geldi. Tabi aç olduğumuz için hemen yemeye koyulduk. Tostumdan bir parça koparıp Barkın'ın itiraz etmesine izin vermeden ağzına tıktım. Hem ben yiyip hem de Barkın'a yedirdim. Evden çıkmadan mutlaka yemiştir. Ama olsun acıkmıştır gene.

Vapurun iskeleye yaklaşmasıyla koştur koştur lavaboya gittik. İşlerimizi halledip çıktık. Arabanın yanına doğru geldik.

"Enişte sıra sende"