MEYUS

Bölüm 8

İç sesimle biraz daha sohbet ettikten sonra Aziz'e bakmak için odamdan çıkmıştım.

Aslında Aziz böyle zamanlarda yalnız kalmak istese de şuan onu merak etmiştim sabahtan beri kendini odaya tıkmıştı.

Bir kere bile çıktığını duymadım. Odasının önüne geldiğimde derin bir nefes alarak kapıyı tıklattım, içeriden ses gelmeyince tekrar çaldım. Yine ses gelmeyince bu sefer Aziz'e seslendim.

"Aziz müsait misin?"

Cevap gelmeyince korkarak kapıyı açtım ama içeride kimse yoktu. İçeriye tam girip ışığı açtığımda yatağının üstü dağınıktı ve annesinin resmi vardı.

Aklıma geleni yapmadığını umarak banyosunun olduğu yere gidip birkaç kez tıklattım ama yine ses gelmemişti belki duymamıştır diyip gözlerimi kapatarak banyonun kapısını açtım ama banyoda da değildi.

Bir hışım ile kendi odama geçip Aziz'i telefonla aradım. Ama ses odasından geliyordu. Aziz'in odasına tekrar döndüğümde telefonunun komodin'in üstünde olduğunu gördüm.

Ne yapacağımı şaşırmış bir şekilde ayakta duruyordum. Umarım düşündüğüm şeyi yapmadın Aziz, eğer öyleyse seni gebertirim.

Aziz'in telefonunu da yanıma alarak evden çıktım arabaya binip yola koyuldum o sırada Aziz'in arkadaşı olan Ege'yi aradım birkaç çalıştan sonra telefonu açan Ege ile konuşmaya başladım.

"Ege Aziz senin yanında mı?"

"Hayır yanımda değil de, ne oldu bir sorun mu var?"

"Aziz evde yok telefonunu da evde bırakmış."

"Şaka mı yapıyorsun?"

"Şuan şaka yapar bir halim mi var Ege. Delirtme beni!"

"Tamam sen sakin ol Kiraz abla. Gideceğini düşündüğün bir yer var mı? Çıktım şuan evden söyle gider bakarım ben."

"Havaalanı, havaalanı senin olduğun yere daha yakın sen git bende geliyorum."

"Havaalanında hangi uçuşlara bakacağım."

"Mardin-İzmir arası uçuşlarını sor, isimlere falan bak birşey yap işte bende geliyorum."

"Tamam birşey bulursam sana haber ederim."

Ege'nin kapatması ile son sürat yola devam ediyordum. Burası İstanbul bile değil neden yavaş bu trafik anlamıyorum.

Fazla araba olmamasına rağmen trafik çok yavaş ilerliyordu. Artık dayanacak gücüm olamadığı için tehlikeli olduğunu bildiğim halde arabaların arasından makas atarak geçiyordum.

Bazı arabaların korna seslerine aldırış etmeden ilerliyordum. Şükür ki arabaların seyrek olduğu bir yola girebilmiştim havaalanına yaklaşmaya başladığımda birden önümdeki arabanın durması ile ani fren yapmak zorunda kalmıştım.

'Noluyo lan.' Bende bir bilsem ne olduğunu keşke.

Hızlıca arabadan inip önümdeki arabaya doğru yürümeye başladım birden takım elbiseli birisi şoför koltuğundan inince karşısında üzerine atlamamak için kendimi zor tutuyordum.

"Ne yaptığını sanıyorsun kardeşim, yolun ortasında aniden durulur mu?"

Kıro modu is loading...

"Ben, kusura bakmayın efendim araba aniden stop etti, bende ne olduğunu anlamadım."

"Araba kullanmayı bilmiyorsan kullanma sende, senin yüzünden az daha kaza yapacaktım ya, akşam akşam başıma iş mi çıkartmak istiyorsun sen!"