Kiraz Sayel 25 yaşında, Aşka kapılarını kapatan genç bir kızdı...
Agâh Celikan 30 yaşında, bu zamana kadar kalbinin kapılarını kimseye açmamış, sevgiyi az da olsa kitap ve filmler de görüp, tatmış bir adamdı...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"Hani kız...
Hiç hayatınız alt üst oldu mu? Veya duygu karmaşası yaşadığınız bir haber aldınız mı? En önemlisi bir seçim yaparken hayatınızın dönüm noktasını gördünüz mü?
Tabiki de bunlardan bazıları da olsa yaşamış olmalısınız. Kiminiz annesi, kiminiz babası kiminiz ise arkadaştan,dosttan öte gördüğünüz kardeşleriniz yüzünden yaşamışsınızdır.
En beklenmedik anda kalbinizede sırtınıza da hançer saplamışlardır. Ama siz ayağa dimdik kalkıp bunca şeye göğüs gererek,mücadele vererek yaşamaya devam ettiniz, bundan hiç şüphem yok kiminiz çöktüğünü ve artık dayanacak gücünün olmadığını söylese de içeride bir yerde o mücadeleci çocuğu sakladığının farkında değil.
Umarım geç de olsa o çocuğun farkına varır ve onu yaşatırsınız benim size inancım tam sizin de kendinize inancınız tam olsun. Başaracağınızdan daima emin olun...
Bir anda tüm düşünce sularından çıkmıştım etrafıma baktığımda çarşının pazar yerinde olduğumu anladım. Etrafa göz gezdirdim, bu ne kalabalıktır canım sanırsın arkalarından atlılar kovalıyor ,tabi ya bugün salı olduğu için pazar var burası ondan kalabalık demek ki.
Hızlı bir şekilde eve doğru yol aldım benim de acilen kimse yerimi kapmadan pazar tezgahını kurup satış yapmam lazımdı.'Ne var canım!Neden bu kadar şaşırdınız, siz hiç hem okuyan hemde ailesini geçindirmek amaçlı çalışan bir kız görmediniz mi?Eh artık görmüş oldunuz'.Siz iç sesimin kusuruna bakmayın yine egosunu konuşturuyor da bu aralar yürüyen ego oldu kendisi.
O kadar fakir değiliz aslında Allah'a şükür bizimde bir gelirimiz var ama işte üç kişi ile ne kadar çalışırsak o kadar kârdır bizim için.
Kuytu köşede para birikimimizin olması fena değil, zor anınızda çok yardımı dokunuyor.Sizde öyle yapın çok işinize yarıyor hoş siz yapmıyorsanız bile anneniz'in vardır bir hazine köşesi.'Vardır vardır.'
Eve geldiğimde hızlı bir şekilde anahtarı kapı deliğine sokup kapıyı açtım ve seri adımlarla odama çıktım aşağıdan halamın seslendiğini duydum,ama geç kalmamak için ona cevap vermedim. Üstümü çıkarıp dolabımdan rahat bir kıyafet aramaya başladım
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Saçlarımı da salaş bir topuz yaparak odadan çıktım aşağıya indiğimde halam ortalıkta yoktu. Neredeydi bu kadın yahu?
"Hala"diye seslendim,bir kaç dakika bekleme sonrasında halamdan ses geldi "iki dakika bekle geliyorum kızım."Beklemeye başladım ama halam hala gelmemişti.
Yaşlandı artık bu kadın valla bu ne yavaşlılıktır canım cık cık cık. "Hala biraz çabuk olsana geç kalıcam tezgah yerimi kaparlarsa valla tüm hıncımı senden alırım bilesin ha".
"Bekleyemediğime göre ölürmüşüm demekki hala. Kız sana yaşlanıyorsun diyorum bana inanmıyorsun bak verelim seni bir kocaya ne güzel geçinip gidersiniz daha fazla yaşlanmadan gel verelim seni evlen git ohh mis valla."
Nefes almadan kurduğum cümle sonunda boğazım kurumuştu su almak için mutfağa ilerlerken kafama bir anda halamın terliğini yedim. Sanki kötü birşey dedim ne güzel evlen mutlu ol dedik. Ayy! elinde ne hızlıymış canım kafam acıdı resmen manyak karı.
"Bana bak Kiraz yemin ederim senin etlerini lime lime ederim ha, sus kız ne evlenmesi sen beni insanların ağzına sakız mı ediceksin."
"Bizene insanlardan bak Neroş sen bu insanların lafıyla yaşamaya devam edersen ohoo işimiz iş senle bak demedi deme."
"Kız sen bana laf yetiştireceğine kendine bak önce deli."
"Ne varmış kız bende maşallah güzelim,zeka desen tas tutmaktan yoruldum fışkırıyor. 'At yalanı s.. neyssehh' kız ben daha ne isteyeyim cillop gibi kızım söyle neyim varmış benim ha?"
"Kız sen bana koca bulacağına kendine bul önce gelmişsin 25 yaşına hâlâ bekarsın."
"Kız ne güzel işte turşumu kurarsın ikimiz yaşlı yaşlı tonton nineler gibi oturup örgü yapıp satar kendimize bakarız."
Ayy düşüncesi bile korkutucu ömrümün sonuna kadar halamla yaşamak mı ben bunu tekrar bir gözden geçireyim.
"Tövbe de kız ben seni çekemem. 'Sanki biz sana bayılıyoruz' Hem artık ben sizin mürvetinizi görmek istiyorum. Biriniz anca serseri gibi dolaşır doğru düzgün işi olmaz. Sen desen ne yaptığın belli değil çıkıp gidiyorsun yanımıza bile gelmeden odana kaçıp uyuyorsun."
"Hala gene konuyu benim evlilik meseleme nasıl bağlayabildin, bak pazar'a geç kalıcam akşam gelince konuşuruz.'Buna sen inandın mı ben pek inanmadım da'
"Yine kaçtığının farkında'sındır umarım , geçen sefer de böyle demiştin odana geldiğim de horul horul uyuyordun Kiraz."
Kaç kaçabilirsen, şimdi başladı mı susmakta bilmiyor bu kadın. Onu da anlıyorum benim evlenip mutlu olduğumu görmek istiyor ama ben o mutlu olsun diye evlenmek zorunda değilim.
Tamam hakkını ödeyemem bize çok uzun yıllardır kendisi bakıyor hem anne hem baba oldu bize ama öyle ha diyince de evlenilmez ki.
"Kızım ben artık ne senin ne de Aziz'in yüzünü göremez oldum zaten aranızda ki buzları zar zor erittiniz o baban denen şerefsiz yüzünden yapmayın böyle özlüyorum sizi kızım."
Halamın gözünden bir iki damla gözyaşı firar edince ne yapacağımı bilemez şekilde halama bakıyordum.
Aslında halam doğru söylüyor ama ne yapabilirim ki bir anda hayatınıza biri girip size 'sen benim ablamışsın galiba' derse nasıl bir tepki verirdiniz,kendisi bile emin değildi o zamanlar onun ablası olduğuma. Ama eline geçen küçük bir fotoğraf ile taa İzmir'e yanıma gelmişti benimle tanışmak için.
Şoku üstümden atmak aylarımı almıştı. Ama tek sevincim onun o baba demeye dilim varmayan şeref yoksunu adama çekmemiş olmasıydı. Çok şükür ki bende ona benzemiyordum. Ne huy ne de karakter olarak, ki bir karakteri var mı orası bile muamma...
