Plana sadık kalmak... Sanki ortada bir plan vardı? Kendisi çiziyor ve bizlere oynatıyordu ama ben o oyunu oynamam. Kızla vıcık vıcık konuşup rahatlatmak benim kitabıma tersti. Direk konuya girip konuşmak daha iyi ve pratik çözümdü.
Kendi düşüncelerimin içinde boğulurken okulun içine girdiğinin farkında değildim. Birden durup nerde olduğuma baktığımda zilin çaldığını ve herkesin derse girdiğini görmüştüm. Nöbetçi öğretmen yine görevini yaparken üst kata çıkmak zorunda kalmıştım. Kızın nerede olabileceğini düşünürken kendimi 11- C sınıfında bulmuştum.
Çiçek ve Tamer beni gördüğünde ayağa kalkıp yanıma gelmişlerdi.
Tamer " Bir şey mi buldunuz?" Diye fısıldadığında onları dinleyerek sınıfta gözlerimi gezdirdim ama burada yoktu.
"Gibi, gibi ama bana o kız lazım." Dediğimde Çiçek anlamayarak fısıldadı.
"Neden? Neler oldu ?" Dediğinde dudaklarımı aralayacakken öğretmen sınıfa girmişti. Bana kısa bir bakış attığında sınıftan çıkamam gerektiğini anlamıştım.
" Kız bir şey biliyor konuşmuyor. Siz sınıfa geldiğinde onu konuşturup oyalayın, gerisini bana bırakın. " diyerek sınıftan çıkmıştım. Ne yapacağımı düşünürken pes ederek sınıfa girdim.
🎞🎬
Dersin bitmesine son 10 dakika kalmıştı. Fizik dersi ilk kez benim için sıkıcı ve geçmeyen bir ders olarak kayıtlara geçmişti. Kafamı sıraya koyacağım sırada kapı açılmıştı ve içeriğe nöbetçi öğrenci girmişti.
"Bahar Arca bu sınıfta mı? " dediğin de bakışlarım soluma kaymıştı. Ceyda gülerek yüzüme bakarken yumruklarımı sıkmaya başlamıştım. Keşke biraz daha dövseydim! Yerimden kalktığımda öğretmen nöbetçi öğrenciye seslendi.
"Ne oldu kızım? Bahar yine ne yaptı? " dediğinde gözlerimi devirmeden edemedim sanki sürekli sınıftan çıkarılan kişiymişim gibi tepki vermesi gereksizdi.
" Bilmiyorum hocam, sadece müdür beni Baharı almam için görevlendirdi. " dediğinde kızın yanına doğru yürüdüm ve sınıftan çıktım. Bakışlarım koridorda gezindi ama hiç kimseyi göremedim. Müdürün odasına geldiğim de nöbetçi öğrenci yanımdan geçip gitti. Hadi bakalım Bahar yalan makinanı konuştur.
Kapıyı çalarak içeriğe girdiğimde müdür gözlüklerinin üzerinden bana bakıp derim bir nefes aldı.
"Geç bakalım Bahar Hanım." Diyerek koltukları gösterdiğinde son derece soğukkanlı bir şekilde yerime oturdum.
"Beni çağırmışsınız müdür?" Dediğim de başını sallayarak konuşmaya başladı.
"Çağırdım ama neden? Söyle bakalım yine ne yaptın ?" Dediğinde omzunu indirip kaldırdım.
" Bilmem ne yaptım? Daha okulun ikinci günü ne yapmış olabilirim?" Dediğimde müdür sinirine hâkim olmaya çalıştı.
" Bahar okulun ilk günü kavga etmek nedir?"
" Sizce ben ne zaman boş yere kavga edip karışınıza geldim ?" Dediğim de müdür bana ters bir şekilde bakmaya devam etti.
" Sorun da bu kızım. Kavganın gerekli gereksizi olmaz. Burası bir eğitim yuvası konuşarak halledebilirsin." Dediğinde omuzlarımı indirip kaldırdım.
" Konuşunca anlamıyorlar ama onu ne yapacağız?"
" Ceyda'yı neden dövdün?"
"Beni suçlu olarak sınıfa tanıttığı için," dediğim de müdür başını salladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIĞIN TİYATROSU
Fiksi Umumİnsanlar ve ya bizim gibi kitap aşıklarının tek bir hayali vardır. Kitapların içlerine girmek, onlarla bir olmak, yaşadıklarını yaşamak...Ama bazı hayaller hataya dönüşebilir. Hiç yaşayamayacağınız acılara tabi tutunabilirsiniz. Hiç yapamayacağını...
