AALIJA
Siedzimy w przytulnej restauracji i czekamy na nasze zamówienia. Ivo cały czas łagodnie się do mnie uśmiecha. Co chwila, a to chwyta za moją dłoń i delikatnie przesuwa kciukiem po dłoni, a to chwyta każdą okazję, aby po prostu mnie dotknąć.
Mimo, że jest bardzo miło, a mnie towarzyszą motylki w brzuchu to jedna rzecz, a właściwie sytuacja nie daje mi spokoju.
- Już sobie przypomniałam. - mówię i spoglądam w oczy zdezorientowanego Ivo.
- Co, skarbie? - pyta mężczyzna.
- Co chciałam ci powiedzieć, kiedy brutalnie mi przerwałeś wpychając swój język w moje usta. - odchylam się na krześle zrywając kontakt naszych dłoni. - Jestem zła na ciebie, a raczej zawiedziona.
Najwyraźniej moje słowa muszą poruszać Ivo bo nagle wydaje się przejęty.
- Skarbie, czym ciebie zawiodłem? - pyta poważnie.
- Zachowując się jak terytorialny dupek. - prycham. - Tomasso jest moim pierwszym klientem, którym zajmuje się osobiście. To moja praca, do której nie masz prawa się wtrącać. To jest moja przestrzeń. A ty zastraszające mojego klienta wtargnąłeś na moją sferę...
- Skarbie, to nie ... - wcina się w moje słowa.
- Przestań. - mówię delikatnie podniesionym głosem. - Nie przerywaj mi, kiedy ja mówię. Rozumiem, że nie spodobało ci się jego zaproszenie, uwierz mi również, ale to nie powód by zachowywać się jak jakiś dupek.
- Rozumiem. - mówi skruszony, a następnie nachyla się bliżej mnie i chwyta moją dłoń. Składa na niej delikatny pocałunek. - Bardzo ciebie przepraszam.
- Jeżeli chcesz zaznaczać swoje terytorium najpierw zadbaj, by faktycznie było twoje.
- W porządku.
- A poza tym, nasza relacja nie jest jeszcze na takim etapie, byś mógł być w ogóle zazdrosny.
- I tutaj właśnie, skarbie, się nie zgadzam. Po pierwsze jeszcze raz przepraszam za to, jak to określiłaś?
- Terytorialny dupek - mamrocze cicho.
- Właśnie, zachowanie terytorialnego dupka, cokolwiek to znaczy. Po drugie, zawsze będę o ciebie zazdrosny, jesteś piękną, mądrą kobietą. Jaki facet by się za tobą nie oglądał, po trzecie, chciałbym by nasza relacja się rozwijała i z dnia na dzień była coraz bardziej zaawansowana. - wyjaśnia.
- Ok, akceptuję twoją odpowiedź. - mówię.
Mężczyzna uśmiecha się, a następnie kiwa głową.
- Cieszę się, Aalijo.
Kelner przynosi nasze dania, a sami bierzemy się za jedzenie.
- Jaki jest Twój ulubiony kolor? - rzucam nagle.
- Czarny. - odpowiada. - A Twój? I skąd w ogóle takie pytania?
- Morski. Chcę ciebie o coś zapytać na koniec naszego spotkania, a żeby to zrobić muszę ciebie lepiej poznać.
- Ok. Skąd pochodzisz? - pyta.
- Ile mieszkasz już we Włoszech? - pyta zaciekawiony.
- Przeprowadziłam się tutaj jakieś dwa tygodnie temu. Nasz wspólny wieczór, a raczej było jednym z pierwszych moim wyjść gdziekolwiek. - przyznaje z niechęcią.
- I tak zabalowałaś? Nieźle. - zaczyna śmiać się ze mnie.
- Nie śmiej się ze mnie.
- W życiu, skarbie.
- Najśmieszniejsze wspomnienie z twoim rodzeństwem. - rzucam.
- Ja i moi bracia nie za dobrze odnajdujemy się w domowych obowiązkach, więc, kiedyś pod nieobecność mamy zatrudniliśmy pani sprzątające, które odwaliły za nas całą robotę. Nasza młodsza siostra odkryła to i zaszantażowała nas, że powie mamie jeżeli nie weźmiemy udziału w jej balu. No więc wzięliśmy. Ubrała nas w jakieś różowe, wymyślne kostiumy i kazała udawać, że pijemy herbatę z jej różowej zastawy.
Kiedy kończy swoją historię wybucham głośnym śmiechem.
- Bo boziu. Twoja siostra musi być niezłym agentem.
- No jest straszna. Teraz co jakiś czas wyprawiamy bale, które organizuje Sofia, by taka sytuacja nigdy się nie wydarzyła.
- Te bale muszą być niesamowite. - mówię wyobrażając sobie jak wspaniałe musi być takie widowisko.
- I są. Właściwie za kilka tygodni jest taki bal. Czy chciałabyś wybrać się na niego razem ze mną? - pyta zaskakując mnie tym pytaniem.
- Z przyjemnością. - mówię z uśmiechem na ustach.
- Ulubiona potrawa. - rzuca Ivo.
- Hamburger z frytkami z batatów. A twoja?
- Stek.
Resztę czasu spędzamy na skończeniu posiłku i zadawaniu kolejnych pytań. Ivo odwozi mnie z powrotem do pracy. Stoję oparta o jego samochód, kiedy on składa kolejne pocałunki na całej mojej twarzy.
- Muszę iść. Za kilka minut kończy się moja przerwa.
- Wiem. - mimo jego słów po raz kolejny składa pocałunek w kąciku moich ust. - Miałaś mi zadać jakieś pytanie.
- A tak. Czy przyjdziesz jutro wieczorem do mnie do mieszkania. Zrobię jakąś kolację, może obejrzymy film? - pytam z nadzieją.
- Z przyjemnością, skarbie. - mówi i całuje mnie w usta. - Czekaj, żeby zadać to pytanie, musiałaś wiedzieć jaki jest mój ulubiony kolor? - pyta z niedowierzaniem.
- No oczywiście, że tak. Wbrew pozorom to bardzo ważne pytanie. - mówię i składam szybki pocałunek na jego ustach. Potem szybkim krokiem idę do firmy.
- Ej. - słyszę za plecami.
- Napiszę ci adres i dokładną godzinę później. - krzyczę, a następnie z uśmiechem na ustach wracam do pracy.
CZYTASZ
ONE NIGHT CHANGES EVERYTHING - #1 RODZINA RICCI (18+)
Lãng mạnJedna noc zmieniła wszystko. Do tej pory nie myślący o miłości Ivo, spotkał ją. Aalija dopiero, co przeprowadziła się do Neapolu. Jej marzenia zaczęły się spełniać, jednak w jej planach nie było pewnego przystojnego i władczego Włocha. Ivo nie da ta...
