Korkak

10.Bölüm

Bölüm şarkısı: Sezen Aksu-Her şeyi yak

Tam uyuyacakken telefonumun çalmasıyla gözlerimi araladım.Emre arıyordu. “Efendim kanka” diyerek uykulu sesimle açtım telefonu. “Yok,Selin.Gitmiş,yok” Duyduğum şeyle hızla doğruldum. “Ne?Kim gitmiş?”

“Kardeşim yok” dedi Emre telaşla. “Allah kahretsin,onu yalnız bırakmamalıydık”

“Kendi evine gitmiştir belki” dedim onu sakinleştirmeye çalışarak. “Gidip baktım,yok” dedi Emre telaşlı haliyle konuşmaya devam ederken. “Hiçbir yerde yok,Selin.Ya kendisine zarar verirse?Ya başına bir şey gelirse?” Sesi titriyordu.Emre her insana değer vermezdi.Birisine bağlanınca da kaybetmekten deli gibi korkardı.

“Tamam,sakin ol.Geliyoruz biz” dedim derin bir nefes vererek.Telefonu kapattım.Onu o halde yalnız bırakamazdım.Ayrıca Korkak’ın nereye gitmiş olabileceğini tahmin ediyordum.Çünkü,ben de aynısını yapardım.

“Kız,Nilperi.Kalk kız” dedim onu uyandırarak.Gelir gelmez uyumuştu zaten. “Ne var ya yine?” dedi sızlanarak. “Emre’nin yanına gidiyoruz hadi uyan” Gözleri şaşkınlıkla açıldı. “Ne?” dedi anlamayarak. “Emre’nin yanına gidiyoruz dedim”

“Yeni gelmedik mi lan daha?” dedi doğrularak. “Korkak gitmiş sanırım.Hiçbir yerde yokmuş.O yüzden gidiyoruz” Nilperi sıkıntılı bir nefes verdi. “Off bize ne ya nereye gittiyse.Biz niye uğraşıyoruz gece gece?”

“Emre çok endişeli şu an.Onu böyle bir durumda yalnız mı bırakalım?” dedim ters bir şekilde. “Ay,tamam.Demedim bir şey.Zaten benim ağzımı açmam kabahat” dedi Nilperi de sinirle.

Emre’nin evine gelmiştik. “Hâlâ yok.Nereye gitmiş olabilir,aklımı kaçıracağım” dedi Emre delirmiş gibi. “Polise de veremeyiz ki.Herifin adı yok,bir şeyi yok.Gitsek desek Korkak kaybolmuş bize gülerler” dedi Nilperi sakin ses tonuyla. “Hem ne diye vereceğiz polise?Adam bizim neyimiz ki?”

“O benim kardeşim,Nil” dedi Emre dişlerinin arasından. “O senin kardeşin falan değil Emre” dedi Nilperi sert ses tonuyla. “Çöplükte bulunan bir adama fazla acıdın sanırım sen.Adamın adı bile yok”

“Beni annemle babam bir çöp tenekesinin yanına bırakmış,biliyor musun?” dedi Emre bir anda Nilperi’nin üzerine doğru yürüyerek. “Daha bebekken” dedi ona doğru yürümeye devam ederken.Nilperi’nin sırtı duvara çarparken Emre ellerini duvara yaslayarak Nilperi’yi kolları arasına hapsetmişti. “İsmim bile yoktu” dedi Emre dişlerinin arasından. “Aynı şey mi?” dedi Nilperi çekingen bir şekilde. “Aynı şey” dedi Emre hiç düşünmeden. “Kimsem yoktu.Çöplükteydim.Bir adım bile yoktu.Yoldan geçerken o bebeği görsen öylece bırakır mıydın sen,Nilperi?”

“Emre...” dedi Nilperi titreyen ses tonuyla. “Bana ne deyip geçer miydin öylece?” İşaret parmağını Nilperi’nin kalbinin üzerine bastırdı. “Şuran hiç mi acımazdı senin?” Nilperi’nin gözlerinden yaş akarken gözlerini kapattı. “Emre,tamam” dedim onu durdurmaya çalışarak. “Hiç üzülmez miydin sahiden?” dedi Emre aynı ses tonuyla konuşmasına devam ederken.

Emre eğilerek Nilperi’nin kulağına doğru fısıldadı. “O benim kardeşim” dedi tekrardan. “Sen böyle yapmaya devam edersen Korkak’ın senin çöplük diye adlandırdığın evine verdiği değer kadar değerin kalmaz bende” Nilperi duyduğu şeyle şaşkınlıkla Emre’ye bakmıştı.Emre ise daha fazla konuşmayarak ondan uzaklaşmıştı.O sırada kapı zili çaldı.

Emre telaşla kapıyı açtığında gördüğü adamla şaşırdı.Korkak kapının önündeydi. “Kardeşim” dedi Emre kısık sesle.Korkak’ın gözleri dolmuştu.Emre hızla Korkak’a sarıldı. “Oğlum sen nerdesin ya?Aklım çıktı benim,sen neredesin?” dedi Emre ağlamamak için direnirken. “Annemin mezarına gitmiştim,abi” dedi Korkak da titreyen ses tonuyla.

Tam da tahmin ettiğim gibi.Buruk bir şekilde gülümsemekle yetinmişdim.

......

Naber tayfa?

Nasılsınız?

Bölüm hakkında düşünceleri alayım şuraya.

Favori karakteriniz?

Sinir olduğunuz karakter?

Neyse,ben sizi fazla tutmayayım.Kendinize çok iyi bakın.Seviliyorsunuz :)