Korkak

4.Bölüm

Bölüm şarkısı: Mabel Matiz-Fırtınadayım

“Ya benim içim hiç rahat değil he” dedi Emre bir anda bize dönerek. “Deli görmüş gibi kaçtık resmen.Adamın belki de yardıma ihtiyacı vardı” O adamın garip hallerini gördükden sonra istemsizce korkmuştuk.Bu yüzden de daha fazla orada durmamayı tercih ettik.

“Deli gördük zaten” dedi Nilperi bir anda. “Ya ne kadar da ürkütücüydü o öyle.Korkak diye isim mi olur?” Emre bakışları boşlukta dalıp giderken “Deli değil” dedi. “Pardon da nasıl bu kadar emin olabiliyorsun?” diye çıkıştı Nilperi.

“Deli olamayacak kadar akıllı çünkü” dedi Emre,Nilperi’ye dönerken. “Deli olamayacak kadar üzgün çünkü.Deli dediğin mutlu olur,deli dediğin hayatı istediği gibi gördüğü için çok mutlu olur,Nilperi hanım.Hatırlatırım,ben delileri çok iyi tanıyorum” Nilperi yutkunmak zorunda kalmıştı. “Emre,ben...”

“Sen özür dilersin,sen istemeden söyledin” dedi Emre önüne dönerken. “Konumuz zaten şu an o adam.Çok kötü bir durumda ve biz onu orada yalnız bıraktık.Neden sürekli bizim kafenin önünde oturuyor hiç düşündük mü acaba?Neden başka kafe değil de bizimkisi?Neden yüksek seslerden bu kadar rahatsız olup korkuyor?Babası sürekli ‘korkak’ diyormuş da adamda travma olmuş.İsminin korkak olduğunu düşünüyor” dedi Emre ciddi çıkan ses tonuyla.

“Biz ona nasıl yardım edebiliriz ki?” dedi Nilperi merakla. “Bilmiyorum.Ama onu orada yalnız bırakmak hiç içime sinmedi ya.Ne yiyor,ne içiyor bu adam?Nasıl yaşıyor o çöplükte?Nasıl kimsesi yok?” dedi Emre inanamaz ses tonuyla.

“Çok fazla kafaya takıyorsun bu konuyu” dedim sonunda konuşarak. “Ailesi umursamamış sonuçta” Emre dehşete kapılmış bir şekilde bana döndü. “Haklı aslında” dedi Nilperi de. “Siz...ciddi misiniz?” dedi Emre afallamayla. “Ailesi umursamadı diye...biz de mi aynısını yapacağız?”

Nilperi ile birbirimize bakmıştık.Çünkü,çok düşüncesizce konuşmuştuk. “Emre” dedi Nilperi ona yaklaşarak.Emre hızla geriledi. “Benim neden yanımdasınız?” dedi kaşlarını çatarak. “Beni ailem sevmedi” dedi kırgın bakışlarıyla. “Siz niye seviyorsunuz?”

“Kanka öyle değil ya” dedim hızla. “Nasıl peki,Selin?Benim ne farkım var o adamdan?Üstümdekiler daha iyi diye mi yanımdasınız?Allah aşkına ne diyorsunuz ya?”

“Onu tanımıyoruz”

“Beni de tanımıyordunuz!” diye çıkıştı Emre öfkeyle. “Beni de tanımıyordunuz!” diye bağırdı. “Benim bir harabeden farkım yoktu!Ben sizin sayenizde ayağa kalktım!Ben sizin sayenizde hayata tutundum!Siz beni intiharın eşiğindeyken buldunuz!Benim ondan ne farkım vardı?!”

“Emre bak...”

“Bakıyorum zaten.Bakıyorum ve gördüğüme inanamıyorum.Nasıl bir çıkarınız var sizin?” dedi dehşetle. “Ne çıkarı ya?” dedi Nilperi şaşkınlıkla. “Ben şimdi o çocuğun yanına gideceğim.Gelmeyin,olur mu?Sizin onu anlayacağınızı düşünmüyorum.Siz beni de anlamıyorsunuz ki” diyerek yürümeye koyulduğu sırada Nilperi hızla Emre’nin kolundan tuttu. “Lütfen dinle bizi.Bak biz senin kalbini kırmak istemedik gerçekten”

“Haklıydınız” dedi hayal kırıklığıyla. “Bu hayatta ailesinin umursamadığı insanları kimse umursamaz,ailesinin sevmediği çocukları kimse sevmez.Haklıydınız...” dedi kısık ses tonuyla. “Biz seni çok seviyoruz,Emre” dedim gözlerim dolarken. “Emre,özür dilerim” dedi Nilperi de ses tonu titrerken.

Emre’nin de gözleri dolmuştu.Ağlamamak için bakışlarını yukarıya çevirmişti. “Hem senin ailen biziz” dedi Nilperi sesi titremeye devam ederken. “Biz senin ailen değil miyiz?Ha Emre?Hep yanında olmadık mı biz senin?”

Emre gözlerini kapatırken gözlerinden yaş akmıştı. “Ne olur affet bak biz seni üzmek istemedik” dedi Nilperi yalvarırcasına.Emre kolunu geri çekti. “Ben onun yanına gideceğim” dedi titreyen ses tonuyla. “Siz de eğer ailesinin umursamadığı birisini umursamayacaksanızsa beni de unutun,kızlar” Gözleri dolarken yüzümüze bakarak “Çünkü,benim de ailem yok.Siz benim için çok kıymetlisiniz,ama ailem değilsiniz.O boşluğu kimse kimsede dolduramaz.Kusura bakmayın” diyerek geriledi ve hızlı adımlarıyla gitmeye koyuldu.

“Ya Allah kahretsin” diyerek Nilperi ağlamaya koyulmuştu. “Haklı aslında” dedim kısık ses tonumla. “Ailesi onda öyle bir yara açmış ki,biz o boşluğu dolduramayız,Nilperi”