Korkak

12.Bölüm

Merhaba tayfa,nasılsınız?

Bu bölümü sizin için atıyorum.Durumlar nasıl?Hepiniz iyi misiniz?

Deprem yüzünden bugün evde olmadım,yardım için gitmiştim.Evde bulunamadım ve sizinle de ilgilenemedim bir türlü.

Hepiniz iyisinizdir İnşallah.

Çok kötü deprem oldu gerçekten de.Hepimize geçmiş olsun.Umarım bunları da atlatırız.

Enkaz altında kalan tanıdığınız varsa adreslerini özelden bana atın.Destek göndermeye çalışacağım.

Bu bölümü de sadece sizin için atıyorum.Hepinizi gerçekten çok seviyorum.

Geceyi Emre’nin evinde geçirmiştik.Kahvaltı masasına oturduğumuzda ortamda sessizlik hakimdi. “Bir şey sorabilir miyim?” dedi Korkak çekingen ifadesiyle. “Tabii kardeşim” dedi Emre gülümseyerek.

“Bu masada oturan herkes babasından yaralı mı?” dedi bir anda.İçtiğim çay boğazıma kaçtığı için öksürmeye başlamıştım. “Ay Selin,iyi misin?” dedi Nilperi endişeyle. “İyiyim.Beklemediğim bir soruydu sadece” dedim Korkak’a bakmazken.Bu soru da nereden çıkmıştı şimdi?

“Ben babamı hiç tanımadım.Ama muhtemelen beni bir çöpmüşüm gibi bırakan adamı sevemezdim” dedi Emre normal bir şekilde. “Benim babamla hiçbir sorunum yoktu” dedi Nilperi de sakin bir şekilde. “Çok mu seviyordun babanı?”

“Evet” dedi Nilperi bakışlarını çayından çekmezken. “Nasıldı peki?” dedi Korkak daha büyük bir merakla. “Ne nasıldı?” dedi Nilperi anlamayarak. “Baba sevgisi...Nasıldı?” Nilperi ne diyeceğini bilemeyerek bakışlarını bizim üzerimizde gezdirmişti. “Lütfen anlatır mısın?Ben bilmek istiyorum” dedi Korkak ısrar ederek.

“Yani nasıl tarif edeyim ki ben sana şimdi” dedi Nilperi ne diyeceğini bilemeyerek. “Öncelikle kendini güvende hissedersin.O yanındayken kimse sana dokunamazmış gibi hissedersin” Korkak’ın yüzü düşmüştü. “Seni anlayabilen birileri varmış gibi hissedersin.Her şeyini çekinmeden ona anlatabileceğini düşünürsün.Rahat olursun yani onun yanında” Korkak yutkunmuştu. “Böyle bir şey mi?” dedi kısık ses tonuyla.

“Evet” dedi Nilperi sakin bir şekilde. “Çok güzel bir şeymiş” dedi Korkak tebessüm ederek. “Baba’nın tarifini bir de ben vereyim” dedi sakin ses tonuyla. “Kabuslarındır” dedi donuk ifadesiyle. “En büyük korkundur.Nefretindir” Bu sefer yutkunan ben olmuştum. “Canidir,katildir”

“O zaman baba değildir” dedi Nilperi bir anda. “Çünkü,babalar sever,kardeşim” Emre afallamayla Nilperi’ye bakıyordu.Çünkü,Nilperi ilk kez Korkak’a ‘kardeşim’ diyordu. “Ve babanın böyle birisi olması da senin suçun değil”

“Biliyorum” dedi Korkak kısık ses tonuyla. “Ama bunu bilmem neyi değiştirir ki?Çocukluğumu geri getirir mi?Annemi verir mi bana?Keşke bunu bilmek biraz olsun işime yarasa” dedi Korkak üzgün ses tonuyla.

“Hayat bitmedi ki oğlum” dedi Emre ona dönerek.

“Hayat annemin öldüğü gün bitti,abi” dedi Korkak hiç düşünmeden.

Kimse bu sefer bir şey diyememişti.Çünkü,bir insanın çocuk ruhu aslında annesinin öldüğü gün ölürdü.

“Onu bunu boşverin de kardeşim sen isimsiz isimsiz nereye kadar?” dedi Nilperi bir anda sabrı taşmışcasına. “Harbi lan.Ne yapacağız biz senin şu isim olayını?” dedi Emre de merakla. “Abi valla hatırlamıyorum ya.Gelmeyin üzerime”

“Peki,kendi ismini duyarsan hatırlar mısın?” dedi Nilperi merakla. “Bilmem.Olabilir” dedi Korkak sakin bir şekilde. “O zaman bildiğimiz tüm erkek isimlerini sıralayalım,bakalım içlerinde belki biri tutar” dedi Nilperi çözüm bulmuşcasına. “İyi fikir bence de” dedi Emre de onu onaylayarak.

“Başlıyorum o zaman.Şimdi erkek isimleri sıralayacağım.İçlerinde biri senin isminse tepki ver,tamam mı?” dedi Emre sakin bir şekilde.Korkak onaylayarak kafasını salladı.

“Sinan”

“Mehmet”

“Toprak”

“Özgür”

“Mert”

“Kaan”

Korkak hiçbirinde tepki vermiyordu.Sadece dinleyip geçiyordu. “Ayy dur ben de aklıma gelenleri söyleyeyim” dedi Nilperi onu durdurarak.Bu sefer de Nilperi sıralamaya başlamıştı.

“Murat”

“Kıvanç”

“Ekin”

“Savaş”

“Berk”

“Gürcan”

“Metehan”

Korkak yine tepki vermedi. “Selin,sen de söylesene birkaç erkek ismi” Sıkıntılı bir nefes verdim.Bir de ben deneyeyim bari.

“Ali”

“Taner”

“Onur”

“Vefa”

“Adil”

“Reha”

“Demir”

“Fırat”

“Ferman”

“Olmuyor” dedi Korkak sakin bir şekilde. “Tanıdık bile değil bu isimler bana” Emre sıkıntılı bir nefes verdi. “Dünyada o kadar erkek ismi var ki.Nereden bilelim hangisi ya” dedi Emre sıkıntıyla.

“İsmim bu kadar önemli mi?İstediğiniz gibi hitap edin işte” dedi Korkak bize bakarak. “Önemli tabii.Garip oluyor böyle” dedi Nilperi hemen karşı çıkarak. “Yalın olabilir mi?” dedi bir anda.Korkak anında masadan kalkmıştı. “Ay Yalın mı?” dedi Nilperi hızla.Korkak odasına geçerken “Aha kesin Yalın” dedi Nilperi bize dönerek. “Yalın babasının ismi,Nilperi.Nefret ettiği,annesinin katili olan Yalın Çetin”