Korkak

29.Bölüm

Bölüm şarkısı: Sertab Erener-Olsun

“Ne saçmalıyorsun sen be?” dedim kısık ses tonumla.Konuşamıyordum.Yalan söylüyordu.Bu kadarı da fazlaydı. “Serkan...” dedi Yalın Çetin zorlukla.Yutkunmuştu.Yüzümüze bakmıyordu. “Biz Serkan’ın şizofren olduğunu biliyorduk” dedi derin bir nefes vererek. “Doktorlar hastanede tedavi alması gerektiğini söylüyordu,ama eşim istemiyordu.Gönlü el vermiyordu oğlunun oraya kapatılmasına”

“Yalan söylüyorsun” dedim ona bakarak.Yalın Çetin’in yalanlarını duymak istemiyordum. “İster inan,ister inanma.Gerçek bu.Serkan şizofrendi ve ne yaptığının farkında bile olmadan annesini öldürmüştü.Sonra sürekli benim öldürdüğümü,benim ona zarar verdiğimi söyledi durdu.Saçını okşayamazdım mesela.Vurma diye bağırıyordu anında.Mecbur hastanede tedavi almasını kabul etmek zorunda kaldım.Belki iyileşir,belki diğer oğlum gibi onu da kaybetmem diye düşündüm” Merakla kaşlarımı çattım. “Diğer oğlunuz?”

“Bizim Serkan’dan başka bir çocuğumuz daha vardı.Biz daha evlenmeden önce...O sıralar ailelerimiz karşıydı.İlk oğlumuzu bırakmak zorunda kaldık.Sonra ben onu bir daha asla bulamadım.Ama şimdi buldum,biliyor musunuz?Ona da yaklaşamıyorum.Çünkü,o benim oğlum olsa da onun için ben babası değilim”

“Nereye bıraktınız oğlunuzu?” dedim kafam karışmış bir şekilde. “Bir...” dedi Yalın Çetin zorlukla. “Çöp-“

“Hayır” dedi Nilperi bir anda hızla. “Hayır,ben bunu duymak istemiyorum.Hayır” Gerilemişti. “Sizin arkadaşınız” dedi Yalın Çetin gülümserken. “Benim oğlum” Ne?Bu adam ne diyordu? “Nereden çıkardın onu be?Daha bebekken bıraktığın bir çocuğu yıllar sonra sen nasıl-“

“Doğum lekesinden” dedi Yalın Çetin hızla sözümü keserek. “Hayır,hayır.Bu olamaz” dedi Nilperi inkar ederek. “Serkan abisinin yanında,biliyorum” dedi Yalın Çetin gülümseyerek. “Hastanede gördüğüm ilk an anladım.Bana olan bakışından anladım.Oğlumun olduğu söylendiği odada onu gördüğümde de anladım”

“Buraya gelmen de tesadüf değildi” dedim kendimden emin çıkan ses tonuyla. “Değildi.Eğer düşündüğünüz gibi kötü bir baba olsaydım sizin gözünüzün yaşına bakmadan Serkan’ı alırdım.Ama yapamıyorum.Belki de siz ona iyi gelirsiniz,bilemiyorum.Ben beceremedim çünkü”

“Peki” dedim zorlukla. “Serkan’ın annesinin mezarı nerede?” Yalın Çetin derin bir nefes verdi. “Burada.Ailesi burada defnedilmesini istedi.O yüzden buraya getirdik” dedi açıklama yaparak. “Beni onun mezarına götürebilir misiniz?”

“Selin” dedi Nilperi şaşkınlıkla. “Sence bunun sırası mı?”

“Gerçekleri öğrenmek istiyorum,Nilperi” dedim kesin bir şekilde. “Sen istemiyor musun?” Titrek bir nefes verdi. “Gidelim” dedi Yalın Çetin ayağa kalkarak.Hiç düşünmeden peşinden gitmiştik.

Araba mezarlığın önünde durmuştu.İçeriye geçtik.Bir mezarın önünde durduk.Yalın Çetin titrek bir nefes verdi.Mezar taşının üzerinde “Bensu Çetin” yazıyordu. “Buraya bir sonraki gelişimde iki oğlumla geleceğimi söylemiştim” dedi Yalın Çetin titreyen ses tonuyla. “Özür dilerim,hayatım” Gözleri dolmuştu.

“Selin” dedi Nilperi korku dolu sesiyle.Korkuyordu,çünkü haklıydı.Korkuyordu,çünkü ben de korkuyordum.Korkuyordu,çünkü bu adam artık yalan söylüyor gibi gözükmüyordu.

“Serkan...gerçekten şizofren” dedim inanamaz ses tonumla. “Lütfen,bana yardım edin” dedi adam bir anda bize dönerken. “Ben oğlumu kaybetmek istemiyorum.Bana yardım edin”

“Selin” dedi Nilperi telaşla. “Emre onunla yalnız” Gözleri dolmuştu. “Selin,ne olur gidelim.Selin,lütfen” Bakışlarım Yalın Çetin’i buldu. “Gelin,ben götürürüm sizi” dedi ses tonunu dizginlemeye çalışırken. “Yapmaz,değil mi?Serkan hiçbir şey yapmaz Emreye?”

“Korkma.Hiçbir şey yapmaz.Emre’yi ne kadar çok seviyor,biliyorsun” dedim Nilperi’yi teselli ederken.Hızla Yalın Çetin’in arabasına bindik.Emre’yle Serkan’ın yanına gidiyorduk.Yani Yalın Çetin’in oğullarının yanına...

....

Önümüzdeki bölüm final ve ben sizin düşüncelerinizi merak ediyorum.

Ne hissediyorsunuz?

Neysee finalde görüşürüz :)

Kendizine çok iyi bakın.