Korkak

24.Bölüm

Bölüm şarkısı: Can Oflaz-Fikrimin ince gülü

Serkan normal bir odaya alınmıştı.Üçümüz de odada onun uyanmasını bekliyorduk. “Hah uyandı” dedi Nilperi bir anda. “Kardeşim,nasılsın?” dedi Emre merakla.

“Hastanede miyim?” dedi Serkan afallamayla. “Evet.Valla hemen yetiştirdik seni bak” dedi Nilperi. “Olamam” dedi Serkan korkuyla. “Burada olamam.Beni buraya getirmiş olamazsınız”

“Ölmene izin mi verseydik?” dedi Emre de. “Evet!” diye bağırdı Serkan bir anda hiç beklemediğimiz bir şekilde. “Ölmeme izin verseydiniz!Beni tehlikeye attığınızın farkında mısınız?!”

“Göz göre göre ölmene izin veremezdik” dedi Emre sakin çıkan ses tonuyla. “Ya size ne?!Hayat benim hayatım.Size ne oluyor?!” dedi bağırmasına devam ederken. “Manyak mısın be?” dedi Nilperi şaşkınlıkla. “Beni burada bulurlar.Abi,beni burada bulur o” dedi Serkan çaresiz çıkan ses tonuyla. “Merak etme bir bok yapamaz”

“Ya onu tanımıyorsun ki” dedi Serkan. “Tanıştık,sen merak etme” dedi Nilperi. “Ne?” dedi Serkan afallamayla. “Ayy...benim...şey...pardon” dedi Nilperi pot kırdığını anlayarak. “Ne demek bu?”

“Sakin olacağına söz ver önce” dedi Emre sakinlikle. “Abi,ne demek bu?!” dedi Serkan yine bağırarak. “Yalın Çetin hastanede” Serkan afalladı. “Bura...burada mı?Seni...gördü mü?” dedi zorlukla. “Evet”

Serkan bir anda hızla ayaklandı. “Ne yapıyorsun?Dinlenmen gerekiyor” dedim onu durdurmaya çalışarak. “Benim gitmem gerekiyor” dedi korkuyla. “Serkan,sakin ol.Biz buradayız” dedi Emre de onu durdurmaya çalışarken. “Anlamıyorsunuz,beni yakalayacak.Beni yakalarsa bir daha bırakmaz.Zor kaçtım,bu sefer kaçamam.Gitmem gerekiyor”

“Seni yakalamayacak,yok öyle bir şey” dedi Emre de sesini hafif yükseltirken. “Bak bana.Bana bak,Serkan!” dedi bu sefer bağırarak.Serkan durmuştu. “Bana güven.Seni buradan güvenli bir şekilde çıkartacağım.Anlaştık mı?Ama şimdi sakin olman gerekiyor”

“Abi,bulmasın beni” dedi gözleri dolarken. “Çok korkuyorum” dedi sesi titrerken. “Şş sakin ol” dedi Emre sakin çıkan ses tonuyla. “Ben olduğum müddetçe kimse sana zarar veremez.Asla kimse sana dokunamaz,anladın mı?İzin vermem buna.Korkma,yanındayım,kardeşim”

“Neden gelmiş peki buraya?” diye sordu Serkan sakin bir şekilde. “Beni mi buldu acaba?Anladı mı burada olduğumu?” dedi korkuyla tekrardan. “Sanmıyorum.Niye geldiğini bilmiyoruz.Her halde önemli bir işi vardır”

“BU NE SORUMSUZLUKTUR YA!GERÇEKTEN ANLAMIYORUM!” Koridordan duyulan Yalın Çetin’in gür sesiyle Serkan bir anda ayaklarını karın boşluğuna kadar çekip elleriyle kulaklarını kapattı. “Hayır.Hayır.Duymadım.Hayır” dedi gözlerini kapatarak. “Hayır.Hayır.Olamaz.Hayır”

“Serkan,kendine gel” dedim endişeyle.Koluna dokunduğum sırada “Dokunma bana!Hayır!” diye bağırdı. “Ya duyacak adam bağırmasana” dedi Nilperi gergin bir şekilde. “Allah kahretsin ya” dedi Emre mırıldanarak. “BİR DAHA BÖYLE BİR ŞEY İSTEMİYORUM!”

“Ulan ecdadını sikmezsem” diyerek Emre hızla odadan çıktı. “Emre,dur” dedim arkasından giderken. “Lan beni bununla yalnız bırakmayın” dedi Nilperi arkamızdan. “Ne bağırıyorsun lan?!Dingonun ahırı mı burası?!” dedi Emre gür sesle bağırırken.Yalın Çetin şaşkınlıkla kalakalmıştı. “Hastanedesin,Yalın Çetin.Ahırda değilsin” dedi Emre sakin ses tonuyla. “Her odada hasta olan bir sürü insan var.Ve onların sessizliğe ihtiyacı var.Dağ ayısı gibi davranacaksan burası hiç yeri değil,haberin olsun”

“Rahatsız mı ettik?” dedi Yalın Çetin gülümseyerek. “Evet” dedi Emre hızla. “Rahatsız ediyorsun.İnsanları azarlamak hoşuna gidiyor galiba.Alışkanlık falan olmuştur belki de.Hiç azar işittin mi,Yalın bey?”

“Şu an işitiyorum sanırım” dedi Yalın Çetin alaylı gülümsemesine devam ederken. “Bağırmana devam edeceksen git dışarıda istediğin kadar kendi kendine bağır.Burası yeri değil” dedi Emre bu sefer sakin çıkan ses tonuyla.Geriye dönüp odaya gideceği sırada Yalın Çetin ona tekrardan seslendi. “Delikanlı,baksana bir” Emre derin bir nefes vererek Yalın Çetin’e baktı. “Sanırım bağırmam en çok kardeşini etkiledi” dedi gülümseyerek.Emre’nin kaşları çatıldı.Bu adam sahi neyi planlıyordu? “Psikolojik sorunları vardı galiba.Bağırmalardan da mı etkileniyor?”

“Doktor musun da bu kadar soruyorsun?” dedi Emre sinirli bir şekilde. “Kardeşini rahatsız ettiğim için bu kadar öfkelisin sanırım bana” dedi Yalın Çetin imalı gülümsemesiyle. “İstersen kardeşinden verdiğim rahatsızlık için özür dileyebilirim”

“Siktir ol git,o yeter” dedi Emre ciddi bir şekilde. “Hasta yatağında bir de insanları yorma.Bir daha da sakın sinirimi bozacak bir şey yapma,Yalın Çetin.Ben kimseye benzemem.Senin paran benim karakterimi satın almaya yetmez.Beni sakın başkalarıyla bir tutma”

“Senin gibi bir oğlum olsun çok isterdim” dedi Yalın Çetin. “Oğlunuz vardı diye biliyordum ben.2 yıldır arıyormuşsunuz” dedi Emre bir anda. “Şizofren bir oğlum var,evet.Senin gibi aklı başında bir oğlum olsun isterdim”

Emre alayla gülümsedi. “Ben senin oğlun olsaydım kesin benim de aklım başımda olmazdı.Sen insanı delirtirsin çünkü,Yalın Çetin”