Korkak

14.Bölüm

Bölüm şarkısı: Gökhan Özen-Benden Sorulur

“Gözlerin” dedi bir anda. “Ne?” dedim anlamayarak.Gözlerimin içine bakıyordu. “Gözlerin aynı toprak gibi” dedi derin bir nefes vererek. “Artık topraktan korkuyorum” dedi sakin bir şekilde. “Senin gözlerindeki toprak da beni alır mı,Selin?”

Nefes alamadım.

“N..Ne?” dedim afallamayla. “Boş ver” dedi kendisini geri çekerken.Kalbim haddinden fazla hızlı atıyordu.Bu da neyin nesiydi böyle? “Neyse ben en iyisi gideyim.Seni daha fazla rahatsız etmeyeyim” dedim hızla ayaklanırken. “Beni rahatsız etmiyorsun” dedi yüzüme bakarken.

“Olsun.Ben yine de gideyim” dedim ve koşar adımlarla odadan çıktım.Elimi kalbimin üzerine koydum.Cidden çok hızlı atıyordu.Ben ne yapacaktım bu kalple?

Derin bir nefes verdim.Kendime gelmeliydim.Yavaş adımlarla salona geçtim. “Beni var ya Allah kurtardı,çok ciddiyim” dedi Emre salonda volta atarken. “Ucuz yırtmışsın,Emreciğim” dedi Nilperi de kanapede otururken. “Noldu?Ne konuşuyorsunuz?” diye sordum merakla.

“Bunu aldatan manitası vardı ya hani” dedi Nilperi gülerek. “Ha işte o hamileymiş” Emre de derin bir nefes vererek kanapede oturdu. “Sikimde değil zaten lan.Ne hali varsa görsün,bana ne?” dedi asi bir şekilde.

“Takma kafana ya,boş ver” dedim ben de otururken. “Kardeşim nasıl oldu bu arada?” diye sordu Emre merakla bana dönerken. “Ha evet ya.Ben bilmiyordum Yalın’ın babasının ismi olduğunu” dedi Nilperi suçlulukla. “İyi,merak etmeyin” Hem de çok iyiydi bana göre.

“İyi olsun da zaten.Odadan pek çıktığı yok ki anasını satayım” dedi Emre sıkıntıyla. “Zamanla alışır herhalde bize.Sonuçta sen de öyle hop diye alışmadın ki.İlk başlarda zor güldürüyorduk seni” dedi Nilperi gülümseyerek.Emre de hafif tebessüm etti. “İyi ki varsınız lan” Gözleri dolmuştu. “Aaa ama böyle yapma ya” dedim Emre’ye bakarak. “Napayım kızım?Duygusal günümdeyim bu gün.Gelmeyin üzerime” dedi Emre.Nilperi’yle aynı anda kahkaha atmıştık.

“Çikolata ister misin,Emreciğim?” dedi Nilperi alayla. “Geç dalganı geç” dedi Emre ters bir şekilde. “Öf be sıkıldım.Şu televizyonu süs diye mi kullanıyorsun sen?” dedi Nilperi ve televizyonu açtı.

Nilperi kanalları çevirirken bir anda duraksayıp “Hassiktir” dedi.Emre’yle aynı anda televizyona çevirdik bakışlarımızı. “Lan?” dedi Emre doğrularak.Yutkunma gereği hissetmiştim.

Tam 2 yıl önce ruh ve sinir hastalıkları hastanesinden kaçan Serkan Çetin hâlâ daha bulunamadı.Babası Yalın Çetin araştırmalarına devam ediyor.Pes etmeden oğlunu arıyor.Oğlu Serkan Çetin’in tedavisini alıp iyi olmasını istiyor.2 yıldır oğlunun izine ulaşamayan baba....

Devamını duyamıyordum. “Bu bizim Korkak lan” dedi Nilperi yerinden fırlayarak kalkarken. “Ruh ve sinir hastalıkları hastanesinden mi kaçmış?” dedi Emre kısık sesle.

Serkan Çetin’e yıllar önce şizofren teşhisi konulmuştur.Babası Yalın Çetin onun tedavisi için elinden geleni yapmaktadır.

“Şizofren mi?!” dedi Nilperi dehşetle. “Ne?” dedi Emre de ayaklanırken. “Bize anlattığı her şey...” dedi Nilperi şaşkın ses tonuyla. “Hayır.Ben buna inanmıyorum” dedim bir anda.İkisinin de bakışları beni bulmuştu. “Gözlerindeki o bakışı gördüm ben.Anlıyor musunuz?Anlattıkları yalan olamaz”

“Kanka zaten ona yaşadıkları gerçek gibi geliyor.Öyle zannediyor.Doğruları söylediğini zannediyor.Anlamıyor musun?” dedi Nilperi hızla.Bakışları arkama kaydı.Emre de o tarafa bakıp acıyla yutkunmuştu.Bakışlarımı arkama çevirdim.

Televizyon ekranına baktı ve yutkundu.Daha sonra bakışları beni buldu.Gözleri dolmuştu. “Bir daha...” dedi titreyen ses tonuyla.Eli kıyafetinin kapüşonuna gitti.Kapüşonu kafasına çekti. “Oraya dönmeyeceğim” Bir anda hiç beklemediğimiz anda hızla koşarak evden çıktı.Kaçıyordu.Serkan Çetin kaçıyordu.

....

Evett arkadaşlar geldik zurnanın zort dediği yere. Korkak kardeşimizin asıl kimliğini de öğrenmiş bulunduk.

Fikirleri alayım şuraya.

Yeni bölümde görüşürüz. Allaha emanet olun.