Korkak

22.Bölüm

Bölüm şarkısı: Rafet El Roman-Senden sonra

Serkan’ı hastaneye getirmişdik.Onun için çok endişeliydim.Bizden kimlik sorduklarında Serkan’ın kimliğini kaybettiğini söyledik.Bir şekilde doktorları ikna etmiştik.

“Allah beni kahretsin” dedi Emre gerileyerek. “Bence de” dedim öfkeyle.Çok öfkeliydim şu an. “Selin,ne diyorsun?” dedi Nilperi afallamayla. “Ya sen böyle mi koruyacaktın bu çocuğu?!” dedim öfkeyle sesimi yükseltirken. “Çocuk içeride bileklerini kesmiş ikinizden birinin bile ruhu duymamış!”

“Biz nerden bilelim be?Serkan’ın herzamanki hali zannetik” dedi Nilperi ters bir şekilde. “Ya ben gelmeseydim nolacaktı?Ölecekti lan!” dedim bağırarak. “Selin,bağırma artık” dedi Nilperi de sinirle.

“Kardeşini çok güzel koruyorsun,bravo” dedim Emre’nin yüzüne öfkeyle bakarken. “Selin,ben...Gerçekten çok üzgünüm ya” dedi Emre sesi titrerken. “Üzgün olman neye yarıyor şu an?Serkan öldükten sonra üzülürsün doya doya”

“Lütfen öyle söyleme” dedi Emre gözünden bir damla yaş akarken. “Ya ben ona bir şey olsun ister miyim?Selin,tanımıyor musun beni?Gerekirse ben ölürüm lan onun için” Ağlıyordu şimdi de. “Tamam,sakin ol” dedi Nilperi Emre’ye bakarken.

“Umarım ona bir şey olmaz” dedim imayla. “Selin,tamam dedik,değil mi?!” dedi bu sefer Nilperi bağırarak. “Görmüyor musun çocuğun halini ya?Yeterince üzgün zaten.Gitme daha fazla üzerine”

Bu sefer sustum.Konuştukca daha fazla öfkeleniyordum zaten.Benim şu an Serkan’ın iyi olduğunu bilmeye ihtiyacım vardı.Hemşire yanımıza geldi. “AB Rh+ kan grubuna ihtiyacımız var” dedi hızla. “Ben veririm” dedi Emre bir anda. “AB Rh+ bende”

“Tamam,siz benimle gelin” dedi hemşire Emre’ye.İkisi de gitmiştiler. “Senin amacın ne?” dedi Nilperi yanıma yaklaşırken. “Daha doğru dürüst tanımadığın biri için ‘kardeşim’ dediğin adama söylediğin laflar neydi öyle?”

“Nilperi,gelme üzerime” dedim ters bir şekilde. “Sen Emre’nin üzerine gidince hoş ama,değil mi?” dedi Nilperi sinirle. “Emre’yi hiç mi tanımıyorsun?İster miydi Serkan’a bir şey olmasını?Adam gözünü kırpmadan,hiç düşünmeden kanını veriyor çocuğa”

“Sinirliydim,tamam mı?” dedim Nilperi’ye dönerek. “Ben de şu an sinirliyim ama kalbini kıracak cümleler kurmamaya çalışıyorum” dedi Nilperi öfkeli bakışlarıyla. “Çünkü,sen de benim kardeşimsin.Keşke sen de böyle düşünebilsen”

Gözlerim dolmuştu tekrardan. “Nilperi” dedim titreyen ses tonumla. “Özür dilerim” Hayatımda çok az insan vardı ve ben onların kıymetini bilmeyi beceremiyordum sanırım. “Emre’den özür dilersin,benden değil” dedi Nilperi ters bir şekilde ve gidip bir yerde oturdu.

Biraz bekledikten sonra Emre gelmişti.Hiç düşünmeden koşarak gidip ona sarıldım. “Özür dilerim” dedim titreyen ses tonumla. “Şş sorun değil” dedi Emre saçımı okşarken. “Haklıydın.Benim hatam.Dikkat etmeliydim” dedi sakin çıkan ses tonuyla. “Bilemezdin ki” dedim ağlarken. “Yapma ama böyle” dedi bir eliyle göz yaşlarımı silerken. “Gerçekten sorun değil.Üzme kendini bunun için.Serkan da iyi olacak,korkma” Tekrardan ona sarıldım. “İyi ki varsın”

“Sen de iyi ki varsın,kardeş” dedi Emre hafif tebessüm ederken.Daha sonra bakışları Nilperi’ye kaydı. “Niye öyle uzakta duruyorsun?Gelsene şuraya” Nilperi de gülümseyerek yanımıza yaklaşmıştı. “Unutmayın,biz aileyiz,tamam mı?” dedi Emre bir elini benim,diğerini Nilperi’nin omzuna atarken. “Aile içi olur böyle tartışmalar,bu yüzden kendinizi üzmek yok”

Usulca kafamı salladım.Şimdi sırada Serkan’ın iyi olmasını beklemek vardı.Sonuçta artık o da bizim ailedendi.Bir anda hastanenin girişindeki seslere dikkat kesildik. “Ünlü birisi falan mı geliyor acaba?Ne bu kalabalık?”

“Açılın,arkadaşlar.Açılın” dedi korumalar kenardakı adamlara. “Yalın Çetin gelmiş lan” dedi o sırada hastanedeki hemşirelerden biri. “Yalın Çetin mi?” dedi Nilperi şaşkınlıkla. “Şimdi düştün işte elime,orospu çocuğu” dedi Emre öfkeyle

“Şş sakın ha.Serkan’ın burada olduğunu belli edersin” dedim kısık ses tonuyla.Yalın Çetin içeriye geçmiş ve kısa bir anlık bize bakmıştı. “Adam bize bakıyor” dedi Nilperi yalandan gülümseyip kısık sesle konuşurken. “Emreciğim,gülümsesene canım benim.Adama niye dövecekmişsin gibi bakıyorsun?” dedi Nilperi geniş sırıtmasına devam ederken. “Gibi fazla bence” dedi Emre bir elini yumruk haline getirirken.Yalın Çetin ise bakışlarını Emre’den çekmiyordu.Bir anda hiç beklemediğimiz bir şekilde bize doğru yürümeye başladı.Şimdi sıçmıştık işte.