Korkak

27.Bölüm

Bölüm şarkısı: Taladro-Siyah Gelinlik

Eve dönmüştük sonunda.Gerçekten bugün bizim için çok yorucu geçmişti.Serkan odasında uyuyordu.Ama kapıyı aralık bırakmıştık her ihtimale karşı. “Lan ciddiyim artık altıma işeyeceğim” dedi Nilperi korkuyla. “Emin miyiz biz orada birisinin nurlar içinde uyuduğuna?”

“Bu konuda Serkan’ın üzerine gitmek istemiyorum” dedi Emre sakin ses tonuyla. “Ben de kalpten gitmek istemiyorum,Emreciğim” dedi Nilperi hızla. “Yok böyle olmaz.Bizim gerçekten işin aslını bir şekilde öğrenmemiz gerek”

“Nasıl öğrenmeyi düşünüyorsun peki?” dedi Emre merakla. “İşte orasını bilmiyorum” dedi Nilperi sıkıntıyla. “Ama bu böyle olmaz.Ciddiyim olmaz”

“Yapma ne olur...” Duyduğumuz sesle doğrulmuştuk. “Ya sikeyim ama yine ne oluyor?” dedi Nilperi korkuyla. “Serkan’ın sesi mi o?” dedi Emre endişeyle.Hızla ayaklanmıştım. “Emre,gitme.Valla korkuyorum” dedi Nilperi onu durdurarak.

Onları beklemeden hızla soluğu Serkan’ın odasının önünde almıştım. “Yapma,ne olur” diyordu Serkan.Duvara bakarak korkuyla bu cümleyi kuruyordu.Kendini korumak için ellerini havaya kaldırmıştı. “Canım acıyor,vurma” dedi bir anda ağlamaya başlayarak.Kımıldayamıyordum

“Tövbe Bismillah ya” dedi Nilperi kısık çıkan korku dolu sesiyle.Emre gürültülü bir şekilde yutkunmuştu. “Baba,canım acıyor” dedi Serkan ağlamasına devam ederken. “Kiminle konuşuyor?” dedi Nilperi korkuyla.

“Serkan...” dedi Emre bir adım öne çıkarak.Sesi zor çıkmıştı.Serkan yaşla dolu gözlerini Emre’ye çevirmişti. “Yaklaşma” dedi bir anda korkuyla. “Seni de cezalandırır” Emre’nin gözleri dolmuştu. “Kardeşim...” dedi Emre sesi titrerken. “Abi,gelme” dedi Serkan ağlamasına devam ederken.

“Kimse yok ki bu odada benden başka” dedi Emre titreyen ses tonuyla konuşmasına devam ederken. “Bak ben varım.Selin orada.Nilperi de aynı şekilde.Başka kimse yok.O yok” dedi Emre ses tonu düşerken.Gittikçe yavaş adımlarıyla Serkan’a yaklaşıyordu.

“Ama orada” dedi Serkan korkuyla karşısındaki duvarı gösterirken. “Değil” dedi Emre kısık ses tonuyla. “Abi,bana bakıyor” dedi Serkan ağlamasına devam ederken. “Sen ona bakma o zaman” dedi Emre derin bir nefes vererek. “Bana bak.Ben yanındayım senin.Ne sana,ne de bana hiçbir şey olmuyor bu odada”

“Benim canım yanıyor ama” dedi Serkan titreyen ses tonuyla. “Nolur hadi gel çıkalım bu odadan” dedi Emre çaresizce. “Hayır,korkuyorum” dedi Serkan hızla. “Yaklaşma”

Emre derin bir nefes verdi. “Taş,kağıt,makas oynamayı biliyor musun?” diye sordu sakince.Serkan usulca kafasını salladı. “Oynayalım mı?” dedi Emre sakince. “Eğer ben kazanırsam yanıma gelirsin ve çıkarız bu odadan.Sen kazanırsan ben senin istediğini yapacağım”

“Ben gitme istiyorum ama” dedi Serkan çaresizce. “Gelmeme de izin vermiyorsun ama” dedi Emre. “Sen de ölme istiyorum” dedi Serkan tekrardan ağlarken. “Annem gibi sen de ölme,abi”

Emre duraksadı daha sonra hızla soluğu Serkan’ın yanında alarak onu kendisine çekti ve sarıldı.Serkan daha şiddetli ağlamaya başlamıştı. “Geçti,olmadı hiçbir şey” dedi Emre kısık ses tonuyla. “Abi,ne olur öldürmesin seni de” dedi Serkan şiddetli ağlamasına devam ederken. “Seni bırakıp hiçbir yere gitmek gibi bir niyetim yok”

“Annem de öyle demişti...” dedi Serkan ağlayarak. “Ama gitti” Emre derin bir nefes verdi. “Ama ben annen değilim” dedi sakince. “Geçecek,kardeşim.Korkma”

“Artık kendim için değil,senin için korkuyorum,abi” dedi Serkan titreyen ses tonuyla. “Çünkü,biliyorum.O beni seven herkesi öldürüyor.Bir gün seni de öldürecek.Biliyorum...”