Korkak

19.Bölüm

Bölüm şarkısı: No 1- Hiç Işık Yok

Yazar'ınız bu aralar sadece bölüm atmak istiyor.Kafayı kitaplarla yedi çünkü :))

İyi okumalar tayfa.

Emre’nin anlatımından

Mutfakta yalnız başıma otururken istemsizce düşüncelere dalmıştım.Serkan’ın durumu beni fazlasıyla endişelendiriyordu.Onun için ne yapabilirdim,bilmiyorum.

En son Selin’e annesi gibi koktuğunu söylemişti.Sonrasında koşarak odasına girmiş,kapıyı kilitlemişti.Bir şeylerden sürekli korkuyordu.Hep tetikte gibiydi.Odasından çıkmaya bile korkuyordu bazen.Uyumaktan korkuyordu.İnsan uyumaktan korkar mıydı?

Kafayı yiyecek gibi oluyordum.Aklımı kaçırmama çok az kalmış gibiydi.Elim kolum bağlanmıştı resmen.Kardeşime nasıl yardım edeceğimi bilmiyordum. “Emre” Duyduğum sesle sıçramıştım.O kadar dalgındım ki,Serkan’ın geldiğini farkedememiştim bile.

“Korkuttum mu?” dedi endişeyle. “Hayır” dedim hızla. “Kusura bakma ya,dalmışım.Bir şey mi oldu?” Yanıma yaklaştı ve sandalyelerden birisinde oturdu. “Neyi düşünüyorsun bu kadar?” dedi merakla bana bakarken. “Boş ver oğlum ya.Dalmışım işte”

“Üzgün gibiydin?” dedi sorarcasına. “Yok bir şey,Serkan.Kapatalım konuyu” Bu konu hem beni,hem onu üzerdi. “Tamam” dedi uysal bir şekilde. “O zaman sana bir soru soracağım” Merakla ona baktım. “Sor bakalım”

“Sen saf mısın?” Sorduğu soruyla kaşlarım çatıldı. “O ne demek?” dedim anlamayarak. “Yani ben seni zeki bilirdim ama sen baya aptalsın” Oturduğum yerde doğruldum. “Ne?” dedim yine anlamayarak. “İnanıyor musun ona?”

“O kim lan?” Gerçekten hiçbir şey anlamıyordum. “Nilperi’ye işte” dedi ciddi bir şekilde. “Hangi konuda?” dedim merakla.Nilperi bir şey mi yapmıştı acaba?Yapardı o. “Sana arkadaşı,kardeşi gibi değer verdiğine inanıyor musun yani?” dedi bu sefer de.

“Başka ne olacak lan” dedim atarlanarak. “Sen gerçekten safsın” dedi inanamaz bir biçimde. “Abartıyorsun.Öyle bir şey yok” dedim inkar ederek. “Bence abartmıyorum.Hatta sen de Nilperi’ye aşıksın”

Kendimi tutamayıp güldüm. “Yok artık” dedim alayla. “Selin’e baktığın gibi bakmıyorsun ona çünkü” dedi gözlerimin içine bakarak. “Daha derin,daha anlamlı bakıyorsun.Yüzünü ezberlemek istermişcesine bakıyorsun.Ama Selin’e öyle bakmıyorsun.Ne anlamamı bekliyorsun?”

“Sherlock kardeşim,peki Nilperi’nin beni sevdiğini nereden çıkardın sen?” dedim alayla.Konuyu kendimden uzaklaştırmaya çalışıyordum. “Çünkü,senin ona baktığın gibi o da sana bakıyor.Hatırlıyor musun,bir gece burada kalmıştı.Sen kanapede uyuyakalmışdın.Ben su içmek için kalktığımda Nilperi’nin seni izlediğini farkettim.Gülümseyerek izliyordu hem de.Mesela,Selin’i hiç öyle izlemiyor”

Duyduklarımla tebessüm etmiştim. “Bak mutlu oldun işte” dedi beni suç üstü yakalamış gibi. “Ama bir şeyi anlayamadım.Neden Nilperi’ye aşık olduğunu inkar ediyorsun ki sürekli?”

“Bak ben bir kadını sevdim daha önce.Çok sevdim lan.Ne yaptı,biliyor musun?Aldattı beni.Başkasıyla aldattı.Ha bir de hamile olduğunu öğrendim” dedim alayla gülümserken. “Ee?” dedi anlamayarak. “Korkuyorum işte lan.Aynı şeyleri tekrar-“

“Nilperi’yi tanımıyor musun?” dedi sözümü keserek. “Kaç yıldır arkadaş değil misiniz?İnanıyor musun yani böyle bir şey yapacağına?” Yapmazdı.Nilperi öyle biri değildi. “Ama Serkan,ben onun da yapacağına ihtimal vermemiştim ki”

“Çünkü,aşıktın.Çünkü,birisini sevince onda kusur bulamazsın” dedi gözlerimin içine bakarak. “Ama ben Nilperi’yi tanıyıp tanımamandan bahsediyorum” Derin bir nefes verdim. “Kafamı karıştırıyorsun” dedim sıkıntıyla. “Hayır.Kafanı toparlamana yardımcı oluyorum”

Nilperi benim için çok özeldi.Onun yeri bende hep farklıydı.Ama şimdiye kadar aramızda hiç aşk konusu geçmemişti.Hiç birbirimize öyle bakmamıştık.Belki de bakmıştık ama farkında değildik.En azından ben farkında değildim.

“Bence geç olmadan bu konu hakkında konuş onunla” dedi Serkan tebessüm ederek. “Eyvallah lan” dedim ben de gülümserken. “İyi ki varsın”

“Asıl sen iyi ki varsın,abi” dedi bana bakarak. “İyi ki varsınız” dedi bu sefer de.Kendimi daha fazla tutamayıp ona sarılmıştım.Bu dünya bu çocuğa bir hayat borçluydu.