(18+ cinsellik ve şiddet içerir.)
Başımızın üstünde ki elçilik binasının içinde bir ses yankılandı. "Şuandan itibaren; Onun tek bir saç teline zarar gelirse, sizden başlayarak tüm ülkenizi kana boğarım." Kalın erkeksi sert ses, kaya kadar keskin bir...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
6.BÖLÜM.
"Senin için şehri maviye boyamamı ister misin? Bunu istiyordun ama sen karanlığa gömdün beni."
"Sen beni, karanlığa gömdün."
Bazen gökyüzüne taşınmak isterdim çünkü oraya benden başka hiçbir insanın gelemeyeceğini biliyordum. Küçükken babam işten gelip de bana vakit ayıracak zamanı bulduğunda kucağına kıvrıldığım o anlarda; Yaklaşık dört yaşına gelene kadar bana tek bir kitap okumasını isterdim hep; Şeker Portakalı. Kendimi evimde gibi hissederdim o kitabın cümleleri, babamın tok sesinden döküldüğünde. Geceleri uyurken Zeze'yi düşünürdüm hep, büyüklerin ona ne kadar acımasızca davrandığını ve onun tüm bunların altından nasıl kalkabildiğini anlamaya çalışırdım, çünkü o zamanlar Zeze gibi bir çocuk değildim, hayatlarımız çok farklıydı, benim hayatım öylesine keyifliydi ki; Babam Zeze'nin dayak yediği kısımları anlattığında ona üzülür, ailesine sinirlenir ve Zeze'nin odama taşındığı bir hayal kurardım, o kitap karakteriydi ve benim hayalimde iyi bir hayat sürebilirdi, Zeze benim odama gelseydi, tüm gün onunla gemicilik oynar, annemin yaptığı tatlıları paylaşır ve beraber şarkı söylerdik, Zeze tek başınaydı onu okurken hep bunu düşünürdüm, ailem öldükten sonra ise ben Zeze olmuştum. Zeze'nin dünyasına bir daha girmedim, açmadım o kitabın sayfalarını, çünkü Zeze'yi hayal dünyamda dahi kurtaracak bir evim kalmamıştı, benim halim ondan daha acınası bir duruma dönüşmüştü ve birden Zeze'nin benim yanıma gelip, o yurt odasından çekip almasını ve kendi gürültülü ailesinin evine götürmesini dilediğim günler olmuştu. Hayat tuhaf bir düğümden oluşuyor, kötüler ve iyiler sürekli yer değiştiriyor ama Zeze ve ben, her zaman yalnız kalacağız, her zaman öyleydik.
