Εισαγωγή

248 12 0
                                    

             ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ ΠΙΣΩ

  Το κλάμα του μωρού ακούγεται βαθιά. Τα μάτια της ανοίγουν με δυσκολία, δεν μπορεί να εστιάσει. Όταν η εικόνα καθαρίζει, το ταβάνι πάνω από το κεφάλι της περιστρέφετε. Πιέζει το μέτωπό της κι ένας οξύς πόνος της καίει τα πλευρά.
  Το μωρό συνεχίζει να κλαίει και η Ιόλη προσπαθεί να σηκωθεί από το έδαφος. Το στόμα της έχει αίμα, το γεύεται. Με την αναστροφή του χεριού της σκουπίζει τα χείλη της και ένας κόκκινος λεκές σχηματίζεται στο δέρμα της. 《 Το παιδί 》 ψιθυρίζει κλαίγοντας και μορφάζει από τον πόνο. Όχι, είναι αδύνατον να σηκωθεί. 《 Το κινητό μου》 Μονολογεί και σέρνεται στο πάτωμα. Μερικές σταγόνες αίμα πέφτουν στο λευκό μάρμαρο. Δεν έχει ιδέα από πόσα σημεία αιμορραγεί.
  Σε κάθε κίνηση μουγκρίζει από τον πόνο. Προσπερνάει μια πεσμένη καρέκλα, ένα σπασμένο ποτήρι και οι παλάμες της κολλάνε στη χυμένη μπύρα.
  Βρίσκει το κινητό της πεταμένο. Η μπαταρία λείπει από τη θέση της και η οθόνη έχει σπάσει σε χίλια κομμάτια. 《 Γαμώτο 》 ουρλιάζει και το πετάει στον τοίχο.
  Ο ήχος του κλειδιού στην πόρτα την κάνει να παγώσει. Η ανάσα της μένει κρυμμένη στα πνευμόνια της. Η καρδιά της χτυπάει τόσο δυνατά που ο σφυγμός στο λαιμό της την πνίγει. 《 Ήρθε 》 ακούει την φωνή μέσα στο κεφάλι της. Γυρίζει το σώμα της ανάσκελα και παριστάνει την αναίσθητη.
  《 Ιόλη;》Η πανικόβλητη φωνή της μαμάς της την κάνει να ανασάνει ξανά. Δάκρυα κυλούν στα μάγουλά της κι όλο το πρόσωπό της καίει. 《 Μαμά;》 Φωνάζει αδύναμα κι εκείνη σπεύδει προς το μέρος της. Μόλις αντικρίζει την αιμόφυρτη εικόνα της κόρης της τα μάτια της γουρλώνουν. Το χέρι της καλύπτει το ορθάνοιχτο στόμα της κι ένας λυγμός ξεφεύγει από τα χείλη της. 《 Το μωρό 》 Λέει κουρασμένα η Ιόλη και προσπαθεί να δείξει με το δάχτυλο το δωμάτιο. Η μαμά της κοιτάζει μια εκείνη και μια την κατεύθυνση που της δείχνει. Τελικά τρέχει στο παιδικό δωμάτιο και σε λίγα δευτερόλεπτα επιστρέφει πίσω με το μωρό αγκαλιά. Η Ιόλη αγγίζει το μικρό ποδαράκι του και χαμογελάει με τα δόντια της να έχουν καλυφθεί από το αίμα. 《 Ένα ασθενοφόρο 》 Ακούει την μητέρα να κλαίει στο τηλέφωνο και ύστερα όλα σβήνουν.

This is not loveDonde viven las historias. Descúbrelo ahora