Hestia//h.s

36

"Derin nefes al güzelim. Derin nefes." Jamie belimden tutarak beni sakinleştirmeye çalışırken kafamı omzuna koyup dediğini yaptım.

Birazdan sahneye çıkacaktık ve salon doluydu.

Gösteri zamanı olduğunda çoğu öğrenci gösteri salonuna dolar, jüri ve öğretmenlerimiz karşısında hazırladığımız dansları izlerlerdi. Günlerce, haftalarca durmadan çalışmıştım. Koreografi tamamen bana ve Jamie'ye aitti. Sahneye çıkmadan her zaman heyecanlanırdım.

Bu seferki heyecanım beni ön taraftan izleyecek olan kişiydi.

Lenora başta olmak üzere tüm arkadaşlarım ön sıralara kurulmuştu. Sahnenin arkasımdan baktığımda görmüştüm.

Harry de buradaydı.

"Işıklar tamam. Hestia! 15 saniyen var!" Işık ve sahne ekibinden Julia bana seslendiğinde Jamie omzumu sıktı.

"Oraya çık ve herkesi hayran et." Sahne karanlığa büründüğünde Jamie gözümü kumaş parçasıyla kapattı.

Dansımın bazı kısımları gözüm kapalı yapacaktım.

Su sesleri gelmesiyle kendimi karanlık sahneye atıp yerde pozisyonumu aldım. Yukarıda kurulmuş olan sistemden üzerime yağmur yağıyordu. Soğuk su bedenimi ıslatırken şarkının sesi kulaklarıma ve ruhuma doldu.

(Hestia'nın dansı)

Yerde başlayan dansım ruh halime uygundu. Yüzümün acı çeker hali gerçeği yansıtıyordu. Kendimi sürükleyerek su birinkitisinin içinde hareket ettim. Lana Del Rey'in tanrısal sesi duygularımı daha iyi bedenime yansıtmamı sağlıyordu.

Gözlerim kapalı olsa da her şeyi görüyordum sanki. Sonra Jamie bana katıldı. Acıma katılır, acımı paylaşır gibi sarıldı. Üstüme doğru çıkarken göz bandanamı açıp mavi gözlerine baktım. Üstü çıplaktı ve saçları üstüme yağan sulardan ıslanmıştı. Beni kaldırdı ve bedenlerimiz uyum içinde dansımıza başladı. Sanki tüm kalp kırığımın sebebi oymuşum gibi acı içinde dans ettik. Beni kendine çektiği sırada gözlerimi tekrar kapattı.

Koreografi gereği beni ittiğinde suların içine attım kendimi. Onun havada döndüğünü, kaçarken acı çekermiş gibi suları benim üzerime sıçrattığını bildiğimden korkan bedenimi sakladım.

Gittiğini biliyordum. Beni terk etmişti.

Gözlerim bir kumaş parçasıyla kapalıyken yukarıdan sarkan kumaşı elimde hissetmek için ellerimi kaldırdım ve ellerimi sarıp bedenimi kaldırdım.

Bedenim havalandı. Ayaklarım yere değmiyordu. Gözlerim kapalı şekilde üzerime yağmur yağarken dans ettim havada. Bacaklarımı doladım, kollarımı, belimi. Ama aslında dolanan ruhumdu. Gözlerimden yaşlar süzülse de ıslak olduğumdan belli olmazdı. Beni izliyorlar, belki konuşuyorlardı ama ben hiçbir şey görmüyordum.

Sadece onu hissediyordum.

Sona doğru havada bacaklarım açık bir süre asılı kaldım. Sanki ipler bacağımda değil, boynuma sarılıymış gibi.

Bacaklarıma doladığım kumaştan kurutulup kendimi yavaşça yere bıraktım. Ellerim gözümdeki kumaşa gitti ve çıkardı.

Gözlerimi açtığımda ifadesiz bir şekilde karşıya baktım. Şarkı bitmişti. Alkış seslerini, bağırışları duyuyordum ama algılayamıyordum.