Escape /taekook

J BAR

Bol bol yorum yapın iyi okumalar 💜

1yıl sonra

"Bay Jeon, çekim için her şey hazır sizi bekliyorlar"

Makyajım tamamlanmış, ünlü bir dergi için ufak bir röportaj yapılmış ve son olarak fotoğraflarım çekilecekti. Kulisten çıktıktan sonra fotoğrafların çekileceği özel odaya ilerlemiş ve beni bekleyen ünlü fotoğrafçı Ji-eun'u görüp gülümsemiştim. "Selam Jungkook" dediğin de ben de selam verip sarılmıştık.

Bir ay önce farklı bir fotoğraf çekiminde yine ona poz vermiş, aramızdaki güzel sinerji sayesinde arkadaş olmuştuk. Uzun bir zamandır yaşadığım depresyon sürecinden sonra onunla vakit geçirirken iyi hissediyordum. "Selam, güzel fotoğrafçım "dediğim de ikimizde gülüp yerlerimizi almıştık.

Saatler süren fotoğraf çekiminin ardından ikimizde yorulmuş ve birer kahve alarak sohbet etmeye başlamıştık." Jungkook bugün baya yorulduk, akşam eğlenmeye gidelim mi? "diye sorduğun da onu kıramadığım için kabul ettim." Olur aslında uzun zamandır ev iş derken kendime vakit ayıramadım benim için de iyi olur, nereye gideceğiz? "

Kolumu tutup kulağıma eğildi." O iş ben de, çok eğleneceğimiz bir bar biliyorum". Fazla eğlenceli ve deli dolu bir kızdı Ji-eun. Minyon ve sevimli görüntüsüne karşın fazla cesur ve özgüvenli oluşu onda dikkatimi çeken ilk şeydi. Benden bir yaş büyük olmasına rağmen yaşıtım gibiydi ve iyi anlaşıyorduk.

Akşam görüşmek üzere vedalaştıktan sonra gitmem gereken bir yer vardı. Saate bakıp, fazla vaktimin kalmadığını anlayarak otoparka inip üstü açık siyah arabama bindiğim gibi gaza bastım. Arabamı seviyordum, şu an sahip olduğum en değerli şeylerden biriydi öyleki neredeyse bütün paramı bu arabayı satın alırken vermiştim. Reklam çekimleri, modellik ve hala devam eden bazı işlerim sayesinde yüksek meblağlar kazandığım için harcadığım paraya üzülmüyordum.

Cam kaplı binanın otoparkına arabamı park ettikten sonra, koşar adımlarla içeri girdim. Danışmadaki kıza selam verip uzun koridoru geçtikten sonra aylardır geldiğim odanın kapısını tıklatıp içeri girdim nefes nefese.

"Hoş geldiniz Bay Jeon buyrun lütfen"

Gülümseyerek fazla konforlu koltuklardan birine oturdum. "Geç kalmadım umarım Doktor" dediğim de burnuna düşen gözlüğü işaret parmağıyla ittikten sonra karşımdaki koltuğa oturdu her seansta olduğu gibi. "5 dakika kadar geç kaldınız ama sorun yok. Hemen başlayalım mı?"

Onu onaylarken yine her zamanki gibi yüzüm düştü. Bu odaya her geldiğim de kendimi içimdeki o kara deliğe çekilirken buluyordum. Psikoloğum sayesinde bazı durumlarla baş edebilmeyi öğrenmiştim."Bay Jeon bir haftadır görüşmüyoruz, bu süre zarfın da neler yaptınız bana anlatır mısınız lütfen?"

Solumdaki cam duvardan dışarı bakıp derin bir nefes aldım konuşmak için. "Annemin mezarına gittim ve Taehyung'un eskiden yaşadığı eve gittim dün dayanamayarak." gözlerimi kaçırdım çünkü artık o boş eve gitmeyeceğim diye söz vermiştim doktoruma ama ben yine boş olduğunu bildiğim o eve gittim.

"Bay Jeon daha önce de söylediğim gibi geçmişinize takılı kaldığınız sürece, şu anınızı kaçırırsınız yalnızca  ve bu da size zarar vermekten başka bir işe yaramayacaktır. Bana söz vermiştiniz o eve gitmeyeceğiniz için. Sizi o eve götüren sebep neydi?"

Önümde birleştirdiğim ellerimle oynuyor yere bakıp düşünüyordum. Bir yıl önce Taehyung gitmişti. Beni bırakıp, son bir kez görmeden beni ve ülkeyi terk edip gitmişti. Onun boş evini ilk gördüğüm an dünyam başıma yıkılmış gibi olmuştu ve ben o enkazın altından aylarca çıkamamıştım. Kendimi unutmak için işime odaklandım, çok çalıştım. Kameralar karşısında gülerken kendi kendime kaldığım anlar da sinir krizleri geçiriyor, kendime zarar veriyordum.