Escape /taekook

Vazgeçişler

Escape hızla büyüyor ve bu beni çok mutlu ediyor. Umarım ki severek okumaya devam edersiniz. Ve yorumlarınızı görmek, şu yoğun zamanlar da keyfimi yerine getiren nadir şeylerden biri.

İyi okumalar sevgili okuyucularım 💜

Taehyung

Gong Yoo evimi ben ve Jungkook içindeyken kurşunlara dizdirip bizi öldürmeye çalıştıktan hemen sonra adamlarımla beraber onun kirli işlerini gördüğü mekanına gitmiştim.

Gayet rahat ve kendinden emin bir şekilde deri koltuğuna yaslanmış, elindeki içki kadehini yudumlarken benim geleceğimi tahmin ettiği her halinden belliydi. Babam yerine koyduğum adamın bana böyle düşmanca davranması ve sevdiğim adama zarar vermeye çalışması canımı sıkıyor, ona olan minnetimin yeri nefret ve öfkeyle doluyordu.

"Hoş geldin oğlum"

Karşısına geçip silahımı çıkardıktan sonra masasının üzerine koydum. Deri koltuğa oturup bacaklarımı iki yana açıp rahat bir pozisyon da otururken tıpkı onun gibi samimiyetten yoksun bir şekilde gülümsedim. Bugün bu odada bir şeyler sonuca ulaşacak, ben ne olursa olsun Jungkook'a zarar gelmesine izin vermeyecektim. "Jungkook'u ve beni rahat bırakacaksın!".

Söylediğim şey üzerine elindeki viski bardağını masanın üzerine bırakıp koltuğuna sırtını yasladı." Lisayla evlendiğin takdirde isteğin hemen gerçekleşir Taehyung" dediğin de o ismi duymamla beraber Jungkook'u kaçırıp yaptıkları aklıma gelirken sinirden tüm bedenim kasılmaya başladı. Babasının arkasına saklanmamış olsa ölümünü kendi ellerimle gerçekleştirmek isterken, babası karşıma geçip başka birini sevdiğimi bildiği halde hala kızıyla evlenmem için beni tehdit ediyor olması komikti.

"Kızınla evlenmeyeceğim ve sen de bizi rahat bırakacaksın" dediğim de attığı kahkaha sinirlerimi fazlaca bozdu ve ben kendime daha fazla engel olamayıp, masanın üzerindeki silahı alıp namlusunu ona çevirdim. "Beni büyüttüğün için sana olan minnetimi sevdiğim adama zarar vererek yok ettin. Şimdi de bir başkasını sevdiğim halde Kızınla evlenmemi isteyecek kadar zavallısın. Gözüm de daha fazla küçülmeyin Bay Gong."

Odanın kapısı sertçe açılıp içeriye Bay Gong'un korumaları ve Yoongi girdi. Silahlar direkt üzerime çevriliyken Yoongi ara bulmak ister gibi bir tavırdaydı." Baylar bu işi silahsız bir şekilde halledebiliriz"dediğin de bakışlarım hala koltuğun da rahatça oturan adamdaydı. Parmağım tetikte sabit bir şekilde beklerken aklım yalnız bıraktığım küçüğümdeydi.

Silahlar Yoo'nun emriyle indiğinde ben de silahımı bıraktım. "Benim sayemde şu anki Taehyung olduğunu biliyorsun değil mi? Barlar, evler, arabalar hepsi benim sayemde. Baban öldüğün de seni bana emanet etti ve ben bir an olsun seni evladımdan ayırmadım. Şimdi tüm bunların karşılığı olarak biricik kızımla evlenip, işlerimin başına geçmeni isterken de seni düşündüğüm gerçeğini atıyorsun oğlum. Ben seni evladım gibi yetiştirirken, gelip geçici bir heves uğruna babanı öldürmek mi istiyorsun, hm?"

"Bunları konuşmak için fazla geç kaldın Bay Gong ve sen de iyi bilirsin ki kimse bana istemediğim bir şeyi zorla yaptıramaz. Ve sayende sahip olduğum ne varsa geri alabilirsin ama lakin unutma ben artık o küçük çocuk değilim. Ve senin heves olarak gördüğün şey benim için şu saydığın herşey den daha kıymetli olan yegane varlığım."

Masasındaki çekmeceden bir dosya çıkarıp önüme attı fırlatır gibi. Sözlerim onu oldukça kızdırdığı yüzünden ve tavırlarından belli oluyordu lakin umrumda değildi." O zaman bunları imzala ve her şeyinle vedalaş Kim Taehyung."dediğin de tereddüt bile etmeden kalemi elime aldım. Birileri sayesinde değil kendim olarak yolumda ilerlemek benim için zor olmayacaktı." Taehyung biraz düşün öyle karar ver"diyen Yoongi'ye rağmen önümdeki kağıtları imzaladım.