JJJBS#1: Dealing my Bossy Boss(Jhon michael)

DMBB 31

Hindi niya alam kung bubuksan ba niya ang pinto or maghintay na pumasok ang dalaga.

Halos mag iisang oras na siya palakad lakad pero kinain siya sa pagiging duwag.

"fuck it!! Fuck!" inis na mura niya sa sarili saka naglakad pabalik sa kanyang mesa at umupo saktong may kumatok.

Napatingin siya daretso sa pinto at biglang napatayo.
Inatake siya bigla ng kaba habang hinihintay na bumukas ang pinto Shit! Bakit ganoon ang naramdaman niya.

Kita niya ang paggalaw ng doorknob at ang marahang pagbukas ng pinto.
Agad sumalubong sa kanya ang nakakaadik ng amoy ng dalaga.
He felt his c-cked  rised.

Shit! Shit! Shit!

She flipped her hair and walk towards  him. Habang tinitingnan niya ito biglang naging slomo ang lahat wala siyang ibang ginawa kundi ang titigan ang maamo nitong mukha.

"Sir....? Sir?" untag ng dalaga.

"Huh!" tanging sambit niya saka kumurap.
Kita niya ang pagngisi ng dalaga saka tinaas ang hawak na folder.

"Ito na yung hinihingi mong report, kasama na rin dito ang mga papeles na kailangan mong permahan at--

" Do you love him? "

Iwan pero yun ang biglang lumabas sa kanyang bibig.

"huh?" takang sambit ng dalaga.

"Do you love him?" mariing tanong niya. Nauubos na ang pagtitimpi niya.

"None of your business SIR!" diin sambit nito sa huling salita.

"Break up with him! Handa kong panagutan ang bata kahit hindi akin." hindi niya mapigilang sambit.
He's so  desperate now! Wala na siyang ibang maisip na paraan.

Kita niya ang pagdaang sakit sa mga mata nito  bago ito ngumiti.

"I'm happy with him!! He's my world now!" mahinang sambit nito saka tumalikod pero hindi nakaligtas sa kanyang paningin ang sakit at galit sa mga mata.

Nagtagis bagang siya saka mabilis na hinabol ang dalaga at pinigilan ito sa braso.

"Gusto mong makuha ang companya niyo d'ba! Kaya ano pa ang hinintay mo. Pinagbigyan na kita." sagad na sagad na siya.
Hindi niya kasi alam kung paano sumuyo ng babae.

Rinig niya ang mahinang tawa ng dalaga saka pumihit paharap sa kanya.

"Bakit mo ba ito ginawa?" Nahihirapang tanong nito saka binawi ang brasong hawak niya.

"Alam mo ang sagot na yan! Ano na?" medyo inis niyang untag.
Gusto na niya malaman ang sagot. Desperado na kung desperado.

"Your so unfair!" pigil sigaw na sumbat ng dalaga saka humarap.

Bigla siyang namanhid ng makitang namumuo ang luha nito sa mata. Parang may kung anong karayom na tumusok sa kanyang dibdib dahil sa hindi maipaliwanag na sakit.

"Sa lahat ng ginawa mo sa akin sa tingin mo kaya ba kitang bigyan ng chance?" pabulong na sabi nito saka nagpahid ng luhang bumagsak sa mukha.

Nagtagis bagang siya saka ngumisi.

"Magaling ba siya kay--

" Yeah... Sobrang galing! Kaya nga nabuo ang anak namin. "nanlalaking mata nitong sagot. Napalatak siya ng tawa saka nagtaas kamay.

" ok! Relax! Pwede kanang lumabas. "  gamit ang malamig niyang boses.

Kita niya ang pamumula ng mukha nito ibig sabihin galit na ito. Agad siyang tumalikod at nagtungo sa mesa niya.
Agad niyang inangkat ang telephone para tawagan ang ama. Ilang ring lang  ng sumagot ito.
Humugot muna siya  ng hininga.