ကြၽန္ေတာ္ေနထိုင္ရာcondoသို႔
ကြၽန္ေတာ္ေရာက္ရွိၿပီး မ်က္စိမ်ားကကြၽန္ေတာ့္အခန္းကိုေရာက္သြားေတာ့အခန္းမီးပြင့္ေနသည္ကိုျမင္မိသည္။
ကြၽန္ေတာ္က်စ္တစ္ခ်က္စုတ္ၿပီးကားပါကင္ထိုးကာ ကြၽန္ေတာ္ေနထိုင္ရာ(၁၂)ထပ္ေျမာက္သို႔တက္လာခဲ့သည္။
အခန္းတံခါးဖြင့္လိုက္ေတာ့ ထင္သည့္အတိုင္းပင္
"သား!!မင္းအခ်ိန္ကိုလည္းၾကည့္ဦး"
ကြၽန္ေတာ္ကုတ္အက်ႌကိုခြၽတ္ၿပီးဆိုဖာေပၚထိုင္ကာစကားဆက္မိသည္။
"ဟ။အေဖတို႔မွာနာရီမရွိဘူးလား။သူမ်ားအိမ္လာၿပီးအခ်ိန္လာေမးရေအာင္"
"Nanon!!မင္းမ႐ိုင္းနဲ႔ကြာ။ ဒါလူေကာင္းတစ္ေယာက္အျပင္မွာရွိေနရမဲ့အခ်ိန္မဟုတ္ဘူးကြ"
"သားကိုအေဖတို႔လာခ်ဳပ္ခ်ယ္ခြင့္မရွိဘူး။ ဒီလိုမ်ိဳးေတြလာေျပာမွာဆိုးလို႔အေစာထဲကအိမ္ခြဲေနမယ္လို႔ေျပာၿပီးတစ္ေယာက္တည္းေနေနတာ။ဒီလိုနားပူမခံႏိုင္လို႔ေလ"
"မင္းညညဒီလိုပဲေရွာက္သြားၿပီးဒီခ်ိန္မွအိမ္ျပန္လာေနၾကလား"
"အဟက္။ သားသမီးအေၾကာင္းတစ္ခါမွစိတ္မဝင္စားပဲအခုၾကမွဘာေတြဘာျဖစ္ေနတာလဲ"
"မင္းေရာဘာထူးလို႔လဲ။အိမ္ကိုပိုက္ဆံေတာင္းမဲ့အခ်ိန္ကလြဲလို႔ဘာစိတ္ဝင္စားလို႔လဲ။"
"ဒါေတာ့သားကိုအေဖတို႔ကေမြးထားတာပဲေလ။ သားကိုတာဝန္ယူေပးရမွာေပါ့"
"Nanon အေဖတို႔မွာသားတစ္ေယာက္ပဲရွိတာ။သားကပဲတစ္ခ်ိန္မွာအေဖတို႔ရဲ႕ဆက္ခံသူျဖစ္လာမွာ။သားအခုထဲကcompanyကိုနညးနည္းလာေလ့လာပါလားကြာ"
"သားစိတ္မဝင္စားေသးဘူးအေဖ။ အေဖတို႔တက္ေစခ်င္တဲ့enginner mejor ကိုလဲသားယူခဲ့တယ္ေလ။ ေတာ္ၿပီေပါ့"
"ေအးအဲ့အတြက္မင္းေနခ်င္တဲ့တစ္ေယာက္တည္းေပးေနထားတယ္ေလကြာ"
"အေဖကို..."
"ဒီသားအဖႏွစ္ေယာက္ကလည္းေတြ႕တာနဲ႔ရန္ျဖစ္ေနတာပဲ"
ကြၽန္ေတာ့္အခန္းထဲကအေမထြက္လာၿပီးစကားဆိုသည္။ ၾကည့္ရတာအေမလည္းကြၽန္ေတာ့္ကိုေစာင့္ရင္း အိပ္ခ်င္လို႔ဝင္အိပ္ေနတာျဖစ္လိမ့္မယ္။
YOU ARE READING
Love Line (Ongoing)
FanficLove LineကKikoပထမဆုံးရေးတဲ့fan ficလေးမို့အမှားပါရင်ထောက်ပြနိုင်ပါတယ်ရှင့်။❤️💚 Ficထဲမှာပါတဲ့သုံးထားသော နေရာ/စကားအသုံးအနှုန်း များသည်ဖန်တီးသူ၏စိတ်ကူးယဉ်သက်သက်သာဖြစ်ပါသည်။မည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်ကိုမှထိခိုက်လိုစိတ်မရှိပါဘူးရှင့်။ ကလေးနှစ်ယောက်ကိုချစ်တဲ့စိ...
