Episode (9) Zawgyi

148 8 0
                                        

"ဘာ!!ဘာေျပာလိုက္တာလဲ။ မင္း!"
ကြၽန္ေတာ္ပါးခ်ိဳင့္ေကာင္ေျပာတဲ့စကားေၾကာင့္ၾကက္သီးထမိသည္။ ဒီေကာင္႐ူးေနတာလား ။ ကြၽန္ေတာ္မ်ားနားၾကားမွားတာလားလို႔ ထပ္ေမးမိသည္။

"ငါမင္းကိုလိုက္မယ္လို႔ေျပာတာ။ "

ထိုေကာင္ေလးကေတာ့ မ်က္ႏွာေတာင္တစ္ခ်က္မပ်က္ဒီလိုစကားမ်ိဳးကိုေအးေဆးေျပာေနတာ။

"မင္း ႐ူးေနတာလား Korapat "

"Nanonလို႔ေခၚပါ။ Nonလို႔ေခၚလည္းရတယ္"

ဒီလိုစကားမ်ိဳးကိုေအးေဆးေျပာၿပီး အခုလည္းၾကည့္ စကားကိုဘယ္လိုေတြေျပာေနတာလဲကိုမရွိဘူး။ ဒီေကာင္ေလးကရွက္ေၾကာပ်က္ေနတာလား။ အခုလည္း ပါးခ်ိဳင့္ေပၚေအာင္ကိုၿပဳံးေနတာ။

"မေခၚဘူး။ မင္း႐ူးေနလည္းေဆးလႈပ္ေသာက္လိုက္။ ငါသြားၿပီ"
ကြၽန္ေတာ္ထသြားမယ္လုပ္ေတာ့သူလက္ကိုအတင္းဆြဲထားသည္။

"မသြားနဲ႔ဦး။ ငါေျပာလို႔မၿပီးေသးဘူးေလ။ "

"မေျပာနဲ႔ေတာ့ဘာမွ"

"မင္းမွာယဥ္ေက်းမႈမရွိဘူးလား။လူတစ္ေယာက္က စကားေျပာလို႔မၿပီးေသးဘဲထသြားရင္႐ိုင္း‌တယ္ေလ။"

"မင္းကအဓိပၸာယ္ရွိတဲ့အေၾကာင္းကိုေျပာေနတာမွမဟုတ္တာ။ အဓိပၸာယ္မရွိတဲ့အရာအတြက္ေတာ့အခ်ိန္ကုန္မခံႏိုင္ဘူး"

"အဓိပၸာယ္ရွိရွိမရွိရွိ မင္းရဲ႕အနာဂတ္ရည္းစားျဖစ္လာမဲ့လူရဲ႕စကားကိုနားေထာင္ရမွာပဲ"

"မင္း!!!"

"ခြီး။ ဟားဟားဟား ။မ်က္ႏွာႀကီးနီရဲေနတာပဲ။ ေဒါက္တာOhm။ ဟီး"

"အရွက္မရွိတာ"

"ေတာ္ၿပီ။ မစေတာ့ဘူး"
ကြၽန္ေတာ္ဗလေကာင္ကိုမစေတာ့ဘူးသာေျပာသာရီေတာ့ရီခ်င္ေနေသးသည္။ သူ႔ကိုစရတာေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းတယ္။ မ်က္ႏွာႀကီးကိုနီရဲေနတာ။ တစ္ခါမွရည္းစားမထားဖူးတာသိသာတယ္။ ရည္းစားစကားအေျပာမခံရဘူးတာေတာ့မဟုတ္ေလာက္ဘူး။ သူ႔႐ုပ္ရည္နဲ႔ဆိုေတာ့ အေျပာေတာ့ခံရေလာက္မွာ။အခုေတာ့စကားေလးဆက္လိုက္ပါဦးမယ္။

"အဲ့ေတာ့မင္းအေျဖကဘာလဲ"

"ဘာကိုလဲ"

"ငါမင္းကိုလိုက္မယ္ဆိုတာေလ"

Love Line (Ongoing)Where stories live. Discover now