အပိုင်း (၂၀)

744 38 9
                                        

ညနေ 6နာရီထိုးတော့ ဂေဟာကကလေးတွေနဲ့ဆရာတွေကိုနှုတ်ဆက်ပြီး ကျွန်တော်တို့ တွေအိမ်ပြန်လာခဲ့ကြတယ်။ နောက်ဆုံးတော့ ကျွန်တော် Ohm Pawatအချစ်နဲ့တွေ့ဖူးခဲ့ပြီလေ ဟဲဟဲ ။ ဘေးနားကအကောင်ပေါက်လေးကတော့ဘယ်လိုနေလဲမသိပေမဲ့ ကျွန်တော်ကတော့ရင်တွေခုထိခုန်နေတုန်း။

"Ohm ဘာတွေတွေးနေတာလဲဟင်"
ကျွန်တော် ပခုံးပေါ်သူ့မေးစေ့လေးတင်ရင်းမေး‌လာ‌တဲ့ အကောင်ပေါက်ရဲ့စကားကြောင့် ကျွန်တော်အတွေးတွေကိုရပ်ပစ်လိုက်မိသည်။

"ဟင် Nonနိုးလာပြီလား။ ရေသောက်ဦးမလား "

"မသောက်တော့ပါဘူး။ Ohm ဘာတွေတွေးနေတာလဲလို့"
ကျွန်တော် Nonရဲ့လက်ဖဝါးနုနုလေးကိုကိုင်ရင်း

"ကိုယ်ပျော်လို့ပါ။ ပြီးတော့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်လည်း အားမရဖြစ်မိတာ "

"ဘာကိုလဲဟင်"

"ကိုယ်Nonနဲ့ဒီထက်ပိုပြီးစောစောတွေ့ခဲ့သင့်တာ ။ တစ်ရက်လောက်စောစောပိုတွေ့ခဲ့ရင် ‌တစ်ရကါလောက် အချစ်တွေပိုလို့ရတာပေါ့"

"Ohm!! မင်းဘာလို့အဲ့လောက်စကားတွေတတ်နေတာလဲကွာ "

"ချစ်လို့"

"....."

"Nonကိုချစ်လို့ "

"Nonလည်း Ohmကိုချစ်တယ်နော် "

"ပြွတ်စ် "

"အင်အင်း။ Ohm!!! သူများတွေတွေ့ကုန်မယ်လေ"

"အကုန်လုံးအိပ်နေကြတယ်။ ဘယ်သူ့မှမတွေ့ဘူး"
ကျွန်တော်သူ့နှုတ်ခမ်းထော်ထော်လေးကိုအနမ်းလေးပေးလိုက်တော့ ရဲတက်လာတဲ့မျက်နှာလေးနဲ့ သူများတွေတွေ့မှာကြောက်နေတာ။ ဒါလား စစတွေ့တုန်းက လက်ရဲဇက်ရဲကောင်လေးဆိုတာ။

ည၉နာရီလောက်ကြတော့ ကျွန်တော်တို့ ကျောင်းကိုပြန်ရောက်ကြသည်။ ကျွန်တော်မှာကားမပါလာတာကြောင့် Nonကသူ့ကားနဲ့ အိမ်ပြန်လိုက်ပို့ပေးသည်။

"Non ကားကိုကိုယ်မောင်းမယ်"

"မရပါဘူး Nonမောင်းမယ်။ Nonကကားပေါ်မှာလဲ အိပ်ပြီးလိုက်လာတာဟာကို။ Ohmကမအိပ်ရသေးဘူးလေ"

"မရဘူးNon"

"Ohmရယ်အရင်ကလည်း မောင်းနေကြကို အခုမှဘာတွေဖြစ်နေတာလဲ"

Love Line (Ongoing)Where stories live. Discover now