Love Line (Ongoing)

အပိုင်း(၁၁) Unicode

ဖေဖေ!! ဟုတ်တယ် သားဖေဖေကိုတွေ့လိုက်တာ။ ဒါမဲ့သားအကျယ်ကြီးအော်ခေါ်နေပေမဲ့ဖေဖေကသားကိုမကြည့်ပဲဖုန်းပဲပြောနေတာ။သားဖေဖေနောက်ကိုပြေးလိုက်သွားတော့။

(A/N)Nanonကသူ့ကိုယ်သူသားလို့သုံးတာကကလေးဘဝမှာမို့လို့ပါနော်။ ရောသွားကြမှာဆိုးလို့ပါ🙆🏻‍♀️

"သားရေ။ Nanon"
အခန်းတံခါးခေါက်နေသောအမေ့အသံကိုကြားတော့အတွေးတို့ကိုလက်စသက်ပြီး အနွေးထည်နဲ့ဖုန်းကိုယူကာ ။ အခန်းတံခါးကိုဖွင့်လိုက်သည်။

"သားNanonညစာစားမယ်လေ။ အမေပြင်ဆင်ပြီးပြီ။ သားကြိုက်တဲ့
ကြက်ဥမွှေကြော်ရယ်။ ပြီးတော့"

"ကျွန်တော်ပြန်တော့မယ်"
အမေကကျွန်တော့်ကိုလာချော့မှန်းသိတာပေါ့။ အရင်အိမ်ခွဲမနေခင်ကညစာစားဖို့ဆိုရင် အိမ်အကူတွေကိုပဲလာခေါ်ခိုင်းနေကြ။ အခုအမေကိုယ်တိုင်လာခေါ်တယ်လေ။ ကျွန်တော်စိတ်ဆိုးနေမှန်းသိလို့ဒီလို‌လုပ်နေတာ။ ဒါမဲ့အမေ့ကိုစိတ်မဆိုးရက်ပါဘူး။ ရှင်းရှင်းပြောရရင် ကျွန်တော့ရဲ့မွေးစားအမေဖြစ်တဲ့ဒေါ်လေးပေါ့။ အမေရင်းမဟုတ်ပင်မဲ့ကျွန်တော့်ကိုသားအရင်းလေးတစ်ယောက်လိုချစ်ပေးဂရုစိုက်ပေးခဲ့တာကို။

"သားရယ်။ ဒီညတော့အိပ်သွားပါ။"
ကျွန်တော်ဝဲတက်လာသောမျက်ရည်စတို့ကိုတစ်ဖက်သူမမြင်စေရင် စကားပြန်မပြောတော့ဘဲ အိမ်အောက်ထပ်သို့ပဲဆင်းလာလိုက်သည်။အောက်ရောက်တော့လည်း

"Nanonပြန်တော့မလို့လားသား။ ထမင်းမစားတော့ဘူး"

"မစားတော့ဘူး။ မြိုမကျလို့"
ကျွန်တော်အဖေ့ကိုခက်ရိုင်းရိုင်းပဲစကားပြောပြီး အိမ်အပြင်သို့ထွက်ခဲ့သည်။ခြံရှေ့ရောက်တော့မှသတိရတယ်။ ကျွန်တော်ကားမပါလာဘူး။ အဖေတို့ကကျွန်တော့်ကို အိမ်ကနေအတင်းလာခေါ်သွားတာ။
ကားကကျွန်တော့်ကွန်ဒိုလေးမှာကျန်ခဲ့တာ။

"ကျစ်!!ချီးထဲမှပဲ"
ကျွန်တော်Waiကိုဖုန်းခေါ်ကြည့်တော့ ဖုန်းမကိုင်ဘူး။Drakeကျတော့သူ့ကောင်မလေးနဲ့ dateနေလို့Taxiငှားပြန်တဲ့ ။ခွေးကောင်က Taxiဖိုးဆိုပြီးပိုက်ဆံတောင်လွှဲပေးလိုက်သေး။
သေနာကောင်။ မိုးတွေကလည်းတစ်ဖွဲဖွဲရွာ‌နေတာ။ ဒီနေ့တော့Nanonတို့ကံဆိုးတဲ့နေ့ပဲ။
Taxiတစ်စီးတွေ့တော့ ငှားလိုက်ပြီး လမ်းတစ်ဝက်ကျမှ ဖုန်းအားကုန်တာသိတော့ ပိုက်ဆံတွေကလည်းဖုန်းထဲမှာ။ ကားခပေးစရာမရှိတော့ taxiသမားရဲ့အဆဲဆိုခံရပြီး ကားပေါ်ကဆင်းရသေးတယ်။